Նինօ Պուրճանաձէ

վրացի պետական եւ քաղաքական գործիչ

Նինօ Պուրճանաձէ (վրաց.՝ ნინო ანზორის ასული ბურჯანაძე, ծն. 16 Յուլիս 1964), վրացի պետական եւ քաղաքական գործիչ, Վրաստանի խորհրդարանի նախագահ (2001-2008), Վրաստանի նախագահի պաշտօնակատար (2007-2008)։

Նինօ Պուրճանաձէ
վրաց.՝ ნინო ბურჯანაძე
Ծննդեան անուն վրաց.՝ ნინო ბურჯანაძე
Ծնած է 16 Յուլիս 1964(1964-07-16)[1] (59 տարեկան)
Ծննդավայր Քութայիս, Վրացական Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն
Քաղաքացիութիւն  Վրաստան
Կրօնք Վրաց ուղղափառ եկեղեցի
Ուսումնավայր Թիֆլիսի Պետական Համալսարան
Մոսկուայի պետական համալսարանի իրաւաբանական բաժին
Մասնագիտութիւն քաղաքական գործիչ, համալսարանի դասախօս, փաստաբան
Աշխատավայր Թիֆլիսի Պետական Համալսարան
Վարած պաշտօններ Վրաստանի խորհրդարանի նախագահ?, Վրաստանի նախագահ?, Վրաստանի խորհրդարանի պատգամաւոր, Վրաստանի նախագահ? եւ Եւրոպայի խորհուրդի խորհրդարանական վեհաժողովի փոխ նախարար[2]
Կուսակցութիւն Ժողովրդավարական շարժում՝ միասնական Վրաստան?
Ամուսին Բադրի Բիծաձե?
Ստորագրութիւն

Կենսագրութիւն Խմբագրել

Թերճոլայի շրջանի ղեկավար Անզոր Պուրճանաձէի ընտանիքին մէջ ծնած է։ 1981-ին Թիֆլիսիս պետական համալսարանի իրաւաբանական բաժինը ընդունուած է։

 
Նինօ Պուրճանաձէն խորհրդարանի շէնքի առջեւ 11 Ապրիլ 2009

1986-ին համալսարանը աւարտելէն ետք ընդունուած է Մոսկուայի պետական համալսարանը։ 1990-ին միջազգային իրաւունքի մասնագէտի որակաւորում ստացած է: Հոկտեմբեր 2013-ին իբրեւ Վրաստանի նախագահի ընտրութիւններու մասնակից՝ երրորդ տեղը գրաւած է` հաւաքելով քուէներու 10%-էն քիչ մը աւելի։

21 Մայիս 2011-ին առաջնորդած է Թիֆլիսի մէջ յուզումները տասը հազարէն աւելի մասնակիցներով, պահանջելով Միխէիլ Սաաքաշվիլիի հրաժարականը[3]: Հարաւարեւմտեան Պաթում քաղաքին մէջ որոշ ցուցարարներ հեռատեսիլի շէնք ներխուժելու փորձ ըրած են[4][5] Ոստիկանութեան հետ կարճ ընդհարումներ տեղի ունեցած են:[6] 26 Մայիսին Վրաստանի ոստիկանութիւնը ցուցարարներուն դէմ արցունքաբեր կազ եւ ռետինեայ փամփուշտներ կիրառած է:[7][8] Լրագրողներուն, ինչպէս նաեւ տարիքաւորներուն դէմ ոյժ կիրառուած է [9]։

1991-էն աշխատած է Թիֆլիսի պետական համալսարանի միջազգային իրաւագիտական բաժնին մէջ իբրեւ դոցենտ։ 1991-1992-ականներուն աշխատած է Միջավայրի պաշտպանութեան նախարարութեան մէջ՝ իբրեւ մասնագէտ-֊խորհրդատու։ 1992-1995-ականներուն եղած է Վրաստանի խորհրդարանի Արտաքին յարաբերութիւններու կոմիտէի փորձագէտ-խորհրդատու։

Վրացերէն, ռուսերէն եւ անգլերէն լեզուներով տպագրուած աւելի քան 20 աշխատութիւններու հեղինակ է, ինչպէս նաեւ 1 մենագրութեան՝ նուիրուած միջազգային միջկառավարական կազմակերպութիւններու նոր տեսակի իրաւական հարցերուն։

1995-էն Վրաստանի խորհրդարանի անդամ է։ 1995-1998-երուն եղած է սահմանադրական, իրաւաբանական հարցերու ու օրինականութեան յանձնաժողովի նախագահի առաջին տեղակալ, իսկ 1998-1999_ին՝ նշուած յանձնաժողովի նախագահ։

2000-2001-ին եղած է խորհրդարանի արտաքին յարաբերութիւններու յանձնաժողովի նախագահ, 1995-1998-ին՝ Վրասատանի խորհրդարանի՝ Մեծ Բրիտանիոյ խորհրդարանի հետ համագործակցութեան մշտական պատուիրակութեան ղեկավար, իսկ 1999—2002-ներուն՝ Եւրամիութեան ու Վրաստանի միջեւ խորհրդարանական համագործակցութեան համաներկայացուցիչ։

1998-ին ընտրուած է ԵԱՀԿ խորհրդարանական վեհաժողովի ժողովրդավարութեան, մարդու իրաւունքներու եւ մարդասիրական հարցերու յանձնաժողովի զեկուցող, 2000-էն անոր փոխնախագահն է։ Նոյեմբերէն մինչեւ Մայիս 2001-ին Նինօ Պուրճանաձէն Սեւծովեան տնտեսական համագործակցութեան խորհրդարանական վեհաժողովի նախագահն էր, Նոյեմբեր 2001-էն մինչեւ 2008՝ Վրաստանի խորհրդարանի նախագահը։ 25 Նոյեմբեր 2007-էն մինչեւ 20 Յունուար 2008-ը կատարած է Վրաստանի նախագահի պարտականութիւնները։ Այնուհետեւ յայտարարած է մեծ քաղաքականութենէն հեռանալու մասին։

27 Հոկտեմբեր 2008-ին Նինօ Պուրճանաձէն յայտնած է քաղաքականութիւն վերադառնալու եւ «Ժողովրդավարական շարժում Միացեալ Վրաստան» անուամբ կուսակցութիւն ստեղծելու մտադրութեան մասին։ 23 Նոյեմբեր 2008-ին տեղի ունեցած է կուսակցութեան առաջին համագումարը, ուր Պուրճանաձէն, ընտրուելով կուսակցութեան նախագահ, ըսած է, որ այն պէտք է ըլլայ «կտրուկ ընդդիմադիր»։

Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել