«Խաչակրաց արշաւանքներ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Յաջորդ Հռոմի Պապը՝ Ուրպանոս Բ․-ը, որ աւելի մեղմ էր, խաչակրաց արշաւանքներուն շնորհիւ կը ցանկանար վերամիաւորել քրիստոնեաները։ Ըստ իրեն՝ խաչակիրները պէտք չէ ըլլան գերմանացի կամ վիկինգ, այլ իր հայրենակիցները հիւսիսային [[Ֆրանսա]]յէն։

 

Որպէս խաչակրաց արշաւանքներ ընդունուած է առաջինը համարել՝ 11-13-րդ դարերու ընթացքին, հակառակ անոր, որ նմանատիպ արշաւանքներ իրականացուեցաւ նաեւ յետագային՝ ընդհուպ մինչեւ Քանտիայի պաշարումը 1664 թուականին<ref name="ce">{{ws|«[[:s:en:Catholic Encyclopedia (1913)/Crusades|Խաչակրաց արշավանքները]]» 1913 թ-ի ''Կաթոլիկ Հանրագիտարան''ում}} {{ref-en}}</ref>։ Հիւանդ խնամողները մինչեւ իրենց պարտութիւնը Նաբոլէոնի կողմէն (1798 թուական) կը շարունակէին խաչակրաց արշաւանքները [[Միջերկրական Ծով (արեւմտահայերէն)|Միջերկրական ծով]]ուն` [[Մալթա (արեւմտահայերէն)|Մալթա]]յի շրջակայքը: Յետագային, Սուրբ Երկիրէն դուրս արդէն տեղի ունեցան քանի մը խաչակրաց արշաւանքներ՝ ընդդէմ Փիրենէեան թերակղզիի մուսուլմաններուն, Եւրոպայի հերետիկոսներուն (Heretics) եւ հեթանոսներուն։

 

== Ծանօթագրութիւններ ==

{{ծանցանկ}}