Յարութիւն Յովակիմեան ծնած է 21 Փետրուար 1885ին, ձսւճըն,Հաճըն «նախնական:Նախնական դսւստիարսւկութիւն»ըդսւստիարսւկութիւնը ստացած է ձսւճնոյՀաճնոյ Ս. Թորոս ԵկեդեցւոյԵկեղեցւոյ «ծխական վարժարանին մէջ»վարժարանէն,%ապա շարունակած է հօրհօր՝ Յովսւկիմի, արհեստըարհեստը՝ հիւսնութիւն: Ամուսնացած է 1908 Փետրուար 21 ին: 1909ին մտած է ՍԴձԿուսակցութեսւնՍԴձ Կուսակցութեսւն շարքերը «ուրիշ 33 ընկերներու հետ», ձսւճնոյՀաճնոյ մէջ, Մեծն Մուրատի ներ- կայութեսւններկայութեան:1915ի սկիզբները «թուրք բոնւսկալութեանբոնակալութեան արտակարգ ճնշումներուն տակ անշնչելի դարձածըլլալովհայաքաղաքՀաձնոյդարձած մթհո՜ըլլալով հայաքաղաք Հաձնոյ մթնոլորտը Iորտը», անցած է նախ Սիս, ապա Պոգսւնթի, «ուր զիևուորզիուոր արձանաց-արձանացգրուած րուած եմէ «Տաքէսեան» ազգանունսազգանունը փոխելով «Յովակիմեանի»:3 Յունիս 1915ին սկսած ձւսճնոյհաճնոյ բոնիբռնի տեղահանութեսւմբտեղահանութեամբ հեոանալէհեռանալէ ետք ձաճընէն.հաճընէն, Զինադադարին, ինք ալ բւսգմահագարբազմահազար հաճընցիներու կարգին կը վերադառնա]վերադառնայ պապենական 2.աճընՀաճըն, ուր տարի մը կը ստանձնէ ոստիկան գօ-զօրաց րւսց սերժան\ւսերժանի պաշտօնը:21 Փետրուար 1920ին կը վիրւսւորուի, երբ կ'ընկերակցէր ըն- կերակցէր ՀսւճնոյՀաճնոյ հայ առաքելականներու հոգեւոր առաջնորդ Գէորգ Սարաճեան եպիսկոպոսէն (յետսւգայինյետագային կաթողիկոս) եւ ձւսճնոյՀաճնոյ հայ աւե- տարանականներուաւետարանականներու վեր. 3. Խաչատուրեանէն, եւ Շմաւոն Փոսթոյեանէ___Փոսթոյեանէ %բաղկացած պսւտուիրակութեան2պատուիրակութեան: ՊատուիրսւկութիւնրՊատուիրակութիւնը կ՚ուղղուէր Սիս «հայաքաղաքի ինբեապաշւոպանութիւնըինքեապաշտպանութիւնը qopiugbb/mզօրացնելու նպատակով ֆրանսական իշխանութիւններէն զինուորական օզնութիւն խեղրեչռւխնդրելռւ համար»: ՀսւճնոյՀաճնոյ ինքնապաշտպանական մսւրտերունմարտերուն կորսնցուցսւծ ըլլալով ընտանիքը ան կը վերամուսնանալվերամուսնանայ 21 Փետրուար 1925ին ու կր հաստատուի Լիբանան, Պէյրութէն շուրջ 60 քլմ. արեւելբ ղտնուող Ձահլէ ամառանոցային քաղաքը եւ կը հիմնէ իր 《Լիբանան》պանդոկը՝ լիբանահայ ատենի մեծամեծներու հանգստավայրը։հանգստավայրը։Ականատեսներ կը վկայեն թէ Յովսւկիմեան պանդոկ ժամանող երէց հաճընցիներ կը խօսեցնէր, անոնցմէ քաղելով պապենական Հաճընի մասին տեդեկութիւններ ու տուեալներ:
Յովակիմեան կը մահանայ Ջահլէ,1957ին,ուր կը թաղուի։
ձակսւռակՀակառակ մայրաքաղաքէն հեոու իր բնակութեան, Յովակիմեան գործօն մասնակցութիւն կը բերէ լիբանահայ կեանքի կազմակերպման գործին: Իր անունը սերտօրէն կապուած է Պէյրութի Նոր ձսւճնոյՀաճնոյ Ս. Գէ- որգԳէորգ Եկեղեցիի շինութեան համար կատարուած հանգանակութեան աշխատանքներին, ինչպէս նաեւ Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան Անթիլիասի Կաթողիկոսարանի ձայոց Ցեդասպանութեան մատուռին մէջ մէկտեղուած հայ սւճիւններու հաւաքման գործին4: Յովակիմեանի անունը կապուած է նաեւ որբահաւաքի աշխատանքներուն: Իր ճիգերով է որ հայութեան կը վերադառնան ճեգիրէիճեզիրէի մէջ արաբացած ինը հաճընցիներ,որոնց շարքին Շիւքրի-էմմանուէլ Քէշիշեան,«Քիւրտ Սարդիս» եւ ուրիշներ:
