«Բագրատունեանց Հայաստանի Վերելքը» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
Չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (- , +,, -, +, , - + ) |
տեքստի հետ կապ չունի |
||
Տող 55.
Գագիկ Ա.-ի արտաքին քաղաքականութեան հիմնական գիծը եղաւ քրիստոնեայ պետութիւններուն միջեւ սերտ գործակցութիւն ցուցաբերել՝ [[Հայաստան]]ը ձերբազատելու համար թշնամիներէն:Ան բարեկամութիւն հաստատեց [[Տայք]]ի Կիւրողապատ իշխանին հետ, որ յարձակելով [[Մանազկերտ]]ի [[Աբբաս]] էմիրին վրայ, խլեց քաղաքը:Երբ իր կարգին էմիրը քալեց Դաւիթի դէմ, Գագիկ հասաւ իր դաշնակիցին օգնութեան եւ անոնք միասնաբար կոտորեցին էմիրին զօրքերը:
Աւելի ուշ, Գագիկ միացաւ նաեւ [[Վրաստան]]ի [[Բագրատ Գ (Աբխազիայի արքա)|Բագրատ Գ.]] թագաւորին՝ յարձակելու համար [[Գանձակ]]ի արաբ էմիրին վրայ, որ պարտուելով կորսնցուց իր հողերուն մէկ մասը:
Ներքին քաղաքականութեան մէջ, կեդրոնական իշխանութեան դէմ առնուած որեւէ քայլ խստօրէն պատժուեցաւ:Այսպէս, ան յարձակեցաւ իրեն անհնազանդ [[Ձորագետ]]ի Դաւիթ թագաւորին վրայ ու գրաւեց անոր հողերը, որուն համար վերջինը կոչուեցաւ Դաւիթ Անհողին:Գագիկ Ա. նաեւ Վասպուրականէն խլեց կարգ մը հողամասեր, զորս կցեց իր թագաւորութեան:
Գագիկ Ա.-ով վերջ կը գտնէ յարաբերական խաղաղութեան շրջան մը:[[925]]-էն ի վեր Հայաստան չէր ենթարկուած կարեւոր արշաւանքի:Ան զօրացած էր, եւ օգտուելով քաղաքական ու ռազմական ապահով վիճակէն, լծուած էր շինարարական աննախընթաց աշխատանքի:
| |||