Հիժազ (արաբերէն՝ الحجاز‎) — տարածք Արաբական թերակղզիի արեւմուտքին մէջ, այժմ Սէուտական Արաբիային հատուած մը։ Իսլամի առաջացման պատմական բնօրրանն է. այստեղ կը գտնուին մուսուլմաններու սրբազան քաղաքները Մեքքէն եւ Մետինէն. Վարչական կեդրոնն էր Ժիտտան։

Քարտեզ՝ Սէուտական շրջանները եզրագծուած են կարմիրով եւ 1923-ի Հիժազի թագաւորութիւնը կանաչով։

1916—1925 թուականներուն Հիժազը անկախ պետութիւն էր, ստեղծուած էր Օսմանեան կայսրութեան դէմ արաբական մի քանի ցեղերու դէմ ապստամբութեան հետեւանքով։ Հիժազի առաջին թագաւորն էր Շերիֆ Հիւսէյն Պըն Ալի (1853-1931), որ 1201-էն 1925 առանց ընդհատումի` վերջին ժառանգորդն էր Մոհամետ մարգարէի տոհմին (որուն զաւակն էր Յորդանանի առաջին թագաւորը` Ապտալլա Ա.)[1], երկրորդը՝ անոր որդին Ալի Պըն Հուսէյնը (1924—1925

Քաղաքներ Խմբագրել

Պատմութիւն Խմբագրել

Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել

  1. Անդրադարձ. Յորդանանի Հայերը. Յուշեր, Դրուագներ
  2. Վասիլեվ Ա. Մ. Սաուդյան Արաբիայի պատմությունը (1745 թ. - XX դարի վերջը) — М.: Классика плюс, Книжный дом газеты «Труд», 1994. — ISBN 5-89073-022-3