Վանքը ունեցած էվանահայր եւ միաբանութիւն, որը, ըստվկայութիւններուն, որ մէկ դէպքը գործուած է [[1834]] թուականին, իսկ միւսը՝ [[1838]] թուականին.
{{քաղվածք|Ըստ հաւաստի վկայաբանութեան տեղեկագոյն անձանց ծերագունից ստորագրողաց ի սմին երևի, զի իբր 70 ամաց հետէ 1834 թիւն{{քաղվածք|Ըստ հաւաստի վկայաբանութեան տեղեկագոյն անձանց ծերագունից ստորագրողաց ի սմին երևի, զի իբր 70 ամաց հետէ ց1834 թիւն<ref>այն է՝ [[1764]]-1834 թթ.</ref> փրկչին. որ այս չափս միայն է յայտնի նոցա, յայսմ անապատի բնակեալ են միաբանք և վանահարք, որք են ա. Սիմէօն եպիսկոպոս Օձնեցի, բ. Եփրեմ վարդապետ Խաչաբակցի, գ. Կօստանդ վարդապետ Շամքոռեցի և Կարապետ վարդապետ Մելիք-Բաբայեան, որ վախճանեալ է ի 1834 ամի փրկչին և թաղեալ ի նմին անապատին ձեռամբ ...Սարգիս վարդապետի Դաւթեանց։<ref name="ՀԱԱ2742"/>}}
