«Հալէպ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
 
Տող 5.
}}
 
'''Հալէպ'''<ref>{{ՏՈՒՏ|section=II.A.3|page=55}}</ref> (''ԱլեբբօԱլեփփօ, Հալապ,'' (հին շրջանին՝ ''Բերոյա'', հայկական աղբիւրներուն մէջ‘ ''Բերիա, Տիբերիա, Խալիպոն, Խաղաբ''), {{lang-ar|حَلَب}}, [[արեւմտահայերէն]]՝ Հալէպ), քաղաք [[Սուրիա|ՍուրիոՍուրիոյ]]<nowiki/>յ հիւսիս-արեւմուտքը, Հալէպ մարզի (մուհաֆազայի) վարչական կեդրոնը, Սուրիոյ մեծագոյն քաղաքը եւ Սուրիոյ ամենամեծ հայաբնակ քաղաքը։ Ըստ1999-ի տուեալներուն, ունէր 1,5 միլիոն բնակիչ, իսկ ըստ 2004-ի տուեալներուն՝ 2,132,100 բնակիչ։
 
== Հալէպի հայ համայնքը ==
Հայկական գաղութի վերաբերեալ առաջին հաւաստի տեղեկութիւնը կայ 1329-ին Հալէպի մէջ գրուած հայկական ձեռագիրի մը յիշատակարանին մէջ, ըստ որուն, ԺԴ. դարուն, Հալէպի մէջ եղած է հայկական համայնք եւ Ս. Աստուածածին հայ առաքելական եկեղեցին։ Հալէպը միջազգային տարանցիկ առեւտուրի կեդրոն դառնալով՝ նպաստած է հայ համայնքի վերելքին։ 1616-ին Հալէպի մէջ կար շուրջ 6 հազար, 1652-ին՝ աւելի քան 20 հազար հայ ([[Ջուղա, (Նախիջեւան)|ՋուղաՋուղայէն]]<nowiki/>յէն, [[Երեւան|Երեւանէն]]<nowiki/>էն, [[Արցախի Հանրապետութիւն|ՂարաբաղՂարաբաղէն]]<nowiki/>էն, [[Էրզրում|Էրզրումէն]]<nowiki/>էն, [[Սեբաստիա|Սեբաստիայէն]]<nowiki/>յէն, [[Կիլիկիա|Կիլիկիայէն]]<nowiki/>յէն գաղթած)։ Անոնք գլխաւորաբար վարպետ ոսկերիչներ, ակնագործներ, կաշեգործներ եւ մետաքսագործներ էին։ Նշանակալից էր հայ խոճաներու (մեծ առեւտրականներ) դերը Սուրիոյ միջազգային առեւտուրի եւ ապրանքի փոխանակութեան մէջ։ Զբաղելով [[Իրան|Պարսկաստան]]<nowiki/>ի եւ [[Սուրիա|Սուրիոյ]] հում մետաքսի առեւտուրով՝ անոնք աշխոյժ կապերու մէջ էին [[Վենետիկ|Վենետիկի]]<nowiki/>ի, [[Ճենովայի Հայերը|Ճենովա]]<nowiki/>յի, [[Լիվոռնօ|Լիվոռնո]]<nowiki/>յիԼիվոռնոյի, [[Ամսթերտամ|Ամսթերտամի]]<nowiki/>ի, [[Մարսէյ|ՄարսէյլՄարսէյլի]]<nowiki/>ի շուկաներուն հետ։
 
== Բնակչութիւն ==
{{Wikidata/Population}}
 
== Հալէպի հայ համայնքը ==
Հայկական գաղութի վերաբերեալ առաջին հաւաստի տեղեկութիւնը կայ 1329-ին Հալէպի մէջ գրուած հայկական ձեռագիրի մը յիշատակարանին մէջ, ըստ որուն, ԺԴ. դարուն, Հալէպի մէջ եղած է հայկական համայնք եւ Ս. Աստուածածին հայ առաքելական եկեղեցին։ Հալէպը միջազգային տարանցիկ առեւտուրի կեդրոն դառնալով՝ նպաստած է հայ համայնքի վերելքին։ 1616-ին Հալէպի մէջ կար շուրջ 6 հազար, 1652-ին՝ աւելի քան 20 հազար հայ ([[Ջուղա, (Նախիջեւան)|Ջուղա]]<nowiki/>յէն, [[Երեւան]]<nowiki/>էն, [[Արցախի Հանրապետութիւն|Ղարաբաղ]]<nowiki/>էն, [[Էրզրում]]<nowiki/>էն, [[Սեբաստիա]]<nowiki/>յէն, [[Կիլիկիա]]<nowiki/>յէն գաղթած)։ Անոնք գլխաւորաբար վարպետ ոսկերիչներ, ակնագործներ, կաշեգործներ եւ մետաքսագործներ էին։ Նշանակալից էր հայ խոճաներու (մեծ առեւտրականներ) դերը Սուրիոյ միջազգային առեւտուրի եւ ապրանքի փոխանակութեան մէջ։ Զբաղելով [[Իրան|Պարսկաստան]]<nowiki/>ի եւ [[Սուրիա|Սուրիոյ]] հում մետաքսի առեւտուրով՝ անոնք աշխոյժ կապերու մէջ էին [[Վենետիկ]]<nowiki/>ի, [[Ճենովայի Հայերը|Ճենովա]]<nowiki/>յի, [[Լիվոռնօ|Լիվոռնո]]<nowiki/>յի, [[Ամսթերտամ]]<nowiki/>ի, [[Մարսէյ|Մարսէյլ]]<nowiki/>ի շուկաներուն հետ։
 
== Գրականութիւն ==
Վերցուած է «https://hyw.wikipedia.org/wiki/Հալէպ» էջէն