«Մանուէլ Շաշիեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
նոր թարգմանություն oգտվելով ԱՎԲ
Չ մանր-մունր, փոխարինվեց: → (234)
Տող 2.
'''Մանուէլ բժ․ Շաշիեան''' ([[1775]]-[[1858]] թթ․), հայ բժիշկ։
 
Պօղոս Անտոնեան-Շաշիեան՝ անուանի բժիչկին, անդրանիկ զաւակը։ Մանուէլ բժ․ ծնած է [[Պոլիս]] [[1775]]–ի [[Դեկտեմբեր 25]]–ին։
Մանուկ հասակէն իտալիա գացած եւ իր նախապատրաստական ուսմունքը ստացած է [[Մխիթարյան վարժարան (Սիրիա)|Մխիթարեան վարժարան]]էն ներս, ուր մայրենի ու օտար լեզուներու հմտանալէ զատ գիտութեանց մէջ ալ կը հմտանայ ու [[1795]]–ին կ՛արձանագրուի Բատուայի բժշկական համալսարանը։ Հինգ տարիներ աշակերտելով սոյն համալսարանին կաւարտէ իր ուսմանց ընթացքը․ 25 տարեկանին արդէն վկայեալ բժիշկ էր։ Քիչ մը ատեն եւս մնալով [[Իտալիա]] [[1801]]–ին կը վերադառնայ [[Պոլիս]]։ Իր հայրը այն ատեն բժշկական ասպարէզին փառքի գագաթնակէտին հասած էր, Մանուէլ իր հօր ձեռքին տակ մեծ համբաւ կը շահի եւ անոր մահուընէ ետք ա՛լ աւելի հռչակաւոր կը դառնայ։ Բնակած է Օրթագիւղ ու երբեմն ալ Ղալաթիա, հայ ու օտար բազմաթիւ երեւելիներու անձնական բժիշկը եղած է։ Իր հօրը մահէն ետք, անոր կատարած բժշկական մեծ ծառայութեանց փոխարէն, Մանուէլ բժիշկ պատիւ ունեցաւ Սուլթան Մահմուտ Բ․ կայսեր «Արքունի Բժիշկ» անուանուելու, պաշտօն մը զոր վարեց երկար տարիներ մեծ յաջողութեամբ։ Երջանկայիշատակ Սուլթան Մահմուտի մահէն վերջ Սոիլթան մէճիտ կայսեր անձնական բաժիչկը անուանեցաւ։
Գրական շատ մը աշխատութիւններ ունեցած է, որոնք Ղալաթիոյ մեծ հրդեհին մէջ այրած են։ [[1831]]-[[1832]] թուականներուն [[Պոլիս|Պոլսոյ]] մէջ քօլեան սաստկապէս ճարրակելով ինք յաջողած է համոզել երեւելիներէն շատեր եւ սկսիլ հիմնարկութեան բանկալթիի [[հակոբյան|Ս․ Յակոբայ]] անկելանոցին, որ նախապէս պարզ տաղաւար-ժանտախտանոց մը ու քանի մը տարի ետք [[1836]]–ի [[Օգոստոս 1]]–ին Աբելեան, Սաքաեան, Արդարեան, Ղազարոսեան, Սաքըզեան, Գազազեան երեւելիներու շնորհիւ եղած է այսօրուան հաստատութիւնը, ինչպէս նշանակուած է յիշեալ հաստատութեան ճակատը։ Երկար ատեններ գովելի անձնուիրութեամբ բժշկապետը եղած է Ս․ Յակոբայ հիւանդանոցին եւ իր մահուան մօտ [[1857]] [[Նոյեմբեր]]ին կարեւոր գումար մը կտակած է սոյն հաստատութեան։
[[1838]]–ին, երբ Սուլթան Մահմուտ Բ․ հիմնեց [[թուրքիա|թուրքիոյ]] առաջին բժշկական վարժարանը Բերայի Կայաթա-Սէրայի հին շէնքին մէջ։ Շաշիեան խորհրդատու եղած էր ու կարծել տալով Շահզատէ Պաշիի ճերահլար մեքթեպին, հաստատել տուած է այսօրուան բժշկական վարժարանը։ Պատուած է Սուլթան Մէճիտ իր իսկ ձեռքով կախած է վզէն։
 
Վախճանած է [[1858]]–ի [[Հունվար 9|Յունուար 9]]–ին՝ 83 տարեկան հասարակին մէջ եւ թաղուած է Բանկալթիի Ս․ Յակոբայ հիւանդանոցին պատէզը, սակայն յետոյ տեղափոխած են իր սոկորները (յայտնի չէ թէ ուր)։
 
{{DEFAULTSORT:Շաշիեան, Մանուել}}