«Հրանդ Ասատուր» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Տաճկահայ գրակէտ-հրապարակախօս. ծն.կ. [[Պօլսի]] Պօյաճի գ. [[1862]] օգոստտոս [[10]]-ին: Մի առ ժամանակ նա ուսաւ [[Ռօբէրտս]] քօլէճում, իսկ յետոյ թողեց ուսումնարանը և [[1881]]-ին գնաց Փարիզ,ուր նա մտաւ իրաւաբանական ուսումն, ուր [[1884]]-ին ուսման շրջանն աւարտելով Կ. Պօլիս վերադարձաւ: Կ. Պօլիս հասած օրից նա երեւաց գրական և հասարական ասպարէզում և մի առ ժամանակ ստանձնեց [[Կիլիկեան]] և Միացեալ ընկերութեանց ատենադպրի պաշտօնը, իսկ [[1889]] - [[1896]] թ. Ղալաթիոյ կեդրօնական վարժարանի խնամակալների ժողովի անդամակեց ընտրուեցաւ. իսկ վերջերս նոյն դպրոցի բարձրագոյն դասարանների աշխարհաբարի և գրագիտութեան ուսուցիչ շանակուեցաւ, որ պաշտօնումն է և այժմ: Նրա գրական գործունէութիւնը սկսումէ [[1874]] թ., երբ նա [[12]] տ. հասակում թարգմանեց և տպեց ''Պատմութիւն Մալվինայի'' գիրքը: [[1892]] թ. Հ. Ասատուրը [[Գրիգոր Զոհրապ]]ի հետ սկսեց «Մասիս» հանդէսը հրատարակել, որ ի մէջ տպուեցան նրա մի շարք ուսումնասիրական յօդուածները:

[[1898]] թ. այդ երկուսին աւելացաւ տիկին Սիպիլը և երեքով սկսեցան «Մասիս»-ը խմբագրել մինչեւ [[1899]] թ.,որից յետոյ [[Հրանտ Ասատուր]] սկսեց զբաղուել լուրջ ուսումնասիրութիւններով: Նրա գրաւոր գործերը ցրուած են«Մանզումէի Էֆքեար», «Թերքճիմանի Էֆքեարի», «Մասիս», «Արեւելք» թերթերում, որոնք ի միասին վերցրած մի քանի հատորներ կարող են կազմել: Հ. Ա. [[1900]] թուականից սկսած խմբագրում է [[Պօլսոյ ս. Փրկչեան]] ազգային հիւանդանոցի օրացոյցը. որը իր ճոխ բովանդակութեամբ ոչ տաճկահայոց և ոչ էլ ռուսահայոց մէջ նման ունի. նրա մէջ կարող էք գտնել ամենաճշգրիտ տեղեկութիւներ բոլոր պետութիւների մասին, հայոց եկեղեցու նուիրապետութեան ահագին տեղ է տուած, վիճագրական տեղեկութիւններ համայն հայոց եկեղեցեանց, վանօէրից ուսումնարանաց և այլ բաների մասին, մէկ խօսքով նա ոչնչով ետ չէ մնուն կոչուած օրացոյցին և դեռ աւելի հարուստ է: