|
Եղիշե Չարենց (Սողոմոնեան)[[1897]]-[[1937]]
Ծնած է մակու[[Մակու]] (հիւսիս, [[Պարսկաստան]]):Շատ փոքր տարիքին՝ ընտանիքը կը գաղթէ Կովկաս։[[Կովկաս]]։ Մանկութիւնը ու պատանեկութիւնը կ'ապրի [[Կարս]],ուր կը ստանայ ուսումը։
1914ին[[1914]]ին, կը մտնէ կռուելու կամաւորական գոնդին մէջ։Տարի մը ետք, գացած Մոսկուա՝[[Մոսկուա]]՝ բաձրագոյն կրթութեան, կը դառնայ համայնավար կը մտնէ Կարմիր բանակ։
Արդեն հրատարակած է քնարական քերթուածքներ, ապա՝«Տանթէական Առասպել»ը՝ պատերազմի փորձառութենէն։1918էն՝փորձառութենէն։[[1918]]էն՝ հրատարակած գործերը («Ամբոխները խելագարուած»), կը ցոլացեն միջազգայնական նոր հաուաըքը, յետագային զինք դարձնելով համայնավար յեղաթոխութեան գլխաւոր երգիչներէն։
Բայց 1919ին[[1919]]ին, նորանկախ համայնավար Հայաստան դարձին, Չարենց դեռ անծանոթ մըն է։ գիւտարարԳիւտարար-քննադատ Ն․Աղբալիան կրթութեան նախարար, զինք «կը գտնէ»,կը քաջալերէ ․․․
Հայաստանի[[Հայաստան]]ի խորհդայնացումէն ետք,Չարենց ուսանողութեան երկրորդ շրջան մը կ'անցընէր Մոսկուա ([[1922]]-23[[1923]])ապա՝ [[Երևան]] դարձած կը լծուի գրական գործունեութեան։
Ավելի քան տասնամեակ մը կ'ունենայ բեդուն գործունէութիւն։Բայց միջազգային խանդավառութիւնը մարած է՝քիչ-քիչ, տեղը տալով ազգայինին։«գիրք ճանապարհի»երկը 1933ին[[1933]]ին յայտնի ու ծածուկ պատգանմերով հայութեան «հաւաքկան ուժի» հրամայականը կը շեշտէ։ Արդէն խորհրդային միութիւնը նահանջաած է սկիզբի իր միջազգայնական դիրքերէն․․․
Ստալինի մենատիրական ու հակահայ ելոյթներուն զոհ կը դառնայ Հայաստանի խորհդային ղեկավարութեան և մտաւորականութիմտաւորականութեան մէկ կարեւոր մասը։ «Մաքրաքործման» յաջորդական ալիքներուն մէջ,Չարենցի եւս կ'ենթարկուի հալածանքի՝ որոշ
գրչեղբայրներու մատնութեան հետեւանքով։ Ի վերջոյ բանտարկուած՝ կը մեռնի բանտին մէջ։
| 