«Յարութիւն Յովակիմեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 2.
'''Յարութիւն Յովակիմեան''' (1885 - 1957), [[Հաճըն]] :
 
Նախնական դսւստիարսւկութիւնըդաստիարսւկութիւնը ստացած է Հաճնոյ Ս. Թորոս Եկեղեցւոյ «ծխականԾխական վարժարանէն,ապա շարունակած է հօր՝ ՅովսւկիմիՅովակիմի,արհեստը՝ հիւսնութիւն: Ամուսնացած է 1908 Փետրուար 21 ին: 1909ին մտած է ՍԴձ Կուսակցութեսւն շարքերը ,Հաճնոյ մէջ, Մեծն Մուրատի ներկայութեան:1915ի սկիզբները «, թուրք բոնակալութեանբռնակալութեան արտակարգ ճնշումներուն տակ անշնչելի դարձած ըլլալով հայաքաղաք Հաձնոյ մթնոլորտը , անցած է նախ Սիս, ապա ՊոգսւնթիՊոգանթի,ուր զիուորզինուոր արձանացգրուած է «Տաքէսեան» ազգանունը փոխելով «ՅովակիմեանիՅովակիմեան»ի:3 Յունիս 1915ին սկսած հաճնոյ բռնի տեղահանութեամբ հեռանալէ ետք հաճընէն, Զինադադարին, ինք ալ բազմահազար հաճընցիներու կարգին կը վերադառնայ պապենական Հաճըն, ուր տարի մը կը ստանձնէ ոստիկան զօրաց սերժանի պաշտօնը:21 Փետրուար 1920ին կը վիրւսւորուիվիրաւորուի, երբ կ'ընկերակցէր Հաճնոյ հայ առաքելականներու հոգեւոր առաջնորդ [[Գէորգ Սարաճեան]] եպիսկոպոսէն (յետագային կաթողիկոս) եւ Հաճնոյ հայ աւետարանականներու վեր. 3. Խաչատուրեանէն, եւ Շմաւոն Փոսթոյեանէ բաղկացած պատուիրակութեան:Պատուիրակութիւնը կ՚ուղղուէր Սիս «հայաքաղաքի ինքեապաշտպանութիւնը զօրացնելու նպատակով ֆրանսական իշխանութիւններէն զինուորական օզնութիւն խնդրելռւ համար»: Հաճնոյ ինքնապաշտպանական մարտերուն կորսնցուցսւծ ըլլալով ընտանիքը ան կը վերամուսնանայ 21 Փետրուար 1925ին ու կր հաստատուի Լիբանան, [[Պէյրութ|Պէյրութէն]] շուրջ 60 քլմ. արեւելբ ղտնուող Ձահլէ ամառանոցային քաղաքը եւ կը հիմնէ իր 《Լիբանան》պանդոկը՝ լիբանահայ ատենի մեծամեծներու հանգստավայրը։Ականատեսներ կը վկայեն թէ Յովսւկիմեան պանդոկ ժամանող երէց հաճընցիներ կը խօսեցնէր, անոնցմէ քաղելով պապենական Հաճընի մասին տեդեկութիւններ ու տուեալներ:Յովակիմեան կը մահանայ Ջահլէ,1957ին,ուր կը թաղուի։Հակառակ մայրաքաղաքէն հեոու իր բնակութեան, Յովակիմեան գործօն մասնակցութիւն կը բերէ լիբանահայ կեանքի կազմակերպման գործին: Իր անունը սերտօրէն կապուած է Պէյրութի Նոր Հաճնոյ Ս. Գէորգ Եկեղեցիի շինութեան համար կատարուած հանգանակութեան աշխատանքներին, ինչպէս նաեւ Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան Անթիլիասի Կաթողիկոսարանի ձայոց Ցեդասպանութեան մատուռին մէջ մէկտեղուած հայ սւճիւններու հաւաքման գործին4: Յովակիմեանի անունը կապուած է նաեւ որբահաւաքի աշխատանքներուն: Իր ճիգերով է որ հայութեան կը վերադառնան ճեզիրէի մէջ արաբացած ինը հաճընցիներ,որոնց շարքին Շիւքրի-էմմանուէլ Քէշիշեան,«Քիւրտ Սարդիս» եւ ուրիշներ: