«Լռութիւն» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Լռութիւն''', լսելի ձայնի բացակայութիւնը կամ շատ ցած ուժգնութեամբ ձայնի առկայութիւնն է։է: Որեւէ հաղորդակցութեան կամ լսողութեան բացակայութիւնը Լռութիւնը կ'ենթադրէ, ընդ որում [[խօսք արեւմտահայերէն|խօսքի]] եւ [[երաժշտութիւն արեւմտահայերէն|երաժշտութեան]]<ref>{{cite web|url = http://dictionary.reference.com/browse/silence|title = Silence &#124; Define Silence at Dictionary.com|publisher = Dictionary.reference.com|date = |accessdate = 2013-08-15}}</ref> բացակայութիւնը։բացակայութիւնը: Լռութիւնը կ՛օգտագործուի ընդհանուր հաղորդակցութեան մէջ՝ որպէս լուռ հաղորդակցում եւ հոգեկան կապ։կապ: Լռութիւնը նաեւ կրնայ նշանակել, որ սենեակին կամ տարածքին մէջ ոչ ոք կը խօսի եւ կամ ձայն կը հանէ։հանէ: Լռութիւնը մեծ դեր ունի բազմաթիւ մշակոյթներու ծէսերուն եւ ծիսակարգերուն մէջ։մէջ:

Բանախօսութեան մէջ՝ բանախօսը կ'օգտագործէ կարճ դադար-լռութիւնը, յարգելով բանախօսութեան սկզբունքները։սկզբունքները: Խօսակցութեան մէջ՝ կարճատեւ լռութիւնը կը նշանակէ կասկած, կակազութիւն, ինքնաուղղում կամ բանախօսութեան ընթացքը դանդաղեցնելու եւ միտքերու եւ գաղափարներու ընկալումը դիւրացնելու։դիւրացնելու: Ասոնք կարճ լռութիւններ են։են: Երկար լռութիւնները խօսակցութեան մէջ ունին փոխգործութեան, հակազդեցութեան կարգ-առման դեր։դեր:

Ըստ մշակութային չափանիշերու՝ լռութիւնը կրնայ ըլլալ դրական կամ բացասական։բացասական: Օրինակ՝ քրիստոնեայ մեթոտիստներու համար ժամերգութեան ժամանակ լռութիւնը դրական երեւոյթ կը համարուի, բայց հարաւային Մկրտչական եկեղեցւոյ համար, լռութիւնը կրնայ դիտուիլ որպէս Աստուծոյ հանդէպ ունեցած անհամաձայնութիւն, եւ կամ քրիստոնեայ համայնքի հետ կապերու թուլութիւն։թուլութիւն:

Երաժշտութիւնը առհասարակ հիմնուած է լռութեան վրայ, որպէսզի ձայնի տարբեր հանգրուանները նշուին եւ թոյլ տրուի որ ձայներու աշխուժութիւնը, մեղեդին եւ ռիթմը աւելի զօրաւոր ազդեցութիւն ունենան։ունենան: Օրինակ՝ երաժշտութեան երկար դադարները կրնան դիտուել որպէս լրացուցիչ ժամանակ՝ նախորդող երաժշտական հատուածը աւելի լաւ ընկալելու համար։համար: Լռութիւնը չ՛ազդեր երաժշտութեան որակին վրայ, այլ հակառակը՝ կրնայ մեծցնել գործիքներու ձայնի եւ հնչեղութեան ազդեցութիւնը<ref>{{cite book |last1 = Cox|first1 = Christoph|authorlink1 = Christoph Cox|last2 = Warner|first2 = Daniel|year = 2004|title = Audio Culture: Readings in Modern Music}}</ref>։:

Բանավիճային լռութիւնը հռետորութեան մէջ կարելի է օգտագործել այն ժամանակ, երբ հակառակորդը կը սպասէ պատասխանի։պատասխանի: Այս լռութիւնը կրնայ վիրաւորական ըլլալ, որովհետեւ կը նշանակէ մերժել ուղղակի պատասխանել հարցումին, թէեւ ճիշտ օգտագործուելու պարագային կրնայ բանավիճող կողմին յաղթանակ ապահովել։ապահովել:

Լռութիւնը (լատիներէն՝ [[argumentum ex silentio]]), յաճախ կրնայ ապացոյց հանդիսանալ մէկու մը տգիտութեան կամ անգիտութեան։անգիտութեան: Ընդհանրապէս նաեւ լռութիւնը կրնայ նշանակել հաստատումը ապացոյցի չգոյութեան։չգոյութեան:

Կարգ մը երկիրներու մէջ հարցաքննութեան կամ դատավարութեան ընթացքին կալանաւորի մը օրինական իրաւունքն է լռութիւնը, որ կ'ապահովէ պաշտպանութիւն։պաշտպանութիւն:

Ըստ [[Ժոզէֆ Ժորտանիա]]յի ընտանի կենդանիներու, ընդ որում՝ մարդու, լռութիւնը կրնայ ըլլալ վտանգի մէջ գտնուելու նշան։նշան: Բազմաթիւ ընտանի կենդանիներ կ'արձակեն պատահական ձայներ, զորս հաղորդակցութեան միջոցներ են։են: Ասոնք տարբեր ձայներու խառնուրդ են, զորս կ'օգտագործուին ամէնօրեայ կեանքին մէջ։մէջ: Շատ կենդանիներ վտանգի ժամանակ ուղղակի կը դադրին ձայն հանելէ, կը լռեն եւ կը սառին, այդպիսով յայտնելով եկող վտանգը <ref>Macedonia, J. (1986).</ref>։: ։:[[Չարլզ Տարուին]] գրած է այս մասին օրինակ բերելով վայրի ձին եւ խոշոր եղջերաւոր անասունները <ref>{{cite book |title = [[The Descent of Man, and Selection in Relation to Sex|The Descent of Man]]|author = Charles Darwin|year = 2004|publisher = Penguin Books. pg. 123|location = London}}</ref>։:

Ըստ Ժոզէֆ Ժորտանիայի մարդուն մրմունջը կրնայ եղած ըլլալ հաղորդակցութեան առաջին միջոցը եւ լռութենէն խուսափելու ձեւ։ձեւ: Եւ հետեւաբար երկարաձգուած լռութիւնը մարդուն համար կը դառնայ ճնշիչ (վտանգի սպառնալիք):Այս կը պարզէ, թէ ինչու մարդը առանձնութեան մէջ ինքզինք աւելի ապահով կը զգայ ձայնի առկայութեամբ՝ (ձայնասփիւռ, հեռատեսիլ միացնելով), քան լռութեան մէջ։մէջ:

Հոգեւոր կեանքի մէջ լռութիւնը յաճախ փոխաբերական արտայայտութիւնն է ներքին խաղաղութեան։խաղաղութեան: Խաղաղ ու լուռ միտքը, հեռու արտաքին աշխարհի եւ ներքին մտքերու հոսքէն անհրաժեշտ է հոգեւոր զարգացման համար։համար: Այսպիսի «ներքին լռութիւնը» ձայնի բացակայութիւնը չէ, այլ՝ հաղորդակցութիւն աստուածային իրականութեան, սեփական իրական եսի եւ աստուածային բնոյթի հետ<ref>See Stephen Palmquist, ''Ontology and the Wonder of Silence'', Part Four of [http://www.hkbu.edu.hk/~ppp/tp4 The Tree of Philosophy] (Hong Kong: Philopsychy Press, 2000.</ref>։: Բազմաթիւ կրօնքներու մէջ մտքի ու հոգիի լուռ եւ խաղաղ վիճակը կարեւոր է հոգեկան կերպարանափոխութեան եւ հոգեւոր զարգացման համար։համար:

[[Քրիստոնէութիւն|Քրիստոնէութեան]] մէջ [[խոհական աղօթքներ]]ը հիմնուած են ներքին լռութեան վրայ. [[իսլամութիւն|իսլամութեան]] մէջ եւս կան իմաստութիւնները, որոնք կը շեշտեն ներքին լռութիւնը գտնելու կարեւորութիւնը։կարեւորութիւնը: [[Պուտիզմ]]ին մէջ՝ լռութեան նկարագրութիւնը եւ միտքը լռութեան մղելու կարեւորութիւնը կը նկատուի հոգեւոր լուսաւորութիւն։լուսաւորութիւն: [[Հինտուիզմ]]ին մէջ եւս կը շեշտուի լռութիւն՝ ներքին աճին համար։համար:

Ողբերգական իրադարձութիւններ յիշելու, զոհեր յարգելու համար շատ յաճախ կ՝ օգտագործուի լռութիւնը, երբ ներկաները լռելով յարգանքի տուրք կը մատուցեն իրադարձութեան կամ, աւելի յաճախ, անձի յիշատակին։յիշատակին: