«Ներսէս Լամբրոնացի» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
No edit summary |
Չ վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: ջ: → ջ։ (14) |
||
Տող 29.
}}
'''Ներսես լամբրոնացի''' ,(աշխարհական անունը՝ ամբատ) ([[1153]], [[Լամբրոն-14,7,1198,Սկեւռա]]), հայ մատենագիր, գիտնական, փիլիսոփա, պետական եւ եկեղեցական գործիչ, հրապարակախոս, բանաստեղծ, երաժիշտ, թարգմանիչ Կիլիկեան Հայաստանի
== Կենսաքրութիւնը ==
Կրթուած է հայոց Կաթողիկոսներ Գրիգոր Գ Պահլավունի եւ Ներսես Շնորհալիի հովանաւորութեամբ, Հռոմկլայի հայրապետանոցի բարձրագոյն դպրոցին
Գործելով Տարսոնի , Լամբրոնի , Հռոմկլայի, Սաղրիուի, Սկեւռայի, Սեւ Լեռներու՝ Ներսես Լամբրոնացին նպաստած է գրագիտութեան զարգացմանը, հորմէն ժառանգած նիւթական միջոցներով օժանդակել դպրոցներուն, գրադարաններուն, գրչատետրերուն, երեսուն հազար ոսկի դահեկան նուիրաբերած է ձեռագիրերու գնումին, ընդօրինակումին, վանքերու, եկեշեցիներու ու այլ
== Գրական ժառանգութիւնը ==
Ներսես Լամբրոնացին թողած է է գրական հարուստ ժառանգութիւն։ Հռոմկլայի համագումար ժողովին ([[1179]]) արտասանած «[[Ատենաբանութիւն]]» ճառը համարկուած է հրապարակախոսութեան լաւագույն կոթող։ Ճարտասանական բարձր արվեստով և հրապուրիչ ոճով հեղինակը կը քննէ քրիստոնէական բարոյականութեան կանոնները, կը դատապարտէ անոնը
Մեկնություններէն լավագույնն է «Մեկութիւն խորհրդոյ պատարագին» երկը։ Կարևոր են նաև Ներսես Լամբրոնացիի թարգմանութիւնները, հատկապէս քաղաքացիական և զինւորական օրենքները։ Հեղինակի որոշ երկեր չեն պահպանուած։
| |||