«Կարէն Շահնազարով» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
(Տարբերութիւն չկայ)
|
14:28, 8 Յուլիս 2016-ի տարբերակ
Խնդրանք. որեւէ փոփոխութիւն մի՛ կատարէք, մինչեւ այս հաղորդագրութիւնը չհանուի, այլապէս խմբագրման ընդհարումներ կրնան յառաջանալ։ Հաղորդագրութիւնը տեղադրուած է 29 Մարտին՝ (Ուրբաթ) ժամը՝ 10:04, եւ զայն չի կրնար պահել աւելի քան 2 օր։ |
Կարէն Գէորգիի Շահնազարով (8 Յուլիս 1952, Քրասնոտար ), խորհրդային, ռուս, հայ շարժապատկերի բեմավար, թատերագիր, արտադրող, արձակագիր, Մոսֆիլմ շարժապատկերի հիմնարկութեան գլխաւոր տնօրէն, ՌԴ արուեստի վաստակաւոր գործիչ (1997)[1], ՌԴ ժողովրդական արտիստ (2002)[2], ԽՄԿԿ անդամ (1985-էն), ՌԴ պետական մրցանակի կրկնակի դափնեկիր[3]։
Ծագում
Կարէն Շահնազարովը կը ծագի հայ ազնուական իշխաններ Մելիք-Շահնազարեաններու տոհմէն, որոնք միջին դարերուն կ'իշխէին Լեռնային Ղարաբաղի Վարանդա գաւառը։[4][5][6] Որոշ հեղինակներ կը կարծեն, որ Մելիք-Շահնազարեաններ իշխանները կը սերին ճին Գեղարքունի եւ Սիւնի տոհմերէն, որոնք, իրենց հերթին, ըստ Մովսէս Խորենացիի «Հայոց պատմութեան» (5-րդ դար)՝ կը ծագին հայերու նախահայր Հայկէն։[7]
Կենսագրութիւն
Կարէն Շահնազարովը ծնած է 1952-ին Քրասնոտար քաղաքին մէջ։ Հայրը՝ Գէորգի Շահնազարովը (1924-2001), ԽՍՀՄ Գիտութիւններու ակադեմիայի թղթակից-անդամ, եղած է Մ. Կորբաչովի օգնականը եւ «Վերակառուցման» քաղաքականութեան հեղինակներէն մէկը։ Մայրը՝ Աննա Շահնազարովան (ծնած է 1928), ազգութեամբ ռուս է, մասնագիտութեամբ՝ թատերագիտուհի։ Ուսած է Քրասնոտարի № 4 դպրոցին մէջ։
1975-ին աւարտած է Շարժապկարչութեան Համամիութենական Պետական Ինստիտուտի (ՎԳԻԿ) բեմավարութեան բաժանմունքը (Իկոր Տալանկինի արուեստանոց)։ Այս բեմավարին օգնականը եղած է Շահնազարովը «Նպատակի ընտրութիւն» ֆիլմի նկարահանումներու ժամանակ։[8] Դիպլոմային աշխատանքը՝ «Լայն քայլերով, մաեստրօ» ֆիլմն է։[9]
1975-ի Հոկտեմբերէն 1976-ի Նոյեմբերը ծառայած է բանակին մէջ։ 1973-1974 թուականներուն աշխատած է «Մոսֆիլմ»-ի մէջ որպէս բեմավարի օգնական, 1975-ի Յունիս-Հոկտեմբեր՝ շարժապատկերի բեմավար, 1976-էն Մոսֆիլմ շարժապատկերի ստուդիայի բեմավար, իսկ 1984-էն նոյն շարժապատկերի ստուդիայի բեմավար-բեմադրիչ։[9] Մասնագիտական լուրջ դպրոց անցած է, մասնաւորապէս, Գէորգի Դանելիայի ղեկավարութեան տակ։ Առաջին ֆիլմը շարժապատկերի մէջ եղած է Добряки ֆիլմը։ 1980-ին իր կողմէ գրուած թատերագրութեան հիման վրայ նկարահանուած է «Կանայք կը հրաւիրեն տղամարդիկը» քնարական կատակերգութիւնը։
Լայն ճանաչում ստացած է «Մենք ճազէն ենք» (1983) եւ «Ձմեռնային երեկոյ Գագրայի Մէջ» ֆիլմերով։ «Մենք Ճազէն ենք» ֆիլմը, «Սովետսկի էկրան» ամսագիրի ընթերցողներու քուէարկութեամբ, ճանչցուած է տարուան լաւագոյն ֆիլմ, արժանացած է նաեւ մի քանի միջազգային մրցանակներու։ Վերակառուցման տարիներու շարժապատկերի նշանաւոր երեւոյթներէն էր «Առաքիչը» ֆիլմը, որուն թատերագրութեան հեղինակը եւս Շահնազարովն էր։
1987-էն եղած է «Մոսֆիլմի» մաս կազմող «Ստարտ» ստեղծագործական միաւորման գեղարուեստական տնօրէնը, որ 1990-ին վերանուանուած է «Կուրիեր» ստուդիա, 1991-էն՝ «Մոսֆիլմ» շարժապատկերի հիմնարկութեան եւ «Կուրիեր» ստուդիայի գեղարուեստական ղեկավարն ու վարչութեան նախագահը։
1994-1995 թուականներուն ՌՏՎ հեռատեսիլով ցուցադրվող «21-րդ Դարը Կատրին Մէջ Եւ Կատրէն Դուրս» հեռուստաշարի հեղինակն ու հաղորդավարն է։[9]
Կը դասաւանդէ ՎԳԻԿ-ում (խաղարկային ֆիլմերի ռեժիսուրայի արվեստանոցի ղեկավար)։ 1998 թվականին դարձել է «Մոսֆիլմ» կինոկոնցեռնի գլխավոր տնօրենը։ Նրա ղեկավարությամբ Ռուսաստանի գլխավոր կինոստուդիան հաղթահարել է 90-ականների խոր ճգնաժամը և դարձել Եվրոպայի խոշորագույն կինոարտադրական համալիրը։ 2008 թվականից Մոսկվայի պետական համալսարանի հեռուստատեսության բարձրագույն դպրոցի հոգաբարձուների խորհրդի և ՌԴ Հանրային պալատի անդամ է։
Շահնազարովի ֆիլմերը ներկայացվել են բազմաթիվ հեղինակավոր միջազգային կինոփառատոներում՝ արժանանալով ավելի քան 20 մրցանակի, այդ թվում՝ 2 «Ոսկե արծիվ»-ի։
Շահնազարովը ՌԴ Նախագահին առընթեր մշակույթի և արվեստի հարցերով խորհրդի նախագահի տեղակալն է։
Ընտանիք
Շահնազարովը ամուսնացած է եղել 3 անգամ։ Առաջին ամուսնությունն արագ քայքայվել է։ Երկրորդ կինը՝ Ալյոնա Զանդերը, հեռացել է նրանից 1989 թվականին և դստեր հետ մեկնել ԱՄՆ։ Երրորդ կինը՝ դերասանուհի Դարիա Մայորովան է։ Շահնազարովն ունի 3 երեխա՝ Աննան երկրորդ ամուսնությունից (ծն․ 1985) և 2 որդի երրորդ ամուսնությունից՝ Իվան (ծն․ 1993) և Վասիլի Շահնազարովները (ծն․ 1996)։[10]
Հասարակական դիրք
2012 թվականին եղել է ՌԴ նախագահի թեկնածու Վ. Պուտինի Մոսկվայի Ժողովրդական շտաբի անդամ։[11]
2014 թվականի մարտի 11-ին ստորագրել է ՌԴ մշակույթի գործիչների ուղերձը, որն ուղղված էր ՌԴ նախագահ Վ․ Պուտինի՝ Ուկրաինայում և Ղրիմում վարած քաղաքականության աջակցմանը։[12]
Կարեն Շահնազարյանի կարծիքով ժամանակակից ռուսական կինոյին պակասում է ինքնանույնականացումը և ընդհանուր գաղափարը, որը առկիա էր խորհրդային կինոյում, ինչպես նաև անհատականությունների պակաս ունի։ նա նշում է, որ այժմ մատերի վրա կարելի է հաշվել իսկապես տաղանդավոր ռեժիսորների։ Բացի այդ «Մոսֆիլմի» տնօրենը կարծում է, որ այժմ շատ ավելի բարդ է կինեմատոգրաֆիական կրթություն ստանալը, քանի որ կինոյով սկսում են զբաղվել այն մարդիկ, ովքեր արդեն ավարտել են բուհը։ Համապատասխանաբար, եթե մարդը միջոցներ չունի, ապա պարզապես չի կարող կինոկրթություն ստանալ։
Կինոարտադրությունը կազմված է 2 բաղկացուցիչներից՝ ստեղծագործական և տեխնիկական։ Ստեղծագործականը գերիշխում է։ Սակայն տեխնիկականն էլ այժմ շատ կարևոր է՝ ձայնի, պատկերի որակը և այլն։ - Կ․ Շահնազարով, «Магия кино» հեռուստահաղորդում, հունվարի 12, 2011[13]
|
2016 թվականին ոչ մեկ անգամ հանդես է եկել Վլադիմիր Սոլովյովի հաղորդումներում, որտեղ հանդես է եկել այնպիսի պատմական գործիչների պաշտպանությամբ, ինչպիսիք են՝ Վլադիմիր Լենինը և Իոսիֆ Ստալինը[14]:
Անդամակցություն
- Կինեմատոգրաֆիստների միության խորհրդի անդամ
- ՌԴ մշակույթի նախարարության կոլեգիայի անդամ
- ՌԴ նախագահին առընթեր գործող մշակույթի և արվեստի խորհրդի տեղակալ
- Հայրենական կինեմատոգրաֆիայի զարգացման խորհրդի անդամ
- Մոսկվա քաղաքի Հանրային պալատի անդամ
- Ռուսաստանի կինեմատոգրաֆիական արվեստների և գիտությունների Ազգային ակադեմիայի խորհրդի անդամ
- Եվրոպական կինոակադեմիայի անդամ
- «Ոսկե արծիվ»ազգային կինոմրցանակի փորձագիտական խորհրդի անդամ
- «Օսկար» մրցանակի առաջադրվող ռուսական ֆիլմերի ընտրման հանձնաժողովի անդամ
- «Առաջին ալիք»-ի տնօրենների խորհրդի անդամ
- «Սուրբ Օլաֆ» քոլեջի հումանիտար գիտությունների պատվավոր դոկտոր (ԱՄՆ)
Մրցանակներ և պարգևներ
- ՌԴ արվեստի վաստակավոր գործիչ (օգոստոսի 2, 1997)՝ արվեստի բնագավառում ունեցած ավանդի համար[15]
- ՌԴ ժողովրդական արտիստ (հուլիսի 29, 2002)՝ կինոարվեստի բնագավառում մեծ ավանդի համար[16]
- 2012 թվականի ՌԴ պետական մրցանակ կինոարվեստի բնագավառում (հունիսի 5, 2003) «Աստղը» գեղարվեստական ֆիլմի համար[17]
- Պատվո շքանշան (հոկտեմբերի 4, 2008)՝ հայրենական մշակույթի և արվեստի զարգացման գործում ունեցած ավանդի, բազմամյա բեղուն գործունեության համար[18]
- Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 4-րդ աստիճանի շքանշան (հուլիսի 12, 2012)՝ հայրենական կինեմատոգրաֆի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի, բազմամյա ստեղծագործական գործունեության համար[19]
- ՀՀ Պատվո շքանշան (հունվարի 21, 2013)՝ հայ-ռուսական մշակութային կապերի ամրապնդման գործում ավանդի, կինոարվեստի բնագավառում բազմամյա և արգասաբեր գործունեության համար[20]
- 2012 թվականի ՌԴ պետական մրցանակ գրականության և արվեստի բնագավառում (հունիսի 7, 2013)՝ ռուսական կինեմատոգրաֆի բնագավառում ունեցած ավանդի, «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայի վերածնման և զարգացման համար[21]
- «Ոսկե արծիվ» մրցանակ՝ «Անհայտացած կայսրություն» ֆիլմի համար որպես լավագույն ռեժիսորական աշխատանք (2008)
- «Ոսկե արծիվ» մրցանակ՝ «Հիվանդասենյակ համար վեց» ֆիլմի համար որպես լավագույն ռեժիսորական աշխատանք (2009)
- «Ոսկե արծիվ» մրցանակ՝ «Սպիտակ վագր» լավագույն խաղարկային ֆիլմի համար
- «Դարին» բիզնես վարկանիշի ազգային մրցանակի դափնեկիր՝ Բիզնեսի և ձեռնարկատիրության ռուսական ակադեմիայի կողմից (2005)
- «Մենք ջազից ենք» ֆիլմի համար՝
- Լենինի կոմսոմոլի մրցանակ (1986) (ինչպես նաև «Ձմեռային երեկո Գագրայում» ֆիլմի համար)
- Ժյուրիի հատուկ մրցանակ Գրենոբլում (Ֆրանսիա, 1984)
- Լոձի միջազգային կինոփառատոնի արծաթե մեդալ (Լեհաստան, 1984)
- Լոնդոնի միջազգային կինոփառատոնի դիպլոմ
- Չիկագոյի միջազգային կինոփառատոնի դիպլոմ
- Բելգրադի միջազգային կինոփառատոնի դիպլոմ
- «Կուրիեր» ֆիլմի համար՝
- «Քաղաք Զեռո» ֆիլմի համար՝
- «Ոսկե Հյուգո» գլխավոր մրցանակ՝ Չիկագոյի միջազգային կինոփառատոնում (ԱՄՆ, 1989)
- Վալյադոլիդի միջազգային կինոփառատոնի արծաթե մրցանակ (Իսպանիա, 1989)
- Գիտական ֆանտաստիկայի եվրոպական միության մրցանակ որպես լավագույն ֆիլմ (Սան Մարինո, 1989)
- «Արքայասպան» ֆիլմի համար՝
- Բելգրադի միջազգային կինոփառատոնի գլխավոր մրցանակ (Հարավսլավիա, 1991)
- «Ամերիկյան դուստրը» ֆիլմի համար՝
- «Լիալուսնի օր» ֆիլմի համար՝
- «Նիկա» մրցանակ «Լավագույն սցենարի համար»
- Կարլովի Վարի 33-րդ միջազգային կինոփառատոնի ФИПРЕССИ մրցանակ և հատուկ մրցանակ (Չեխիա)
- Պալիչի 2-րդ միջազգային կինոփառատոնի ФИПРЕССИ մրցանակ, հանդիսատեսի մրցանակ և գլխավոր մրցանակ (Հարավսլավիա)
- մոսկովյան կինոյի «Մոսկովյան Պեգաս» 4-րդ կինոփառատոնի «Ոսկե Պեգաս» գլխավոր մրցանակ
- Սոչիի 9-րդ Ռուսական բաց կինոփառատոնի երկրորդ մրցանակ
- Աթենքի 11-րդ Եվրոպական կինոյի պանորամայի երկրորդ մրցանակ (Հունաստան)
- «Սպիտակ վագր» ֆիլմի համար՝
- Վլադիմիր Վիսոցկու անվան «Своя колея» մրցանակ
- «Տարվա մարդ» ազգային մրցանակ՝ հայրենական կինոյի զարգացման և պահպանման գործում ունեցած ավանդի համար (2004)[8]
- Մոսկվայի կինոփառատոնի "Global Film & Music Fest" հատուկ մրցանակ՝ ռեժիսորի և պրոդյուսերի կարիերայի համար (2005)[8]
- Մոսկվայի կինոփառատոնի հատուկ մրցանակ՝ կինոարվեստում հասած բարձունքների համար (Երուսաղեմ, 2005)[8]
- «Золотая Камера-300» հատուկ մրցանակ՝ համաշխարհային կինեմատոգրաֆում ունեցած մեծ ավանդի համար[8]
Ֆիլմագրություն
Մասնակցություն փաստագրական ֆիլմերին
Տարեթիվ | Ֆիլմ |
---|---|
2014 | Էկրանի սիմֆոնիա |
2014 | Նիկոլայ Երյոմենկոյի վերջին գարունը |
2014 | Օլեգ Յանկովսկի․ Վերջին որսը |
2014 | Խաղացված չէ, երգված չէ |
2014 | Ալեքսանդր Պանկրատով-Չյորնի․
Առանց բարդույթների տղամարդը |
2013 | Նատալյա Գունդարևա․ Ոչ քաղցր կինը |
2013 | Լեոնիդ Կուրավլյով․ Իմ վրա նախշեր չկան |
2013 | Գեորգի Բուրկով․ Երգիծական Դոն Քիշոտը |
2011 | Եվգենի Եվստիգնեևի երեք կյանքը |
2011 | Հասարակ, ոչ հասարակ Սերգեյ Նիկոնենկոն |
2010 | Նիկոլայ Ռիբնիկով․ Տղան Զարեչնայա փողոցից |
2010 | Никита Михалков. Сами с усами |
2010 | Լյուդմիլա Սավելևա․ Պարահանդեսից հետո |
2010 | Լիդիա Սմիրնովա․ Կին բոլոր ժամանակների համար |
2010 | Եվ հավերժությամբ լցված է պահը․․․ |
2010 | Քաղաքային լեգենդներ
|
2009 | Алтайский самородок. Панкратов-Черный |
2008 | Նատալյա Գունդարևա․ Մեր Նատաշան |
2008 | Գեորգի Բուրկովի ճակատագրի հեգնանքը |
2008 | Ոգեշնչման շունչը |
2006 | Լեոնիդ Ֆիլատովի մասին հեքիաթ |
2005 | Կղզիներ
|
2005 | Լիդիա Սմիրնովա․ Ես հաջողակ եմ |
Ծանոթագրություններ
- ↑ Карен Шахназаров: «Режиссура — вопрос личной культуры»
- ↑ Почётное звание присвоено указом Президента России № 813 от 29 июля 2002
- ↑ День России 12 июня отмечается по всей стране
- ↑ Карен ШАХНАЗАРОВ: «Я не экранизирую свою жизнь»
- ↑ Мелик-Шахназарян А. (04.11.2007 № 6 (9))։ «Варанда – сердце Арцаха» (ռուսերեն)։ Журнал «Анив»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2013-02-02-ին։ արտագրուած է՝ 2013 թ․ հունվարի 31
- ↑ John F. R. Wright, Suzanne Goldenberg, Richard N. Schofield. Transcaucasian Boundaries. Psychology Press, 1996 — History — 237 pages. London. стр. 94
- ↑ G. Thoumaian. An Armenian Diplomat in the Service of Napoleon a Hundred Years Ago. Ararat, vol. 4 1917, London, pp 514—516
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «Карен Шахназаров (Karen Shakhnazaroff) - биография - советские режиссёры - Кино-Театр.РУ»։ kino-teatr.ru։ արտագրուած է՝ 2016-07-07
- ↑ 9,0 9,1 9,2 «Карен Георгиевич Шахназаров»։ www.mosfilm.ru։ արտագրուած է՝ 2016-07-07
- ↑ «Жены знаменитостей»։ Жены Карена Шахназарова։ Звездные жены։ 2013։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2013-03-15-ին։ արտագրուած է՝ 2013 թ․ մարտի 14
- ↑ «Путин 2012»։ 2012-01-27։ արտագրուած է՝ 2016-07-07
- ↑ Деятели культуры России — в поддержку позиции Президента по Украине и Крыму // Официальный сайт Министерства культуры Российской Федерации
- ↑ «Магия кино», телеканал «Культура», 12 января 2011 года
- ↑ «Грани.Ру: ТЕЛЕПРОПАГАНДА. АПРЕЛЬ»։ graniru.org։ արտագրուած է՝ 2016-07-07
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 2 августа 1997 года № 818 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 29 июля 2002 года № 813 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
- ↑ Указ Президента РФ от 05.06.2003 № 614|Указ Президента Российской Федерации от 5 июня 2003 г. № 614 «О присуждении Государственных премий Российской Федерации в области литературы и искусства 2002 года»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 4 октября 2008 года № 1437 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 12 июля 2012 года № 951 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
- ↑ LLC Helix Consulting։ «ՀՀ Նախագահի հրամանագրերը - Փաստաթղթեր - Հայաստանի Հանրապետության Նախագահ [պաշտոնական կայք]»։ www.president.am։ արտագրուած է՝ 2016-07-07
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 7 июня 2012 года № 541 «О присуждении Государственных премий Российской Федерации в области литературы и искусства 2002 года»
- ↑ «Фильмы - победители фестиваля»։ արտագրուած է՝ 2013 թ․ ապրիլի 30
Արտաքին հղումներ
- Карен Шахназаров (ռուս.)
- Биография Карена Шахназарова (ռուս.)
Ուիքիպահեստ նախագիծի Կարէն Շահնազարով ստորոգութեան մէջ կրնաք գտնել յաւելեալ պատկերազարդում այս նիւթի վերաբերեալ։ |
Կատեգորիա:1952 ծնունդներ Կատեգորիա:Հուլիսի 8 ծնունդներ Կատեգորիա:Կրասնոդար քաղաքում ծնվածներ Կատեգորիա:Հայ ռեժիսորներ Կատեգորիա:Պատվո շքանշանի ասպետներ Կատեգորիա:Հայ սցենարիստներ Կատեգորիա:Հայ պրոդյուսերներ