«Հայոց Ցեղասպանութիւն» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Համաձայն [[Մուդրոսի զինադադար (արեւմտահայերէն)|Մուդրոսեան հաշտութեան պայմանագրի]]՝ դաշնակից տէրութիւնները կը պարտապորուէին պատժել թուրքերը եւ պարգեւատրել հայերը։ Պնդելով ռազմավարական կարեւոր ճանապարհներու վրայ վերահսկողութիւնը, ռազմագերի ազատումը եւ Անդրկովկասէն թրքական զորքերու դուրս բերումը՝ Մեծ Բրիտանիան համաձայնեցաւ հայկական վեց նահանգներէն թրքական զորքերու դուրսբերման պահանջը փոխարինել «անկարգութիւններու դէպքին մէջ» այդ նահանգները զորք մտցնելու դաշնակիցներու իրաւունքով։ Այնուամենայնիւ, [[Անտանտ (արեւմտահայերէն)|դաշնակից ուժերը]] չէին պատրաստուած կատարել պայմանագրի այդ կէտը։ [[Երեւանի նահանգ]]էն տարհանման ժամանակ, թրքական բանակը կողոպտեց եւ տարաւ՝ ինչ հնարաւոր էր՝ սննդամթերքի պաշար, տնային անասուններ, աշխատանքի գործիքներ, հագուստ, կահոյք ու նոյնիսկ դռներ, պատուհաններ եւ երկաթգիծի գերաններ։ Երբ հայկական բանակը [[1918]] թուականին գրաւեց [[Ալեքսանդրապոլ (արեւմտահայերէն)|Ալեքսանդրապոլը]], երկաթգիծի կայարանին մէջ, ոչ մէկ գնացքաքարշ կամ վագոն չկար։ [[1918]]-[[1919]] թուականներու ձմեռը սննդէնսնունդէն, հագուստէն ու դեղորայքէն զրկուած Հայաստանին մէջ, ուղեկցուեցաւ մարդկանց զանգուածային մահերով։ Քաղցի ու ցուրտի պայմաններուն մէջ, ողջ մնացածները կը դառնային բծաւոր տիֆի զոհեր։ Արդիւնքին մէջ, մահացաւ մօտ 200 000 հայ, այսինքն՝ Հայաստանի բնակչությանբնակչութեան 20 %-ը։ [[1919]] թվականինթուականին 8,7 ծնելու դիմաց մահը կը կազմէր 204,2 մարդ ամէն 1000 բնակչին։ Հայաստանէն նահանջի ժամանակ թրքական բանակի գործողութիւնները որոշ պատմաբաններու կողմէն կը գնահատուին որպէս ցեղասպանութեան շարունակութիւն<ref name="The Armenian People from Ancient to Modern Times-2-304-313">{{Գիրք|հեղինակ=Richard G. Hovannisian|վերնագիր=The Armenian People from Ancient to Modern Times|վայր=Մեծ Բրիտանիա|հատոր=2|մեջբերուողմէջբերուող էջեր=304-313}}</ref>։