«Վիքթոր Հիւկօ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 48.
[[1814]]-[[1818]] Հիւկօ կ'ուսանի Լիւտովիկոս Մեծ վարժարանին մէջ։ 14 տարեկանին ան կը սկսի իր գրական գործունէութիւնը։ Կը գրէ իր չտպագրուած ողբերգութիւնները՝ «Athelie ou les scandinaves» եւ մօրը նուիրուած «Yrtatine» ողբերգութիւնները եւ «Louis de Castro» թատերախաղը։ 15 տարեկանին Ակադեմիայի մրցոյթին կ'արժանանայ պատուաւոր մեկնաբանութեան «Les avantages des études» բանաստեղծութեան համար, իսկ [[1819]] -ին «Jeux Floraux» մրցոյթին «Vierges de Verdun» եւ «Rétablissement de la statue de Henri III» բանաստեղծութիւններուն համար կը ստանայ երկու մրցանակ։
[[1822]] Հոկտեմբերին Հիւկօ կ'ամուսնանայ [[Ատել Ֆուսէ]]ի հետ ([[1803]] - [[1868]])։ Անոնք կ'ունենան հինգ զաւակ՝
* Լէոպոլտ (1823-1823)
* Լեոպոլտինա (1824-1843)
Տող 58.
[[1823]] -ին կը տպագրուի «Իսլանտացի Հանը» (Han d’Islande) վէպը։ [[Շառլ Նոտյէ]]ի հիմնաւորուած քննադատութիւնները հիմք հանդիսացան Հիւկոյի եւ Նոտյէի հետագայ ընկերութեան համար, որ շարունակուեցաւ մինչեւ 1827-1830 ։ Այս ժամանակահատուածին մէջ Հիւկօ կը վերսկսի իր յարաբերութիւնները հօրը հետ եւ կը գրէ «Գովք Հօրս» (Odes à mon père, 1823), «Երկու Կղզի» (1825) եւ «Պայքարէն Ետք» (Après la bataille) բանաստեղծութիւնները։ Հիւկոյի հայրը կը մահանայ [[1828]]-ին։
Հիւկոյի «
[[1829]]-ին լոյս կը տեսնեն «Մահուան Դատապարտուածի Վերջին Օրը» (Dernier Jour d’un condamné), իսկ 1834-ին «
«Փարիզի Աստուածամօր Տաճարը» վէպը տպագրուած է [[1831]]-ին։
== Հիւկոյի՝ թատրոնի նուիրած տարիները ==
| |||