«Նուարսակի Դաշինքը» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Պերոզ ինկած էր կռիւի ընթացքին եւ գահ բարձրացած էր անոր եղբայրը՝ Վաղարշ:Վաղարշ։ Ան հաշտութիւն կնքած էր քուշաններուն հետ , անոնց զիջելով երկու նահանգներ:նահանգներ։ Այս պայմաններուն մէջ ան անիմաստ գտաւ կռիւը շարունակել Հայաստանի եւ Վրաստանի մէջ եւ Տիզբոն կանչեց Շապուհ մարզպանն ու բանակին հրամանատարը:հրամանատարը։ Մինչ այդ, մանրամասն տեղեկանալէ ետք [[Հայաստան (արեւմտահայերէն)|Հայաստանի]] եւ [[Վրաստան (արեւմտահայերէն)|Վրաստանի]] կացութեան մասին, Վաղարշ յայտնեց վերջ տալու հայկական տագնապին, որ սուր բնոյթ ստացած էր եւ կրնար յագնիլ Հայաստանի բաժանման:բաժանման։ Ուստի, 484-ին, Նիխոր անունով մեծ պաշտօնատարի մը գլխաւորութեամբ ան պատգամաւորութիխն մը ղրկեց Հայաստան՝ բանակցելու եւ հաշտութիւն կնքելու նպատակով:նպատակով։

Նիխոր խոհեմաբար չմտաւ [[Հայաստան (արեւմտահայերէն)|Հայաստանի]] սահմաններէն ներս, այլ Հեր գաւառի [[Նուարսակ]] գիւղէն պատգամաւորներ ղրկեց ու իր մօտ հրաւիրեց [[Վահան Մամիկոնեան|Վահանը]]: Այս վերջինը նախ պատգամաւորութիւն մը ղրկեց համար իր պայմանները, ապա պահանջեց որ պարսիկ մեծամեծներ պատանդ ղրկուին իրեն:իրեն։

#Կրօնական կատարեալ ազատութիւն հայերուն:Ոչհայերուն։Ոչ ոքի պիտի պարտադրուի պարսկական կրօնքը. Ատրուշաններ պիտի չշինուին Հայաստանի մէջ:մէջ։

#Անարձան մարդիկ պատուի պիտի չարժանանան:չարժանանան։

#Եթէ որեւէ տարակարծութիւն ծագի, կամ մէկը ամբաստանուի արքայից արքան ամէն մարդու խօսքին հաւատք պիտի չընծայէ այլ՝ անձամբ տեղեկանայ խնդրին:խնդրին։ Հայ նախարարները իրաւունք պիտի ունենան դիմելու ուղղակի իրեն:իրեն։

#Հայաստանի օրինաւոր տէրը արքայից արքան է:է։ Հայաստան կ՛ընդունի Պարսկական գերիշխանութիւնը իր վրայ:վրայ։

Վահան Մամիկոնեանի դրած այս պայմանները ընդունուեցան թէ՛ Նիխոր եւ թէ Վաղարշի կողմէ:կողմէ։