«Իւան Թուրկենեւ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 25.
Ռուսական գրականութեան հանդէպ սէրը պատանի Թուրգենեւի մեջ սերմանած է նաեւ ճորտ սպասաւորներէն մէկը, որ յետագային դարձաւ Փունինի նախատիպը «Փունինը եւ Պապուրինը» պատմուածքին մէջ։ Մինչեւ 9 տարեկան Թուրգենեւը ապրած է մայրական ժառանգական կալուածքին մէջ՝ Սպասքոյէ-Լութովինովօ՝ Օրիոլի նահանգ՝ Մցենսքէն 10 քմ հեռաւորութեան վրայ։ 1827 թուականին Թուրգենեւները երեխաներուն կրթութեան տալու նպատակով հաստատուեցան Մոսկուայի՝ Սամոթեօք թաղամասը։ Ապագայ գրողը սկիզբը սորված է Վէյտենհամըրի գիշերօթիկ դպրոցին մէջ, ապա ան եղած է Լազարեան ճեմարանի տնօրէն՝ Ի. Քրաուզէին սանը։
=== Կրթութիւն, Գրական Գործունեութեան Սկիզբ ===
[[Պատկեր:Turgenev 1838 by Gorbunov.jpg|մինի|աջէն|180px|Երիտասարդ Իւան Թուրգենեւը ]]
[[1833]] թուականին 15 տարեկան հասակին Թուրգենեւը կ՝ընդունուի [[Մոսկուա]]յի համալսարանի բանասիրական բաժանմունքը։ Այդ նոյն ժամանակ այստեղ կ՝ուսանէին Ալեքսանտր Կերցենը եւ Վիսարիոն Պելինսքին։ Մէկ տարի ետք, երբ Իւանի աւագ եղբայրը կ՝ընդունուի պահակազօրք հրետանային գունդ, ընտանիքը կը տեղափոխուի Ս․ Փեթերսպուրկ, ուր Իւան Թուրգենեւը կը փոխադրուի Փեթերսպուրկի համալսարանի փիլիսոփայութեան բաժանմունքը։ Անոր համալսարանական ընկերն էր ապագայ յայտնի գիտնական-պատմաբան Թիմոֆէյ Կրանովսքին<ref>{{cite web | url=http://turgenev.ouc.ru/iy-lebedev-tyrgenev.html | title=Тургенев | publisher=Библиотека русской поэзии | work=Поэты и поэзия | accessdate=2013 թ․ նոյեմբերի 11–ին | author=Лебедев Ю. В. | archiveurl=http://www.peeep.us/4b33d8ff | archivedate=2013-11-11}}</ref>։
Սկիզբը Թուրգենեւը կ՛ուզէր բանաստեղծ դառնալ։ [[1834]] թուականին, երբ ան երրորդ կարգի ուսանող էր, գրեց «Պատը» ութոտանի «եամպ»ով մեծավերջ տղչ. թատերական բանաստեղծութիւնը<ref group="Ն">Իր իսկ՝ Տուրգենևի խոսքերով, դա «բացարձակ անհեթեթ ստեղծագործություն է, կատաղի անփորձությամբ արտացոլված բայրոնյան Մանֆրեդի ստրկամիտ նմանակումը»</ref>։ Երիտասարդ հեղինակը իր գրիչի փորձը ցոյց տուաւ իր ուսուցիչին՝ ռուս բանասիրութեան փրոֆէսօր Փիոթըր Փլեթնիովին։ Դասախօսութիւններէն մէկուն ժամանակ Փլեթնիովը բաւականին խիստ վերլուծեց այդ բանաստեղծութիւնը, հեղինակին չբացայայտելով, սակայն միաժամանակ խոստովանեցաւ, որ այդ ստեղծագործողին մէջ «ինչ-որ բան կայ»։ Այդ խօսքերէն ոգեշնչուած՝ երիտասարդ գրողը ստեղծեց նաեւ քանի մը բանաստեղծութիւն, որոնցմէ երկուքը [[1838]] թուականին «…..въ» ստորագրութեամբ Փլեթնիովը տպագրեց «Սովրեմեննիք» ամսագիրին մէջ, որուն խմբագիրը նոյնն ինքն էր։ Անոնք էին «Երեկոյ» եւ «Վեներա Մետիցէյսքայայի մօտ» բանաստեղծութիւնները<ref name="ЛЭ">{{Գիրք|автор=Поспелов, Г. Н.|մաս=Тургенев|ссылка часть=http://feb-web.ru/feb/litenc/encyclop/leb/leb-4191.htm|վերնագիր=Литературная энциклопедия |վայր=М.|издательство=Худ. лит.|թվական=1939|հատոր=11|столбцы=419—439|ref=}}</ref><ref name="БСЭ">{{Գիրք|автор=Румянцева, Э. М.|մաս=Тургенев Иван Сергеевич|ссылка часть=http://slovari.yandex.ru/~книги/БСЭ/Тургенев%20Иван%20Сергеевич/|վերնագիր=Большая советская энциклопедия|հրատարակություն=3-е изд|վայր=М.|издательство=Сов. энциклопедия|թվական=1977|հատոր=26}}</ref>։
Տուրգենեւի առաջին հրապարակումը լոյս տեսած է [[1836]] թուականին։ «Ժողովրդական կրթութեան նախարարութեան ամսագիրով» ան հրապարակեց Անտրէյ Մուրավիովի «Ճանապարհորդութիւն Դէպի Սուրբ Վայրեր» ստեղծագործութեան անբողջ տեսութիւնը<ref name="ЭСБЕ">Тургенев, Иван Сергеевич в ЭСБЕ</ref>։ Մինչեւ [[1837]] թուականը ան գրած էր արդէն մօտ հարիւր փոքր բանաստեղծութիւն եւ քանի մը բանաստեղծութիւն (անաւարտ «Ծերունիի Պատմութիւնը», «Խաղաղութիւն Ծովու վրայ», «Լուսնային Գիշերուայ Ցնորքներ», «Երազ»)։
| |||