'''Եղիա Տնտեսեան''' ծնած է [[1834]] [[Մարտ 29]]ին [[Կոստանդնուպոլիս|Պոլիսի]] ՕրիթագիւղՕրթագիւղ թաղին մէջ և զաւակն էր դպիր և թարգմանչաց վարժարանի տնտես ՄկրտչիՄկրտիչի ուրկէ մնացած է նոյն մականունը: Իր նախնական ուսումը կը ստանայ նոյն թաղին ազգային վարժարանին մէջ ուր այդ թուականին կը դասախօսէր Գրիգոր վարժապետ (յետոյ Օրթագիւղի Տէր Պօղոսը) ուրկէ կ'ուսանի նաև Հայ երաժշտութեան սկզբունքները:
[[1848]]ին հազիւ 14 ամեայ պատանի մը, աւարտած նոյն ատենի դպրոցական շրջանը, կը մտնայ Օրթագիւղի Արապեան տպարանը իբր աշակերտ ուր 4 տարի անընդհատ կը նուիրէ ինքզինքը հմտանալու համար տպագրական արուեստին նախնական գաղտնիքներուն:
Սակայն աւելի հրապուրիչ ու գեղեցիկ կ'երեւնայերեւայ իրեն ուսուցչութեան ասպարէզը որով [[1852]]ին թողլովթողելով տպարանը պաշտօն կ'կը ստանայ ազգային վարժարանին մէջ:
[[1861]]ին կը հրատարակէ իր առաջին երկը ծաղկաքաղ«Ծաղկաքաղ կաթողիկեայց թուղթերու մեկնութեանց»:
Ազգային Սահմանադրութիւնը բովանդակ ազգին մէջ երկու հակահոսանքներ յառաջ բերած էր, խաւարեալներ ու լուսաւորեալներ:
Երիտասարդ ուժեր բնական բերունովբերումով պատկանելով այս վերջին հոսանքին կազմած էին անձնուերանձնուէր ընկերութիւնը նպատակ ընտրելով իրենց ուսումուսումն ու կրթութիւնկրթութիւնը տարածել, ուսուցիչներ ղրկել գաւառները, լուսաւորել գաւառի մութ անկիւնները ևեւ այդ միջոցաւ տանիլ յաղթանակը ընդդէմ կաւարեալ հոսանքին: Սոյն ընկերութիւնը բացի վերոգրեալ յայտնի նպատակէն ունէր նաև գաղտնի հեռաւոր մպատակներնպատակներ, այնպէս որ իրաւամբ այսօր կարելի ենք համարել զայն իբր Հայոց առաջին դաւադրական ու յեղափոխական ընկերութիւնը: Այս ընկերութեան գործունեայ անդամներն էին Ալիքսան Խօրասանճեան(Ատենապետատենապետ), [[Գէորգ Զարդարեան]], Եղիա Տնտեսեան, [[Յ.Գօլանճեան]] եւլն.:
Եղիա Տնտեսեան ընկերութեան ազնիւ նպատակներովը խանդավառուած յանձնառու կ'ըլլայ իբր ուսուցիչ մեկնելու ընկերութեան կողմէ դէպի Հաճըն [[1862]] Յուլիսին:
