|
== Կենսագրութիւն ==
Ծնած է [[Կոստանդնուպոլիս (արեւմտահայերէն)|Կ.Պոլիս]], ուր ստացած է նախակրթութիւն եւ միջնակարգ կրթութիւն ([[Բերա]]յի նախակրթարաններուն մէջ)։ Սկսած է ստեղծագործել պատանի տարիքէն պոլսահայ [[Մամուլ|մամլոյ]] էջերուն՝ քերթուածներ եւ պատմուածքներ հրատարակելով։ Միայն կարճ ժամանակ մը զբաղած՝զբաղած է [[հայերէն]]ի ուսուցչութեամբ, որմէ ետք ամբողջ կեանքը նուիրած է գրականութեան։
[[1922 թվական]]ին՝ [[Զմիւռնիոյ աղէտ (1922)|Զմիւռնիոյ մեծ աղէտ]] <nowiki/>էն ետք, անցած է [[Յունաստան]], կարճ ժամանակ մը նուիրուած՝ «Քերքիրա»յիԳորֆուի որբանոցները հաւաքուած հայ մանուկներու հայեցի դաստիարակութեամբ։դաստիարակութեան։ Այնուհետեւ ([[1922 թուական|1922-]]ին) վերջնականապէս հաստատուած է [[Փարիզ (արեւմտահայերէն)|Փարիզ]], ուր ամբողջ կէս դար իր աշխոյժ մասնակցութիւնը բերած՝բերած է արեւմտահայ գրականութեան եւ ընդհանրապէս հոգեմտաւոր ժառանգութեան պահպանման ու զարգացման նուիրական պայքարին։
== Գրական վաստակ ==
Գրել սկսած է տասներկու տարեկանին։ ՔերթորղականՔերթողական իր առաջին խաղերուն մէջ իսկ ի յայտ կու գայ երգիծելու տրամադրութիւնը։ Քնարական գգայուն խառնուածքներ,խառնուածքները առ հասարակ դէպի երգիծելու տրամադրութիւն կը հակին։ Խորունկ թախիծներ եւ տրտմութիւններ, զօրաւոր անհատականութիւններու մէջ կը յանգին ... ժպիտին։
Ապրած է գրականութեամբ։ Աշխատակցած է մեծաթիւ [[Սփիւռքահայեր|սփիւռքահայ]] մեծաթիւ թերթերու՝ «[[Յառաջ|Յառաջ»էն]]»ին ու Պոսթընի «[[Հայրենիք (օրաթերթ)|Հայրենիք»էն]]»ին մինչեւ [[Աթէնք]]ի «Ազատ Օր»ինը, [[Պէյրութ]]ի «Ազդակ»ինը եւ «[[Սփիւռք (շաբաթաթերթ)|Սփիւռք»ը]]»ին, առաւելաբար երգիծաբանական գործերով։
[[1927 թուական|1927]]-ին սկսած է հրատարակել։ ՀետեւողՅաջորդ երեք տասնամեակներուն՝տասնամեակներուն, արտադրած է մեծաթիւբազմաթիւ հատորներհատորներ՝ մեծ մասը երգիծաբանական,երգիծաբանական։ ունիՈւնի արձակ՝ քնարերգական երկեր, իսկ չափածոյ՝ [[առակ]]ներ։ Յատուկ հետաքրքրութիւն ցուցաբերած է [[թատրոնի]] հանդէպ։
1927-1972՝1972-ին Պէշիկթաշլեանի գրական վաստակը կը ներկայանայ բագմալարբազմալար հետեւեալ ստեղծագործութիւններով.-
* «Ընկեր Շահազար» (1927)
* «Սիդոննա» (1928)
* «Ռապպի» (1932)
* «Երգիծական» (1933)
* «ՀիւանդատեսՀիւանդտես» (1936)
* «Ծաղրանկարներ» (1938)
* «Հայ Աղբրտիք» (1941)<ref>[https://books.google.am/books/about/Հայ_աղբրտիք.html?id=HNSroAEACAAJ&redir_esc=y Նշան Պէշիկթաշլեան, Հայ աղբրտիք, Արմենական մշակոյթ, 1941, 80 էջ]</ref>
* «Հրաշալուր պատմութիւն Հայոց» (1972, հրատարակուած՝ մահէն երկու ամիս ետք)
Ցրուած գրութիւններ ունի՝ երգիծավէպեր, կատաերգութիւններկատակերգութիւններ, առակներ, պատմուածքներ եւ արձակ էջեր՝ առօրեայ մամուլի եւ պարբերականներու մէջ, ինչպէս նաեւ անտիպ էջեր, որոնք կը կարօտին գուրգուրոտ ձեռքերու՝ համադրարար հրատարակուելու համար։էջեր։
== Ծանօթագրութիւններ ==
| 