'''Յակոբ Դաւիթ Փափազեան''', ([[1 ՍեպտեմբերիՍեպտեմբեր]] [[1919]], [[Թաւրիզ]] - [[1997]], [[Երեւան]]<ref>[http://armenian.irib.ir/rangarang/item/63177-%D6%83%D5%A1%D6%83%D5%A1%D5%A6%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D5%B0%D5%A1%D5%AF%D5%B8%D5%A2-%D5%A4%D5%A1%D5%BE%D5%AB%D5%A9%D5%AB Հակոբ Փափազյան]</ref>), խորհրդային հայագէտ, արեւելագէտ, պատմաբան։ Պատմական գիտութիւններու դոկտոր ([[1968]]), փրոֆէսոր ([[1972]])։
[[Պատկեր:Plaque Erevan - 2.JPG|մինի]]
== Կենսագրութիւն ==
Աւարտած է Երեւանի պետական համալսարանի բանասիրական բաժանմունքի արեւելեան բաժինը ([[1950]])։ [[1954]]-[[1959]] թուականներուն՝ [[ՀԽՍՀ ԳԱ]] պատմութեան ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող։ [[1959]] թուականիից [[Մատենադարան (արեւմտահայերէն)|Երեւանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվանանուան Մատենադարանմատենադարան]]ի միջնադարեան մատենագրութեան եւ դիւանական վաւերագիրներու ուսումնասիրութեան բաժինի վարիչն է։ [[1956]] թուականէն դասաւանդած է Երեւանի համալսարանէն ներս։ [[1962]] թուականին ընտրուած է ԽՍՀՄ Գիտութիւններու Ակադեմիայի արեւելեան բնագրագիտութեան կեդրոնական յանձնաժողովի անդամ։ Գիտական ուսումնասիրութիւնները կը վերաբերին 15-18-րդ դարերու Արեւելեան Հայաստանի[[Հայաստան (արեւմտահայերէն)|Հայաստան]]ի սոցիալ–տնտեսական եւ քաղաքի պատմութեան, ազատագրական շարժման, հայ–իրանական յարաբերութիւններուն, պատմական աղբիւրագիտութեան։ Հրապարակած է [[Պարսկաստան (արեւմտահայերէն)|պարսկական]], արաբական, թուրքական, պատմութեան վաւերագիրներու բնագիրներ եւ [[Հայերէն|հայերէն]] ու [[Ռուսերէն|ռուսերէն]], թարգմանութիւններ («Մատենադարանի պարսկերէն վաւերագիրները», [[1956]]-[[1959]], [[1968]]), Լ․ Ս․ Խաչիկեանի հետ՝ «Յովհաննէս Տէր-Դաւթեան Ջուղայեցու հաշւետոմարըհաշուետոմարը» ([[1984]])։ Մասնակցած է Հայ ժողովուրդի պատմութեան ակադեմիական բազմահատորեակի ստեղծման։