«Ստեփան Ոսկանեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Ստեփան Ոսկանեան''' ([[1825]]-[[1901]]), հայ հրապարակագրութեանհրապարակագիր, առաջին դէմքն էխմբագիր, ծնածթարգմանիչ էեւ [[Իզմիր]]իմանկավարժ։ 1825-ին,Մեծ ուրդեր ստացածկատարած է իրաշխարհաբարի զարգացման նախակրթութիւնը։մէջ։

Ստեփան Ոսկանեան ծնած է 1825-ին Իզմիր, ուր ստացած է իր նախակրթութիւնը։ Ընթացաւարտ «[[Մեսրոպեան]]» վարժարանիվարժարանը աւարտելէ ետք, հոն ուսուցչական պաշտօնի կոչուած է նոյն յարկին մէջ։է։ Հայերէնի ուսուցիչ եղած է [[Նուպար Նուպարեան|Նուպար փաշա Նուպարեան]]ի եւ եղբօր՝ Առաքելի, որ, փոխադարձաբար, ֆրանսերէն աւանդած է իրեն։ 1846-ին կ'անցնիկ՚անցնի [[Ֆրանսա]], ուր պաշտօնի կը կոչուի Սէն-Պարպ ֆրանսական երկրորդական վարժարանին մէջ, միջամտութեամբ Իզմիրի «[[Արշալոյս Արարատեան]]» թերթի խմբագիր՝խմբագիր [[Ղուկաս Պալթազարեան]]:-ի միջնորդութեամբ։ Ուսուցիչ եւ ուսանող միաժամանակ, [[Ոսկան]] կը հետեւի Գոլեժ տը Ֆրանսի եւ Սորպոն համալսարանի դասընթացքներուն, կը մասնակցի քննութեանց ու կը ստանայ գիտութեան ու գրականութեան պսակաւորի վկայական։

1853-ին, կը վերադառնայ Պոլիս, ուր կը հրատակէհրատարակէ «Ներքին Համոզումհամոզում» գրքոյկը։ 1854-ին։ին Իզմիր Իզմիրէկ՚անցնի, ուր կը հրատակէհրատարակէ երկրորդ գրքոյկը՝ «Հռոմէական Պարգեւպարգեւ»:

Պոլսոյ եւ Իզմիրի մէջ, համոզումներուն հետ հաշտ ու տեւական գործ մը գտնելու անկարելիութեան առջեւ՝առջեւ, կ'անցնիկը կրկինվերադառնայ Ֆրանսա։ 1855-ին [[Փարիզ]]<nowiki/>ի մէջ, կը ձեռնարկէ «[[Արեւելք]]» կիսապեայկիսամսեայ հանդէսին հրատարակութեան, նիւթականկարգ աջակցութեամբմը ջոջունեւոր հայերու նիւթական Հայերու։աջակցութեամբ։