«Գէորգ Կառվարենց»ի խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

''' Գէորգ Կառվարենց ''', Արապաճեան (1892-1946).- ծնած է Պոլսոյ մէջ (թուրքիա) եւ նախնական կրթութիւնը ստացած՝ իզմիրի վիենն. Մխիթարեաններուն մօտ, ապա՝ Պարտիզակի ամերիկեան գոլէճին մէջ՝ որուն ընթացքը աւարտած է 1908-ին:ին։

Մինչեւ առաջին աշխարհամարտ (1914) ուսուցչական պաշտօն կը վարէ էնկիւրիի հայկական վարժարաններուն, ապա Սկիւտարի Սեմերճեան նախակրթականին մէջ:մէջ։ Պատերազմի տարինեուն կ՛ենթարկուի բանտի եւ աքսորի դառնութիւններուն, ու զինադադարէն ետք մաս կը կազմէ «Ճակատամարտ»ի անգլերէն բաժնի խըմբագրութեան:

Բանաստեղծութիւններու իր առաջին հատորը հրատարակած է 1913ին՝ «Ծովեր» անունին տակ:տակ։ 1921ին՝ «Գերեզմանի Ծաղիկներ», ու 1931ին՝ «Տաւիղ Եւոլեան» հատորները:հատորները։ Մահէն երեսունեւմէկ տարի ետք, իր զաւկին՝ յայտնի երաժշտագէտ-երգահան Ժորժ Կառվարենցի նախաձնեռնութեամբ հրատարակուեցան (1977) իր անտիպները, «Բանաստեղծութիւն» անունին տակ:տակ։

Քերթողական իր էջերը երաժշտակ եւ հնչական բծախնդրութիւններով կը յատկանշուին:յատկանշուին։ Երաժշտական ձիրքերով օժտուած արուեստագէտ մըն էր նաե՛ւ ինք:ինք։ Ձայնական ներդաշնակութեան շեշտուած փոյթով՝ իր ստեղծագործութիւններուն մէջ յաճախ կշռոյթին, չափին ու յանգին հաւատարիմ մնացած է աւելի, քան հաղորդակնութեան պահանջներուն եւ իմաստի պայծառութեան:պայծառութեան։

1930ական թուականներուն՝ Աթենքի մէջ՝ Անտոն Կազէլի, Գաբրիէլ Լազեանի եւ բանաստեղծ Վազգէն Եսայեանի հետ խմբագրած է «Արեւագալ» գրական պարբերաթերթը:պարբերաթերթը։