«Սիամանթօ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Սիամանթօ''' (Ատոմ Եարճանեան)''' , ([[1878]] - [[1915]] թթ․), նշանաւոր բանաստեղծ եւ դիւցազներգակ։

Ծնած է [[Ակն]], ուր աւարտած է նախակրթարանը՝ աշակերտելով [[Գարեգին Եպիսկոպոս Սրուանցտեանց]]ի։ Ընտանեօք կը տեղափոխուին [[Կ. Պոլիս|Պոլիս]], ուր կը յաճախ էյաճախէ [[Պէրպէրեան Վարժարան]]ը։ Ապա կ'անցնի [[Փարիզ]], ուր կը հետեւի [[Սորպոն]]ի գրական դասընթացքներուն։ Կը վարակուի թոքախտով[[Թոքախտ (արեւմտահայերէն)|թոքախտ]]ով եւ կը դարմանուի [[Զուիցերիա|Զուիցերիոյ]] բուժարաններէն մէկուն մէջ։ Շնորհիւ՝ զօրաւոր կամքին եւ ապարելու բուռն փափաքին, կ'ապաքինի [[1908]]-ին։ Երբ կը հաստատուի Օսմանեան սահմանադրւթիւնը, բազմաթիւ մտաւորականներու հետ, կը վերադառնայ Պոլիս։ [[1909]]–ին տեղի կ'ունենեայ [[Ատանա]]յի կոտորածը, որուն ազդեցութեան տակ կը գրէ «Կարմիր Լուրեր Բարեկամէս» հատորը։ [[1913]]-ին՝ հայ գիրերու գիւտի 1500 ամեակին առիթով, կը գրէ «Սուրբ Մեսրոպը»։ Զոհ կ'երթայ [[1915]]-ի [[Մեծ Եղեռն]]ին։

Սիամանթօ իր բանաստեղծութիւնները գրած է ազատ չափով, որովհետեւ իր հզօր երեւակայութիւնը, փոթորկալի զգացումներն ու միտքի թռիչքները, չէին կրնար կաշկանդուլիկաշկանդուիլ բանաստեղծական օրէնքներուն նեղ սահմաններուն մէջ։