«Գէորգ Մարզպետունի (վէպ)» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

* [[Յովհաննէս Է Դրասխանակերտցի]] - Հայաստանի [[(կաթողիկոս (արեւմտահայերէն)|կաթողիկոս]]

* Ցլիկ Ամրամ - իշխան եւ ապստամբ

* Վահրամ Սեպուհ - զօրապետ, Գէորգ Մարզպետունիի մօտիկ ընկեր

* Բեշիր - հագարացի զօրապետ

Մեծ հայրենասիրական շունչ կը պարունակէ նաեւ այն տեսարանը, երբ Գէորգ Մարզպետունին երդում կու տաէ հին [[կաթողիկոս (արեւտահայերէն)|կաթողիկոս]]` Մաշտոցի գերեզմանի վրայ, որ չի վերադառնար հարազատ օջախ, եթէ երկրին մէջ մնայ գոնէ մէկ հագարացի: Մինչեւ իր կեանքի վերջը` ան այդպէս ալ տուն չի վերադառնար, որովհետեւ երկրին մէջ դեռ կը բնակէին անմեղ, սովորական հագարացիներ։ Այսինքն երդումն ու հայրենիքն իր համար միշտ կը մնան առաջին տեղը, իսկ մնացած ամէն ինչը` երկրորդական է։ Ըստ Մարզպետունիի` հայրենիքը այդ սրբութիւններու սրբութիւնն է։ Յանուն անոր չի կարելի խնայած բացարձակապէս ոչ մէկ բան։ Զուր չէ, որ Մարզպետունիի հայրենասիրական ու հերոսական կերպարը, անմահացած է հայ ժողովուրդի մէջ, եւ որոշ մարդիկ մինչեւ այսօր ալ կը հաւատան այդ յաղթանդամ կերպարի հզօրութեանը։

 

 

== Հրատարակութիւն ==