«Նիկողոս Էսմէրեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Նոր էջ «Տօք. նիկողոս էսմէրեան ծնած է Սկիւասարի մէջ 1860ին: Ինք համեստ ընտանիքի մը զաւակն էր շատ կանուխէն կոր...»:
 
No edit summary
Տող 1.
'''Տօք'''. նիկողոս էսմէրեան ծնած է Սկիւասարի մէջ 1860ին[[1860]]ին: Ինք համեստ ընտանիքի մը զաւակն էր շատ կանուխէն կորսնցնելով ցնողքը ինքնօգնութեամբ ու աննկուն աշխատութեամբ հետզհետ է յառաջացած է: Իր նախնական կրթութիւնը ստանալ է վերջ Բ. Դռան մէջ երկրորդական պաշտօնի մը կը մտնէ« բայց այ դպաշտօնական սեղմ կեանքը շկրնալով յագուրդ տալ իր մտքին թռիչքին« ասդին անդին կ՛իյնայ ասպարէզը փոխելու համար: Իր ընտանեկան բարեկամին նշան էֆ. Ղուկասեանի խորհրդով որ հայ բժիշկներուն եւ քիմիաաբններու մեծագոյն մասին առաջնորդը եղած է« կը մտնէ կայս բժշկական վարժարանը« եւ յաջողութեանբ իր ընթացքը աւարտելէ վերջ կը մեկնի բարիզ: հոն բախտը իր առջեւ կը հանէ մարդասէր եւ համակրելի վարպետ մը« Տօքթ. վէքէր« բարիզի ամէնէն նշանաւոր ակնաբոյժը որուն հրամանին եւ թեւարկութեան ներքեւ [[8|ութը]] տարի անընդհատ կը կիրարէ բժշկութեան ամենափափուկ ճիւղը« ակնաբուժութիւն: Ֆրանսացի վարպետը այնչափ կը համակտի երիտասարդ հայուն որ անոր անձին վրայ տեսնելով իր իսկական յաջորդը արհեստին ո եւ է գաղտնիքը չի խնայեր անկէ եւ իր իսկ ներկայութեանը ամենակնճռոտ գործողութիւններ կատարել կուտայ էսմէրեանին: [[3]]
[[Պոլիս|Պօլիս]] վերադառնալը եւ հանրածօնօթ դառնալը գրեթէ [[6]] ամիս չտեւեց եւ արդէն էսմէրեան որուան մարդ էր բժշկական աշխարհին մէջ: Իր յաջողութիւնները չսահմանաբակուեցան միայն թուրքիոյ մէջ« որուն բոլոր կողմերէն հուսահատ հիւանդներ կոէգային իրեն« այլ քանիցս մասնաւորապէս հեռագրով հրաւիրուեցաւ Եքիպտոս բարձրաստիճան հիւանդներոէ համար:
Վարպետին եւ աշակերտին յարաբերութիւնները այնքան մտերմական էին որ Տօքթ. էսմէրեան [[Պոլիս]] հաստատուել է եւ նախանձելի դիրք մը գրաւելէ ետքն ալ ամէն տարի ամար եղանակին անպատճառ [[Փարիզ|Բարիզ]] կ՝երթար« որովհետեւ Տօքթ. վէքէր օդափոխութեան երթալուն առթիւ մի միայն էսմէրեանին կրնար վստահիլ իր բոլոր հիւանդները որոնց մեծագոյն մասը ազնուապետական դժուարահաճ ընտանիքներէ կը կազմուէին: Պոլիս հաստատուելէն վերջ ամուսնացաւ գառնիկ էֆ Հակոբեանի աղջկան հետ որ Տօքթօրին արժանաւոր լնկերուհին եղաւ:
Տօքթ. էսմէրեանի մասնագիտութիւնը դարագլուխ մը բացաւ Պօլսոյ միջազգային բժչկութեան մէջ եւ հայերէն աւելի շուտ օտարներն էին որ փութացին օգտուիլ եւ հրապարակել հայ հանճարը: Մեռաւ [[3]] դեկտ. [[1910|1910ին]] գատը գիւղի մէջ եւ թաղուեցաւ տեղւոյն գերեզմանատունը:
Իր բարեսէր եւ ազնիւ բնաւորութիւնը սիրելի ըրած էին զինքը եւ ազքատները երախտագէտ էին իրեն« որովհետեւ անխտիր կը դարմանէր բոլոր հիւադները եւ շատ անգամ անկարողներուն ալ նոյն իսկ դեղ կուտար ձրիաբար:
Իր
Ժամանակի [[665]] ի թուին մէջ քասիմ գրելով Տօքթ.ին ըսած հետեւեալ կտակը անուն յօդուածը Տօքթ իբն ըսած հետեւեալ առերը կը յիշէ:
Երբ [[Պոլիս]] հաստատուեցայ« բնաւ չթերացայ վարպետիս երկու պատուէրներուն« առաջին անգամ ուր որ հաստատուեցայ հոն մնացի: իսկ աղքատներուն եւ ձրիներուն այնչափ լայն տեղ տուի դարմանատանս մէջ« որ այսօրուան արուեստս իրենց կը պարտիմ որովհեւ եթէ այս ձրիները չլլային ինչպէս պիտի կրնայի ճանչցնել ինքզինքս: