«Մեսրոպ Մաշտոց» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
Չ Աշոտ1997 տեղափոխեց էջը «Մեսրոպ մաշտոց (արեւմտահայերէն)»-ից «Մեսրոպ Մաշտոց (արեւմտահայերէն)» |
No edit summary |
||
Տող 1.
{{ԱՀ}}
'''Մեսրոպ Մաշտոց''' (Մաշտոց, Մաշթոց), ([[361]] կամ [[362]], Հացեկաց (Տարօնի գաւառ ) - [[17 Փետրուար]] [[440]], [[Վաղարշապատ (արեւմտահայերէն) |Վաղարշապատ]] (այժմ Էջմիածին), թաղուած է [[Օշական (արեւմտահայերէն) |Օշական]]), հայ գիրերը ստեղծողն ու հայ ինքնուրոյն եւ թարգմանական գրականութեան սկզբնաւորող (Սահակ Ա․ Պարթեւի հետ), հայ գրութեան, հայագիր դպրոցի հիմնադիր, հայերու առաջին ուսուցիչ, լուսաւորիչ, մշակութային-հասարակական գործիչ, քրիստոնէութեան քարոզիչ, [[Հայաստան (արեւմտահայերէն) |Հայաստան]]ի եկեղեցւոյ վարդապետ։
Մաշտոցի կեանքի ու գործունեութեան վերաբերեալ կան վաւերական աղբիւրներ, այդ թուականի անոր ժամանակակից և դեպքերու ականատես Կորիւնի «Վարք Մաշտոցի», նաեւ Մովսես Խորենացիի, Ղազար Փարպեցիի, Մովսես Կաղանկատվացիի, Կարապետ Սասնեցիի ընդարձակ վկայությունները (շուրջ 30 հին և միջնադարեան աղբյուրներ)։▼
▲Մաշտոցի կեանքի ու գործունեութեան վերաբերեալ կան վաւերական աղբիւրներ, այդ թուականի անոր ժամանակակից
== կենսագրութիւն ==
Մեսրոպ
Մօտ 404-ին
▲Մօտ 404-ին Միջագետքէն բերուած Դանիելեան նշագրերով, կատարած է թարգմանական եւ ուսուցողական առաջին փորձերը, սակայն ապարդիւն։ Այդ ժամանակ ստացած է վարդապետի (ուսուցչի) աստիճան։ Վռամշապուհի և Սահակ Պարթեւի հրահանգով անձամբ մեկնած է Միջագետք, հանդիպած նոյն Դանիել եպիսկոպոսի հետ ։ Մօտ 420-422-ին մեկնած է Բուզանդիա՝ Կոստանդնուպոլիս, հանդիպած է Թեոդոս II- կայսրին և յոյներու պատրիարք Ատտիկոսի հետ, որմէ յետոյ հայկական դպրոցներ բացած է Մեծ Հայքի բուզանդահպատակ գավառներուն մէջ, զուգահեռաբար պայքար մղած է «բորբորիտներ» աղանդի դէմ։ Վ երադարձէն առաջ աղւան Բենիամինի հետ ստեղծած է աղւաններու գիրը։ Բուզանդական իշխանություններէն ստացած է է «ակումիտ» (άxουμήτης -ճգնող) տիտղոսը։ Արարատ վերադառնալէն հետոյ անձամբ մեկնած է Աղւանք, հանդիպած է աղւանի Արսվաղեն արքայի եւ Երեմիա եպիսկոպոսի հետ, կազմակերպած է նոր գրի տարածումը, ուրկէ անցած է Բաղասական գավառ, մղած հակաաղանդավորական պայքար։ Այդ շրջանին եղած է է Ուտիքի Գարդման գավառը, ապա՝ Գուգարաց Տաշիրք ։ 431-439-ի միջեւ կաթողիկոս Սահակի եւ աշակերտներու հետ ավարտած է Աստվածաշունչի թարգմանութունը։ 439-ին անոր հրահանգով կաթողիկոսական աթոռը տեղապահ կը դառնայ Յովսէփ Վայոցձորցին։
[[Կատեգորիա:Հայ լեզուապաններ]]
▲Կեանքի վերջին տարիներուն գրած է հոգեւոր շարականներ, կրոնա-փիլիսոփայական երկեր։
|