«Ստեփան Փափազեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Ստեփան Փափազեան''' (ՆոյեմբերիՆոյեմբեր [[1839]], Խասգիւղ[[Կոստանդնուպոլիս (արեւմտահայերէն)|Կ. Պոլիս]] - [[1888]]), հայ երեսփոխանուսուցիչ, թրքահայտնօրէն, վերջինՊոլսոյ դարուազգային պատմութեանժողովի մէջ կարեւոր տեղերեսփոխան, գրաւածուսումնական անձնաւորութիւնխորհուրդի մը։անդամ։

Ծնած է [[1839]]<nowiki/>ին Ստանպուլի Խասգիւղ թաղամասը։ [[1840]]-ին ՆերսիսեանՆերսէսեան վարժարանին եւվարժարանը, [[1850]]ին ալ Ազգ.Հիւանդանոցի որբանոցը դրուեցածդրուած է։ Ապա կարճ ժամանակ մը հետեւածհետեւած՝ Երկրագործական վարժարանի դասերուն, [[1854]]-ին [[Իզմիր (արեւմտահայերէն)|Զմիւռնիա]] կանչուած ուէ իր մօրեղբօրմօրեղբօր՝ անուանի[[Անդրէաս Փափազեան|Անդրէաս վարժապետ Փափազեանի]] քով,քով։ իրԻր ուսունըուսումը աւարտելով օգնական դասատու կարգուած է վարժարանին մէջ։

[[1858]]-ին՝ Պոլիս վերադարձին, Ս.Փրկչի որբանոցի Հայերէնիհայերէնի ուսուցչութեան կը կոչուի եւ այդ պաշտօնը կւ պահէ մինչեւ վերջ։ Իր Հայ[[Հայերէն|հայ լեզուի]] հմտութեան եւ ատենախօսութեան կարողոթիւններուն պատճառով «Պերճ» անուանկը կ՛արժանանայ։մականուանուի։

Ուսուցչական ասպարէզին կը ծառայէ մինչեւ իր մահը, զանազան վարժարաններու մէջ, ստանձնելով դասախօսութիւններ. սակայն նշանակելի է իր գործունէութիւնը իբր տնօրէն Ղալաթիոյ Լուսաւորչեան վարժաչանինվարժարանին ([[20 Մարտ]] [[1851]]), ուր կը հասցնէ բազմաթիւ աշակերտներ, որոնք շատ կարեւոր դեր կը կատարեն ազգային շրջանանակի մէջ։ Ինքն է նաեւ գլխաւոր հեղինակը եւ ջանադիրը Ազգ, կենդրոնական վարժարանին հաստատութեան, որուն գաղափարը առաջին անդամ ինք յղացած է՝ [[1863]]-էն սկսեալ՝ գաւառներէն Պոլիս դիմող ուսանողներու երկրորդական կրթութիւն տալու դիւրութիւն մը ընծայելու համար։

1870-ին՝ հազիւ իր օրինական տարիքը լրացուցած, երեսփոխական կ՛ընտրուի մինչեւ իր մահը պահելով այդ պաշտօնը. հանդիսացած է ճարտար ատենաբան եւ իր կուսակցութեան (Ղալաթիոյ օճախին) ամէնէն նշանակելի անդամներէն մէկը. կրակոտ ընդդիմարանընդդիմախօս մը եղած է եւ վարչութեան մշտնջենական հակառակորդը։