«Գրիգոր Չիլինկիրեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 4.
| անուն ազգանուն =
| բնագիր ԱԱՀ =
| պատկեր =Krikor Chilingirian.png
| չափ = 200px
| նկարագրութիւն =
| ծնած է = [[1839]]
Տող 37.
 
Մէկ կողմէն՝ կատարելով իր պաշտօնը, միւս կողմէն՝ յառաջ կը տանի իր մտաւոր [[կրթութիւն]]ը եւ վարժարանին մէջ կիսկատար ձգած ուսումները ինքն իրեն՝ ո՛չ միայն կը կատարելագործէ, այլ ե՛ւ [[յունարէն]], [[իտալերէն]], [[ֆրանսերէն]] լեզուներն ալ կը սորվի՝ շնորհիւ իր մտաւոր բացառիկ [[Յիշողութիւն|յիշողութեան]] եւ կարողութեան։ Իր այս պաշտօնին մէջ կը մնայ մինչեւ [[1860]] թուականը (եօթը տարուայ շրջան մը)։
 
1961-ին կը ծանօթանայ Արմենակ Հայկունիին, զոր Իզմիր եկած էր։ Անոնք կ՛որոշեն հրատարակել հանդէս մը եւ 1 Յուլիս 1861-ին լոիս կը տեսնէ «Ծաղիկ»ը։
 
Երբ խաւարեալներու ու լուսաւորեալներու պայքարնը նաեւ արձագանգ կը գտնէ [[Իզամիր]]ի ([[Զմիւռնիա]]) մէջ, Չիլինկիրեանի եւ իր համախոհ մի քանի երիտասարդներու նոր գաղափարը հաճելի չեն թուիր իր ''բաթրօն''ին, որով Չիլինկիրեան կը ստիպուի հրաժարիլ անկաշկանդ կերպով մղելու համար գաղափարի պայքարը։
Տող 42 ⟶ 44՝
== Աղբիւր ==
* Հայ Կեանք եւ Գրականութիւն, [[Յարութիւն Քիւրքճեան]], երկրորդական բաժին Ա. տարի, էջ 26:
*«Դիմաստուերներ», [[Հրանդ Ասատուր]], 1921, էջ 136-151։
 
{{DEFAULTSORT:Չիլինկիրեան, Գրիգոր}}