<!-- Խորհրդային կառավարութիւնը եւ համայնավար կուսակցութիւնը, գերմանական հիթլերական յարձակումը կանխատեսելով, խաղաղ շինարարութեան տարիներուն անհրաժեշտ միջոցներ ձեռնարկեցին երկիրի պաշտպանունակութեան ամրապնդման համար, կարեւոր միջոցառումներ իրագործուեցան պաշտպանական արդիւնաբերութեան ստեղծման համար, զինուած ուժերու գիտարուեստական վերազինուածութեան, զինուորական հարուածի պատրաստումը ընդլայնելու ուղղութեամբ։
--> Յունիս 1941-ին խորհրդային զինուած ուժերը 5․373 հազար մարդ կը կազմէին, ցամաքային զօրքերուն մէջ կար 303 [[բաժին]] (որուն քառորդը կազմաւորման կամ վերակազմաւորման վիճակի մէջ կը գտնուէր)։ Ռազմածովային նաւատորմին մէջ կար 3 գծանաւ, 7 հածանաւ, 54 հսկողութեան ականակիր, 212 [[Սուզանաւ|սուզանաւ]]։ Բանակի հրամկազմը օժտուած էր բարձր բարոյաքաղաքական եւ մարտական ունակութեամբ։ Պատերազմի սկզբը բանակին մէջ 563,5 հազար մարդ կար։ Արեւմտեան սահմանային ռազմական շրջանակին մէջ 170 բաժին եւ 2 կիսաբաժին կը գտնուէր, ընդամենը 2․680 հազար մարդ։ Որոշ ուղղութիւններու մէջ, թշնամին խորհրդային զօրքերուն կը գերազանցէր 3-4 անգամով։ Սակայն երկրի պաշտպանութեան ամրապնդման համար կատարուած նիւթական գիտարուեստական եւ կազմակերպական բոլոր միջոցառումները չէին յաջողած մինչեւ պատերազմի սկիզբը։ Առանձին դեր ունեցաւ նաեւ թշնամիի յարձակման նկատմամբ նախատեսուած սխալ ժամկէտերը: Արեւմտեան սահմանի զօրքերը յարձակման սկիզբը մարտական պատրաստութեան մէջ չէին։ Ծայրահեղ քէշ պայմաններու մէջ, խորհրդային զօրքերը պատերազմի մէջ մտան փորձուած եւ ուժեղ թշնամիի դէմ։
