«Կարապետ Պալեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
'''Կարապետ Ամիրա Պալեան''' ([[1800]] - [[1866]] թթ․), սուլթանական ճարտարապետ Պալեաններու ամիրայական ընտանիքին հռչակաւոր ներկայացուցիչը։
Կարապետ Ամիրա ծնած է [[1800]]ին, իր հօրը մահուան ատեն թէեւ երիտասարդ սակայն վարժ ըլլալով ճարտարապետական արուեստին մէջ, իր հօրը տեղ կ'անուանուի ճարտարապետ կայսերական պալատին, իր քեռայրին [[Սէրվէրեան Յրվհաննէս]] ամիրային հետ։
 
Կարապետ Ամիրա ծնած է [[1800]]ին–ին, իր հօրը մահուան ատեն թէեւ երիտասարդ, սակայն վարժ ըլլալով ճարտարապետական արուեստին մէջ, իր հօրը տեղ կ'անուանուի ճարտարապետճարտարապետ՝ կայսերական պալատին, իր քեռայրին [[Սէրվէրեան ՅրվհաննէսՅովհաննէս]] ամիրային հետ։
Իր արուեստին մէջ ցոյց տուած ճարտարութեան շնորհիւ [[Կարապետ]] ''խալֆա'' կ'արժանանայ բարձրագոյն գնահատման և ասով կը ստանայ ազգին մէջ արաջնակարգ գիրք։
Բարեսիրտ և գթած ըլլալրվ, հետամուտ եղաւ բարենպատակ հաստատութեանց հաստատման և բարգաւաճման։ Ունումնասէր` ազգին մէջ դաստիարակութիւն տարածելու համար ջանք չը խնայեց։ Կրօնասէր` խստապահանջ եղաւ հաւատալիքներու և աններող անոնց դէմ` որոնցմէ կը կասկածեր թէ չեն հարգեր հայ եկեղեցւոյ աւանդութիւնները։
 
Իր արուեստին մէջ ցոյց տուած ճարտարութեան շնորհիւշնորհիւ՝ [[Կարապետ]] ''խալֆա'', կ'արժանանայ բարձրագոյն գնահատման, և ասովուստի կը ստանայ ազգին մէջ արաջնակարգ գիրք։դիրք։
[[1832]]ին, երբ [[Պեզճեան]] ձերնարկեց հիմնել [[Եէտի-Գուլէ]]ի Ազգ. հիւանդանոցը, իր գլխաւոր աջակիցն էր [[Կարապետ]] ամիրեա` որ [[Սէրվէրեան Յովհաննէս]] ամիրայի հետ հիւանդանոցի շէնքին ճարտարապետը եղաւ։ Քիչ ետքը [[1836]]ին միշտ իր քեռայրին հետ ''Սկիւտարի'' մէջ բարձրագոյն ուսումնարան մը հաստատելու գաղափարը ունեցաւ։ Իրենց նախաձերնութեամբ ժամանակին ամիրաները գումարուեցան Պատրիարքարան` [[Աղաւնի Պատրիարք]]ի նախագահութեան տակ, Օգոստոս [[26]]ին։ Այդ ժողովին մէջ որոշուեցաւ ''Սկիւտարի'' Երուսաղէմատան խարխուլ վանքը վերաշինելով բբանալ ճեմարանը։ Ամիրաները յանձն առին ճեմարանին տարեկան ծախքին համար Երուսաղէմի վանքը վճարեց 20000 ղրուշ։ Շէնքին հիմնարկութիւնը կատարուեցաւ Սեբտեմպեր [[18]]ին և երկու տարի ետք [[1838]] Դեկտեմբբեր [[9]]ին Ճեմարանը կը բացուէր։
Բարեսիրտ ևեւ գթած ըլլալրվըլլալով, հետամուտ եղաւկ՛ըլլայ բարենպատակ հաստատութեանց հաստատման ևու բարգաւաճման։ ՈւնումնասէրՈւսումնասէր` ազգին մէջ դաստիարակութիւն տարածելու համար ջանք չըչէ խնայեց։խնայած։ Կրօնասէր[[Կրոն|Կրօն]]ասէր` խստապահանջ եղաւեղած հաւատալիքներու ևու աններող անոնց դէմ`, որոնցմէ կը կասկածերկասկածէ, թէթէ՝ չեն հարգերյարգեր հայ [[Եկեղեցի|եկեղեցւոյ]] աւանդութիւնները։[[Ավանդություն|աւանդութիւն]]ները։
 
[[1832]]ին–ին, երբ [[Պեզճյան մայր վարժարան (Թուրքիա)|Պեզճեան]] ձերնարկեց հիմնել [[Եէտի-Գուլէ]]ի Ազգ. հիւանդանոցը, իր գլխաւոր աջակիցն էր [[Կարապետ]] ամիրեա`ամիրան, որ [[Սէրվէրեան Յովհաննէս]] ամիրայի հետ հիւանդանոցի շէնքին ճարտարապետը եղաւ։հանդիսացաւ։ Քիչ ետքըետք [[1836]]ին–ին, միշտ իր քեռայրին հետ, ''Սկիւտարի'' մէջ բարձրագոյն ուսումնարան մը հաստատելու գաղափարը ունեցաւ։ Իրենց նախաձերնութեամբ ժամանակին ամիրաները գումարուեցան Պատրիարքարան` [[Աղաւնի Պատրիարք]]իՊատրիարքի նախագահութեան տակ, [[Օգոստոս]] [[26]]ին։–ին։ Այդ ժողովին մէջ որոշուեցաւ ''Սկիւտարի'' Երուսաղէմատան խարխուլ վանքը վերաշինելով բբանալբանալ ճեմարանը։ Ամիրաները յանձն առին ճեմարանին տարեկան ծախքին համար Երուսաղէմի վանքը վճարեց 20000 ղրուշ։ Շէնքին հիմնարկութիւնը կատարուեցաւ Սեբտեմպեր [[18]]ին–ին ևեւ երկու տարի ետք [[1838]]–ի Դեկտեմբբեր[[Դեկտեմբեր]] [[9]]ին–ին Ճեմարանը կը բացուէր։բացուի։
Սկիւտարի ճեմարանը Ազգին առաջին բարձրագոյն վարժարանը եղաւ այսպէս և մանկավարժական նոր սկզբունքներու համաձայն կառավարուելով կարող ուսուցիչներու ձերքով հասցուց զարգացած աշակերտներ։ Ծանօթ են նաև դժբաղդաբար այն վէճերը որոնք տեզի տուաւ կրթական սոյն հաստատութիւնը դուռ բանալով ժողովուրդին և ամիրաներուն մէջ եղած կռիւներուն որոնց միջոցին Պալեան ամիրեան [[եսնաբներ]]ուն կողմը կը բռնէր ժիշտ։
 
Սկիւտարի ճեմարանը Ազգին առաջին բարձրագոյն վարժարանը եղաւ այսպէս ևու մանկավարժական նոր սկզբունքներու համաձայն կառավարուելով կարող ուսուցիչներու ձերքովձեռքով հասցուց զարգացած աշակերտներ։ Ծանօթ են նաևնաեւ դժբաղդաբարդժբախտաբար այն վէճերը, որոնք տեզիտեղի տուաւտուին՝ կրթական սոյն հաստատութիւնը դուռ բանալով ժողովուրդին ևու ամիրաներուն մէջ եղած կռիւներուն, որոնց միջոցին Պալեան ամիրեանամիրան [[եսնաբներ]]ունէսնաֆներուն կողմը կը բռնէր ժիշտ։միշտ։
[[1847]]ին–ին Կարապետ ամիրա աջակցելով վառօդապետ ամիրաներուն, [[ճէզայիրլեան]]իՃէզայիրլեանի, ևեւ [[Կրճիկեան Յակոբ]] էֆէնտիի` գլխաւոր ջանագիրներէն մէկը եղաւ որպէսի հաստատուի հոգեւոր, ինչպէս նաևնաեւ գերագոյն ժողովները, այս վերջնոյն կը մասնակցէին [[եսնաֆներ]]նէսնաֆներն ալ, ևեւ ահա ստորագրել տուին [[ՄաթէոսՄատթէոս Պատրիարգ]]իՊատրիարքի բագրիր, մը որով կայսայս կառավարութենէն արտօնութիւն կը խնդրուէր երկու ժողավներունժողովներուն կազմակերպութեան։
 
[[Կատեգորիա:Վիքիպեդիա:ԱրևմտահայերենԱրեւմտահայերէն հոդվածներյօդուածներ]]
{{DEFAULTSORT:Պալեան, Կարապետ}}