«Ռաւեննայի էկզարքութիւն» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Տող 42.
Ռավեննան մնաց եկսարքոսի նստավայրը մինչեւ [[727]] թուականի ապստամբութիւնը, պատկերամարտութեան պատճառով: Ռավեննայի վերջին եկսարքոսը սպաննուեցաւ լոմբարդներու կողմէն [[751]] թուականին: Էկզարխութիւնը վերածուեցաւ Իտալիոյ կատեպանութեան, որուն գլխաւոր քաղաքն էր [[Բարի (արեւմտահայերէն) |Բարին]]: Վերջինս գրաւեց արաբներու կողմէն [[847]] թիւականին եւ ետ վերադարձուց միայն [[871]] թուականին:
 
[[756]] թուականին, երբ [[ֆրանկ (արեւմտահայերէն) |ֆրանկները]] քշեցին լոմբարդներուն, [[Հռոմի Պապ (արեւմտահայերէն) |Հռոմի Պապը]] համարեց, որ էկզարխութեան մէջ նախկին տարածքը իրեն կը պատկանի: [[774]] թուականին Պապի դաշնակից Պիպին կարճահասակի տղան՝ [[Կառլոս Մեծ (արեւմտահայերէն) |Կառլոս Մեծը]] Պապին հանձնեցյանձնեց այդ տարածքները: Այս կը համարուի Հռոմի Պապի աշխարհիկ իշխանութեան սկիզբը: Սակայն քանի որ արքեպիսկոպոսները սորուած էին տեղական աշխարհիկ ինքնիշխանութեան, տարածաշրջանը մնաց խիստ տրոհուած:
 
Երբ էկզարխութիւնը վերացաւ, Նապոլին եւ Կալաբրիան մտան Իտալիոյ կատապանութեան կազմին մէջ: [[Սիցիլիա|Սիցիլիոյ]] գրաւմամբ [[9-րդ դար|9-րդ դարուն]] արաբներոնարաբներուն կողմէն, կատապանութիւնը տրոհուեցաւ Կալաբրիոյ եւ Լանգոբարդիոյ բանակաթեմերու: Իսկ Իստրիան մտաւ Դալմաթիոյի կազմի մէջ:
 
== Ծանօագրութիններ ==