«Մկրտիչ Նուպարեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
'''Նուպարեան''' գերդաստանի ծագուսը հին է և մէնք այսօր ի ձեժին ունինք Տ. Յովհան քհ.Վանանդեւոյ մէկ վանանդեցւոյ մյկ վաւերաթուղթը ուրկէ կը քաչենք այդ փառաւոր տոհմին ցեղագրութինւնր։
Ազգին բարիք ընող և հայրենիքի բարգաւաճման աշխատող գերդաստուն մը եղած է Նուպարեան գերդաստանը , որ 1830ին [[Զմիւռնիոյ]] մէկ կը բնակէին և որոնցմէ շառաւիղներ կան ցայսօր Եգիվտոս և թէ Զմիւռնիա։
Սոյն ցեղը կը սերի Սիւնեաց աշխարհէն ,[[Պատկեր:Izmir1883.jpg|մինի|ձախից|Զմուրնա]] զաւկէ զաւակ սերունդ մը աճելով հոն , կը հասնի մինչեւ Թորոս անուն անձ մը, փառաւոր, քաջ, և հայրենասէր որ նոյն աշխարհի օրէնքով Ջավնտուր գաւառին կիշխէր և իր աէրութեան սահմաններուն հետ հաշտ ապրելով , խաղաղ և բարեկարգ վիճակի մը հասու ցած գաւառը։
 
[[Պատկեր:Izmir1883.jpg|մինի|ձախից|Զմուրնա]]
Նոյն ժամանակները [[Սիւնեաց]] աշխարհի հանգիստը կը խանգարուի, պարսիկները և ուրիշներ կը յարձակին և անհնար վիշտերու կը մասնեն Հայերը , այն պատճառաւ [[Սիւնեաց իշխաններ]]ու խնդրանքով Վրաց մեծ իշխանը վսայ ափիւեաց [[Շանաւուղ]] կը ղրկէ ագդաւ հայ Դաւիթ Սիւնի զորապետը, որ անվարտելի էր, իրեն ընկերակից ունենալով 40 հայազգի քաջեր , պաշտպանելու համար երկիրը աւերումէ ([[1722]]ին)։
 
Տող 12.
Նուպար հոն զաւակներ կունենայ [[Դաւիթ]], [[Սողոմոն]] և [[Պաղտասար]]՝ որոնք [[Զմիւռնիւյ]] մէջ վաճառակութեամբ կը զբաղին, ասոնցմէ Սողոմոն իւր արդիւնաւոր ջանասիրութեամբ կը յաջորդէ իր հոն Նուպարի ։
 
Պարոն [[Սողոմոն կունենայ]] զաւակ Նուվար, Մկրտիչ, Աջաքէլ 9 Դաւիթ , որոնք վաճառականութեամբ կրդբազին, ասոնցմէ Նուպար զաւակն էր Յովհաննէս Նուպարեան որուն զաւակներն են Ստեբան և Մեսրոպ Նուվարեան, են Ստեփան և Մեսրոպ Նուվարեան, (ծանօթ գրագէտ և համակրելի թարգմանիչը Մոլիէրի կատակերդութեանց ) իսկ Մկրտիչ [[Պատկեր:Nubar Pasha.jpg|մինի|ձախից|Նուպար փաշա]]Նուվադեան որ առաջնակարդ դիրք մը ունեցած էր Ջմիւռնիոյ մէջ վաճառականութեան շնորհիւ հոն ամուսնացած էր Ջմիււռնիոյ մէջ վաճառականութեան շնորհիւ հոն աշուսնացած էր Կուլ համբմի հետ և ունեցած է երկու զաւակ [[Առաքէլ Պէյ]] և [[Նուպար փաշա]] ։
 
[[Պատկեր:Nubar Pasha.jpg|մինի|Նուպար փաշա]]
Իր դամբարան դժբաղտաբար քանդուած է, [[Ս. Ստեփաննո եկեղեցի|Ս. Ստեփաննո եկեղեց]]ուոյն այրուելէն ետք վերաշինուած ատեն բոլոր հին սատապաքարերը թաղական տղաներու հրամանով կոտրտուեր և իբրև քար գործածուեր են։ Աես ցաւալի քանդումէն ետք 1857ին [[Աստուածատուր Ապրօ Մկրտիչ Նուպարեան]] հետեցֆեալ հաւաքական անձանունագրութեամբ ։