«Մանուէլ Մամիկոնեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
No edit summary |
Չ մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 28.
| ստորագրութիւն =
}}
'''Մանուէլ Մամիկոնեան''' (ծննդեան թուական անյայտ- [[386]]<ref>Yovhannes Drasxanakertci, ''History of Armenia'' tran. by Kirkor H. Maksoudian, (Atlanta: Scholar Press, 1987) p. 162</ref>), [[Մեծ Հայք (արեւմտահայերէն)|Մեծ Հայք]]ի սպարապետ, զօրավար ([[377-386]]), Մամիկոնեան նախարարական տան աւագ: Եղած է Մուշեղ Մամիկոնեանի հօրեղբօր՝ [[Վաչէ Մամիկոնեան]] որդին: Երիտասարդ ժամանակ, պատերազմի ընթացքին իր եղբօր՝ Կոն (Մամիկոն) Մամիկոնեանի հետ միասին գերի եղած են պարսիկներուն:
[[Փաւստոս Բիւզանդ]]ը կը պատմէ, որ ան եւ Կոնը շատ պատերազմներու մասնակցած են [[Պարսիկներ (արեւմտահայերէն)|պարսկական]] բանակի կազմին եւ բազմաթիւ յաղթանակներ տարած են: [[Քուշաններ (արեւմտահայերէն)|Քուշաններ]]ու դէմ տարած յաղթանակէն ետք՝ Սասանեան արքայ [[Շապուհ Բ․]]-ի համաձայնութեամբ, Մանուէլ Մամիկոնեան ազատուած է պարսից գերութենէն, վերադարձած է հայրենիք, ստանձնած է իր տոհմի նահապետութիւնը եւ հայոց սպարապետի պաշտօնը: Պարսկական 10 հազարնոց հեծելազօրի օգնութեամբ [[Կարին (արեւմտահայերէն)|Կարնոյ]] դաշտը յաղթած է եւ տապալած է Հայոց թագաւոր [[Վարազդատ Արշակունի (արեւմտահայերէն)|Վարազդատ Արշակունի]]ն, ձերբակալած եւ սպաննուած է անոր սպարապետ Բատ Սահառունիին: Այնուհետեւ, հայ նախարարներուն համաձայնութեամբ թագաւոր հռչակուած է [[Պապ Թագաւոր|Պապ թագաւոր]]ի անչափահաս որդի [[Արշակ Գ․]]-ին ([[378-389]])՝ արքայամայր Զարմանդուխտի հետ ստանձնելով անոր խնամակալութիւնը:
[[Յակոբ Մանանդեան]]ի եւ ուրիշներու կարծիքով, Մանուէլ Մամիկոնեան ընդունած էր Սասանեաններուն գերիշխանութիւնը: Որոշ ուսումնասիրողներ հաւաստի համարած են Փաւստոս Բիւզանդի այն վկայութիւնը, ըստ որուն, Մանուէլ Մամիկոնեան օգտուելով [[Պարսկաստան (արեւմտահայերէն)|Պարսկաստան]]ի տիրող անկայուն ներքին իրադարձութենէն, կոտորած է պարսկական զօրքերը, 7 տարի ձեռք բերած է լիակատար անկախութիւն եւ զբաղած է խաղաղ շինարարական զործերով:
| |||