«Շիրվանզադէ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Նախնական դպրատունէ մը ետք ռուսական վարժարան մտած, ուստի պատանի կը լքէ ուսումը, կ՛երթայ [[Պաքու]]՝ ազգականներու մօտ ու կը դառնայ պաշտօնեայ։ Մէկ կողմէն ան առաջ կը տանի իր զարգացումը՝ ինքնաշխատութեամբ եւ ընթերցումներով։ Շուտով մամուլի մէջ կը սկսին երեւիլ իր առաջին թղթակցութիւններն ու պատմուածքները։ [[1883]]–ին Շիրվանզադէն կը հրաժարի պաշտօնեայի կեանքէն ու կը փոխադրուի [[Թիֆլիս]]՝ զբաղելու համար առաւելաբար գրականուեամբ։ Կը ծանօթանայ [[Րաֆֆի (արեւմտահայերէն)|ՐաֆֆիՐաֆֆիի]]ի եւ ուրիշ երէց գրագէտներու։ Հոն կը մնայ աւելի քան քսան տարի, կը գրէ իր գլխաւոր վէպերը, նաեւ բազմաթիւ պատմուածքներ, իբր գլխաւոր նիւթ ունենալով քաղաքաբնակ (առաւելաբար՝ քաղքենի խաւի) հայութիւնը եւ զայն շրջապատող ուրիշ ազգի տիպարներ, նկարագիրներ ու կենցաղ։

* [[Սարգիս Մելիքսեթեան]], Մտերմական Շիրվանզադէն, Երեւան, Հայպետհրատ, 1964։

* [[Գուրգէն Վանանդեցի]], Շիրվանզադէի ստեղծագործութեան հիմնական գիծերը, Երեւան, Պետհրատ, [[1930]]։

* [[Յարութիւն Սուրխաթեան]], Շիրվանզադէի 50-ամեայ գրական գործունեութեան յոբելեանը, [[1880]]-[[1930]], [[Պաքու]], [[1930]], 42 էջ։

* [[Արսէն Տեէրտէրեան]], Շիրվանզադէ, Հայ ընտանիքի ինտելեգենտի վիպասանը (երեսնամեայ գրական գործունեութեան առթիւ), Թիֆլիս, տպարան «կուլտուրա», 1911, 198 էջ (հրատարակութիւն «Գեղարուեստ» հանդէսի)։