Հիփերփիրոն
Հիպերպիրոն (յուն.՝ νόμισμα ὑπέρπυρον), բիւզանդական ոսկէ մետաղադրամ, որ կ՝ օգտագործուէր ուշ միջնադարուն։ Ան փոխարինեց սոլիտուսին։
Պատմութիւն
ԽմբագրելԲիւզադական կայսրութեան աւանդական ոսկէ մետաղադրամը սոլիտուսն էր կամ նոմիսման։ Վերջինիս քաշը 24 կարատ էր եւ գոյատեւեց գրեթէ 7 դար։ Սակայն 1030-ական թուականներէն սկսած սլոիտուսը երթալով արժէզրկուեցաւ, իսկ 1080-ական թուականներուն ռազմական պարտութիւններու եւ քաղաքացիական պատերազմներու հետեւանքով, անոր ոսկիի պարունակութիւնը համարեայ հաւասար էր զերոյի[1]։ Այդ իսկ պատճառով 1092 թուականին Ալեքսիոս Ա. Կոմնենոս կայսրը (1081–1118) վերափոխեց բիւզանդական մետղադրամները ու մտցուց ամբողջովին նորը՝ հիփերփիրոնը (կը նշանակէ "գեր զարգացած")։ Այն ունէր նոյն կշիռը, ինչաէս սոլիտուսը (4.45 կրամ), սակայն կը պարունակէր աւելի քիչ քանակութեամբ ոսկի (20.5 կերատ՝ 24-ի փոխարէն)[2]։
Գրականութիւն
Խմբագրել- Grierson Philip (1999)։ Byzantine Coinage։ Washington, DC: Dumbarton Oaks։ ISBN 978-0-88402-274-9։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2013-12-14-ին։ արտագրուած է՝ 2015-08-31
- Kazhdan Alexander, խմբգր․ (1991)։ The Oxford Dictionary of Byzantium։ New York and Oxford: Oxford University Press։ ISBN 978-0-19-504652-6