Վահրամ Մավեան (27 Յունիս 1926(1926-06-27) կամ 1926[1][2][3], Երուսաղէմ, Մեծն Բրիտանիոյ եւ Իրլանտայի Միացեալ Թագաւորութիւն - 11 Յունուար 1983(1983-01-11) կամ 1983[1][2][3], Լիզպոն), սփիւռքահայ բանաստեղծ եւ արձակագիր։

Վահրամ Մավեան
Ծնած է 27 Յունիս 1926(1926-06-27) կամ 1926[1][2][3]
Ծննդավայր Երուսաղէմ, Մեծն Բրիտանիոյ եւ Իրլանտայի Միացեալ Թագաւորութիւն
Մահացած է 11 Յունուար 1983(1983-01-11) կամ 1983[1][2][3]
Մահուան վայր Լիզպոն
Քաղաքացիութիւն  Մանդատային Պաղեստին
Ուսումնավայր Սրբոց Թարգմանչաց Վարժարան
Քուինզ Համալսարան
Մասնագիտութիւն բանաստեղծ, գրագէտ, հանրային գործիչ
Աշխատավայր Նարեկ Հայկական Վարժարան
Մելգոնեան Կրթական Հաստատութիւն
Գալուստ Կիւլպէնկեան Հիմնարկութիւն

Կեանք եւ գործունէութիւն

Խմբագրել

Ծնած է Երուսաղէմ[4]։ Հայրը` Յակոբ քհնյ. Մավեան (1884-1941), բնիկ զէյթունցի, տարագրութեան երկար ճամբաները կտրելէ ետք, 1922-ին հաստատուած է Երուսաղէմ:

Վահրամ դեռ քանի մը ամսու երեխայ, ընտանեօք փոխադրուած են Հայֆա։ Այստեղ մնալով եօթը տարի, յաճախած է տեղւոյն ազգային մանկապարտէզը:

1934-ին Վահրամ վերադարձած է Երուսաղէմ, ուր աշակերտած է Սրբոց Թարգմանչաց վարժարանին, մինչ իր հայրը չորս տարի հովիւ կը նշանակուի Ամմանի հայոց: Նախակրթարանը աւարտելէ ետք, ան իր երկրորդական ուսումը ստացած է քաղաքին անգլիական «Պիշըփ Կոպաթ» քոլեճին մէջ (1940-1944):

1948-ին, Պաղեստինի արաբ-հրեայ բախումներու թէժ օրերու նախօրէին, անցած է Կիպրոս, ուր նշանակուած է ուսուցիչ՝ Նիկոսիոյ Ազգային Մելիքեան վարժարանին: Երկու տարի ետք հրաւիրուած է պաշտօնավարելու նոյն քաղաքի ՀԲԸՄ-ի Մելգոնեան կրթական հաստատութեան մէջ, ուր 1950-58-ին դասաւանդած է հայերէն, երկրաչափութիւն:

Թոքախտի պատճառով Մավեան ստիպողաբար անցած է Լիբանան՝ 1954-ին, եւ շուրջ տարի մը մնայուն դարմանումի ենթարկուած է Ազունիէի ազգ. բուժարանը (լեռնային շրջան, յատուկ թոքախտանոց):

1958-ին, ժամանակաւորապէս, Կիպրոսէն մեկնած է Պելֆասթ (Հիւսիսային Իրլանտա)։ Երեք տարի հետեւելէ ետք անգլիական գրականութեան, հոգեբանութեան եւ իմաստասիրութեան դասընթացքներուն` աւարտած է «Քուինզ եունիվըրսիթի»ն, 1961-ին:

Վերադառնալով Կիպրոս, երկու տարի եւս ուսուցչագործած է Մելգոնեանի մէջ (1961-63):

1962-էն սկսեալ ան կանոնաւոր կերպով աշխատակցած է Անդրանիկ Ծառուկեանի «Նայիրի» շաբաթաթերթին։

1963–ին հաստատուած է Լիզպոն, Փորթուկալ, Գալուստ Կիւլպէնկեան հիմնարկութեան հայկական բաժինին մէջ վարելու պատասխանատու պաշտօն[4]։

Գրած է կանուխէն։ Առաջին հատորը՝ «Յամեցող վերադարձ» (բանաստեղծութիւններ), լոյս տեսած է 1956 թուականին։ Հետեւեալ տասնամեակներուն արտադրած է պատմուածքներու եւ գրական շունչով յագեցած քրոնիկներու հատորներ՝ «Հայու բեկորներ» (1967), «Անկապ օրագիր» (1968), «Ամէն տեղ հայ կայ» (1977)[5], որոնք տպուած են Երուսաղէմ[6]։ Հատընտիր մըն ալ լոյս տեսած է Երեւան։

Մահացած է Լիզպոն։

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: open data platform — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 https://librarycatalog.usj.edu.lb/cgi-bin/koha/opac-authoritiesdetail.pl?authid=243378
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 https://librarycatalog.usj.edu.lb/cgi-bin/koha/opac-authoritiesdetail.pl?authid=443361
  4. 4,0 4,1 admina (2018-03-07)։ «Armenians in Mitrokhin’s KGB notes»։ Aniarc (en-US)։ արտագրուած է՝ 2022-01-20 
  5. «Յաւերժական Երուսաղէմ – 12. Երուսաղէմցի Տղան` Վահրամ Մավեան»։ Aztag Daily - Ազդակ Օրաթերթ (Armenian Daily Newspaper based in Lebanon) (en-US)։ 2018-12-29։ արտագրուած է՝ 2022-01-20 
  6. «Սերունդներու Միջեւ»։ Asbarez - Armenian (en-US)։ 2021-12-21։ արտագրուած է՝ 2022-01-20