«Ուինսթըն Չըրչիլ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
մանր-մունր, փոխարինվեց: → oգտվելով ԱՎԲ
Տող 56.
Հետոյ երբ [[1896]] թուականի [[Հոկտեմբեր (արեւմտահայերէն)|Հոկտեմբերին]] Նոր զորամասը կ՛ուղարկուի [[Հնդկաստան (արեւմտահայերէն)|Հնդկաստան]]՝ [[Բանգալոր]] քաղաք, Չերչելը շատ կը զբաղուի ընթերցանութեամբ, փորձելով լրացնել համալսարանական կրթութեան պակասը եւ կը դառնայ հմուտ բօլօ խաղացող՝ զորամասային խումբին մէջ։
 
Մօտ մէկ տարի Բանգալորի մէջ ծառայելէն հետոյ, ան ցանկութիւն կը հայտնէ միանալ Հնդկաստանի հիւսիս արեւմուտքին, Մալականդ լեռնային շրջանին մէջ, փուշթունական ցեղերու դէմ պայքարող բրիտանական զինուորական արշաւախմբային կորպուսին, այս հարցին նոյնպէս անոր օգնութեան կը հասնի անոր մօր՝ լեդի Ռենդոլֆի կապերը բարձրաշխարհիկ շրջապատին մէջ։<ref>{{cite web|url=http://arthursclassicnovels.com/arthurs/churchill/mkdff10.html|title=The Story Of The Malakand Field Force&nbsp;– An Episode of Frontier War|author=Sir Winston S. Churchill|work=arthursclassicnovels.com|accessdate= 17 March 2007|archiveurl=http://web.archive.org/web/20070714183801/http://arthursclassicnovels.com/arthurs/churchill/mkdff10.html|archivedate=July 14, 2007|deadurl=yes}}</ref> Այս ռազմական գործողութիւններու ընթացքին, որ աւելի վտանգաւոր ու դաժան էր քան Գուպայի մէջ, Չերչելը աչքի կ՛ինայ խիզախութեամբ, ան այդ մասին կը գրէ մօրը, - «Այս աշխարհին մէջ, աւելի շատ ես կը ձգտիմ ձէռք բերել քաջի համբաւ, քան որեւէ այլ բանի»։ Իսկ իր տատիկին՝ հերցոգուհի Մարլպորօյին ուղղուած նամակին մէջ, ան կը քննադատէ այս գործողութիւններու անիմաստութիւնը ու երկկողմանի դաժանութիւնը, -
 
«Փուշթունները կտտանքի կ՛ենթարկուին վիրաւորներուն եւ խոշտանգի մէջ սպանուածներուն։ Զինուորները չեն խնայէր իրենց ձեռքը ինկած ոչ մէկ հակառակորդի, վիրաւոր ըլլան, թէ ոչ։ Զինւորական հիւանդանոցներն ու պահակախմբերը թշնամիի համար կը հանդիսանան յատուկ թիրախ, իսկ մենք կը ոչնչացնենք խմելու անոնց ջուրի ջրամբարները, որոնք անոնց համար ամառը ջուր ստանալու միակ միջոցն են, եւ կ՛օգտագործենք անոնց դէմ նոր «[[Դում-դում]]» փամփուշտները՝ որոնց ազդեցութիւնը սարսափելի է։
Տող 91.
Փախչելով արշաւէն՝ Չերչելը ապրանքատար գնացքով աննկատ կը հասնի Ուիթբանկ, ուրտեղէն անգլիացի ինժեներ Դենիել Դյուսնափի (անգլերէն՝ Daniel Dewsnap) օգնութեամբ գաղտնի կ՛անցնի սահմանը։ Փախուստը Չերչելին կը դարձնէ հայտնի, ան կը ստանայ պառլամենտի մէջ իր թեկնածութիւնը առաջադրելու մի քանի առաջարկ, նաեւ՝ Օլդհեմի ընտրազանգուածի խօստումը, որ անոր կընտրեն անկախ քաղաքական հայացքներէն<ref name=holmes1/>, բայց Չերչելը կը նախընտրէ մնալ բանակին մէջ, կը ստանայ թեթեւ կավալերիայի լեյտենանտի պաշտոով՝ նաեւ շարունակելով աշխատիլ, որպէս «Մորնինկ փոսթ»-ի յատուկ թղթակից։
 
Չերչելը այդ պատերազմին մէջ շատ մարտերու կը մասնակցի, մարտերուն դրսեւորած արիութեան համար ժեներալ Համիլտոնը անոր կը ներկայացնէ [[Վիկտորիայի Խաչ|Վիկտորիայի Խաչով]]ով պարգեւատրման, բայց քանի որ Չերչելը արդեն պաշտօնէն հրաժարած էր՝ չի պարգեւատրուիր<ref name="Centre-Hussars">[http://www.winstonchurchill.org/learn/biography/the-soldier/lt-churchill-4th-queens-own-hussars Lt Churchill: 4th Queen's Own Hussars], The Churchill Centre. Retrieved 28 August 2009.</ref>։ 1900 թուականին Չերչելնջը «Դանոթար Քասլ» փոստատարային նավջւով կը վերադառնայ Անգլիա, այն նւջոյն նավջւով, որ ութ ամիս առաջ մեկնած էր [[հարաւային Ափրիկէ (արեւմտահայերէն)|հարաւային Ափրիկէ]]<ref name=autogenerated1>{{cite web|url=http://www.winstonchurchill.org/images/finesthour/Vol.01%20No.127.pdf|title=FinestHour|accessdate= 28 August 2009|format=PDF|work=Journal of the Churchill Center and Societies, Summer 2005}}{{dead link|date=April 2011}}</ref>։
 
== Քաղաքական արհեստի սիզբը ==
Տող 104.
Միայն սրանով Չերչըլի եւ իր կուսակիցներու միջեւ տարաձայնութիւնները չեն աւարտիր, [[1902]] - [[1903]] թուականներուն ան շատ անգամներ դէմ հանդէս ակած է գաղութարար քաղաքականութեան եւ ազատ առեւտուրին վերաբերող հարցերուն, մասնաւորապէս, ան դէմ էր հացահատիկի ներմուծման հարկին։
 
Բանակին զորանալէն հետոյ Չերչելը [[1902]] թուականին [[Յունուար (արեւմտահայերէն)|Յունուար]] 4-ին կ՛անցնի ծառայութեան Թագաւորական Տարածքային հեծելազօրին մէջ (անգլերն՝ Royal Yeomanry), Թագուհիի անձնական հուսարական Օքսֆորդշիրի գունդին մէջ կապիտանի կոչումով։<ref name="yeoman1">{{cite web|url=http://www.winstonchurchill.org/learn/reference/commissions-and-military-attachments|title=Churchill's Commissions and Military Attachments, The Churchill Centre|publisher=Winstonchurchill.org|accessdate= 12 April 2010}}</ref> [[1905]] թուականին Ապրիլին ան կը ստանայ [[մայոր|մայորի]]ի կոչում եւ կը գլխաւորէ նոյն գունդի Հենլի էսկադրոնը,<ref name="yeoman2">{{cite web|url=http://www.chu.cam.ac.uk/archives/churchill_papers/biography/churchill_chronology.php|title=Sir Winston Churchill: Biography: Chronological Summary, Churchill College|publisher=Chu.cam.ac.uk|date= 6 March 2009|accessdate= 9 August 2009}}</ref> իսկ [[1916]] թուականին [[Սեպտեմբեր (արեւմտահայերէն)|Սեպտեմբերին]] կը տեղափոխուի Բրիտանական բանակի սպայական Տարածքային բանակ, ուրտեղ կը մնայ մինչեւ իր 50 տարեկանին աւարտը՝ [[1924]] թուականին։<ref name="yeoman2"/>
 
Կուսակցութեան ներսը շարք մը տարաձայնութիւններու արդիւնքով [[1904]] թուականին [[Մայիս (արեւմտահայերէն)|Մայիս]] 31-ին Չերչելը կը հեռանայ Պահպանողական կուսակցութերնր եւ կ՛անցնի Լիբերալ կուսակցութեան շարքերը։
 
[[1905]] թուականին [[Դեկտեմբեր (արեւմտահայերէն)|Դեկտեմբեր]] 12-ին Չերչելը կը նշանակուի բրիտանական գաղութներու գործերով նախարարի տեղակալ, նախարարն այդ ժամանակ լորդ Էլջինն էր, իսկ կառավարութեան վարչապետը՝ Հ[[ենրի Քեմփբել-Բաներման|ենրի Քեմփբել-Բաներմանը]]։ը։ Այդ պաշտօնին մէջ Չերչելը կը զբաղուի բուրական պետութիւններու սահմանադրութիւններու մշակմամբ։
 
Մի քանի տարի անց [[1908]] թուականին [[Ապրիլ (արեւմտահայերէն)|Ապրիլի]] սկիզբին, Հենրի Քեմփբել-Բաներմանը հիւանդութեան պատճառով կը դժուարանայ կատարել վարչապետի իր պարտականութիւնները, որու հետեւանքով տնտեսութեան նախարար, [[Հերբերտ Ասքուիթ|Հերբերտ Ասքուիթը]]ը կը նշանակուի վարչապետ, իսկ Առեւտուրի եւ արդիւնաբերութեան նախարար [[Տէյւիթ Լոյտ Ճորճ|Տէյւիթ Լոյտ Ճորճը]]ը կը նշանակուի տնտեսութեան նախարար, արդիւնքով Չերչելը կը մղուի նոր պաշտօնի՝ Առեւտուրի եւ արդիւնաբերութեան նախարար։ Տէյւիթ Լոյտ ճորճը, ինչպէս եւ Չերչելը, նույնպէս դէմ էր կառավարութեան ռազմական ծախսերու աւելացման բանաձեւին, սակայն անոր եւ Չերչելի ջանքերը միշտ չէ, որ յաջողութիւն կ՛ունենային։ Չերչիլը այսպեէ կը նկարագրէ ռազմանաւերու շինարարութեան պատուէր մը.
 
''«Ելքը բնորոշ էր եւ միեւնոյն ժամանակ՝ զուարճալի։ Ծովակալութիւնը կը պահանջէր վեց գծանաւ, իսկ տնտեսագետները կ՛առաջարկէին միայն չորսը, ի վերջոյ մենք որոշեցինք արտադրել ութ նաւ»:''
Տող 139.
{{Օրվա հոդված նախագծի մասնակից}}
{{Արտաքին հղումներ}}
 
{{DEFAULTSORT:Չերչիլ, Ուինսթոն}}
[[Կատեգորիա:1874 ծնունդներ]]