'''Մալաք[2]'''<ref>{{Cite web|url=http://www.idmedina.ru/books/regions/?1561|title=ИД «Медина» — Движение мусульманок России за права женщин в 1917 г. — Предыстория|last=Medina|first=ID|date=|website=www.idmedina.ru|publisher=|language=|accessdate=}}</ref> '''Հիֆնի Նասէֆ''' ([[Արաբերէն|արաբ]]․՝ ملك حفني ناصف, 25 Դեկտեմբեր 1886[1]<ref name=":0">{{Cite web|url=http://data.bnf.fr/15007470/malak_h_ifni_nas_if/|title=Malak Ḥifnī Nāṣif (1886-1918) - Auteur - Ressources de la Bibliothèque nationale de France|last=|first=|date=|website=data.bnf.fr|publisher=|language=|accessdate=}}</ref>, [[Գահիրէ]], Եգիպտոսի խետիվատ, [[Օսմանեան Կայսրութիւն (արեւմտահայերէն)|Օսմանեան կայսրութիւն]] - 17 Հոկտեմբեր 1918[1]<ref name=":0" />, [[Գահիրէ]], Sultanate of Egypt, եգիպտացի իսլամ ֆեմինիստուհի։
== Կենսագրութիւն ==
Ծնած է 1886-ին [[Գահիրէ|Գահիրէի]] մէջ, Սանիի Ապու ալ-Քարիմ Ճալալի եւ Հաֆնի-պէյ Նասիֆայի ընտանիքին մէջ, որ Մուհամմէտ Ապտոյիի գաղաղափարաներու համակիրն էր։ Մալաքի հայրը կը խրախուսէ աղջկան կրթութիւն ստանալու ցանկութիւնը։ Մեծնալով՝ Մալաքկ Նասիֆը յաճախ կ՛ընթերցէր արաբական բանաստեղծութիւն եւ ինքն ալ կը սկսի գրել[3]<ref>Kader Soha (1987)։ ''Egyptian women in a changing society, 1899-1987''։ Boulder: Lynne Rienner Publishers</ref>։ Մալաքի հայրը վաղ տարիքէն կը փորձէր աղջկան մօտ սէր արթնցնել դէպի եգիպտական մշակոյթը, անոր կը սորվեցնէր [[արաբերէն]] եւ կը ծանօթացնէր արաբական մշակոյթին[4]<ref>Ahmed Leila (1992)։ ''Women and gender in Islam: historical roots of a modern debate''։ New Haven, Connecticut: Yale University Press</ref>: 1901-ին Մալաքը առաջիններէն մէկն էր, որ աւարտած էր Ապպասի կանանց համար նախատեսուած առանձին նախակրթարանը, յետոյ շարունակած է կրթութիւնը Սանիայի ուսուցիչներու համար նախատեսուած լիցէի մէջ, որ աւարտած է 1903-ին՝ դառնալով դասարանին լաւագոյններէն մէկը։ Երկու տարի ետք դասաւանդած է նոյն տեղը։ 1907-ին Մալաքը ամուսնացած է Ապտ ալ-Սատար ալ -Պասիլ Պաշուի հետ, որմէ ետք ստիպուած եղած է ձգել աշխատանքը, քանի որ այն ժամանակուան օրէնքներով ամուսնացած կնոջ կ՛արգելուէր զբաղուիլ մանկավարժութեամբ։ Որոշ ժամանակ ետք Մալաքը ամուսինին հետ կը տեղափոխուի Էլ Ֆայում քաղաք։ Յետագային Մալաքը կ՛իմանայ, որ ամուսինը ուրիշ կին եւ երեխայ ունի։ Այդ եւ միւս կանանց դժուարին վիճակը, որուն Մալաքը անձամբ ականատես կ՛ըլլայ, ստիպեցին անորգրել [[Եգիպտոս (արեւմտահայերէն)|Եգիպտոսի]] մէջ կանանց վիճակի մասին։ Ան կը գրէր «Պախիտխատ ալ-Պատիեայ» կեղծանունով։ Մալաք Հաֆնին աշխոյժ նամակագրական կապ հաստատած էր այդ ժամանակուան գրողներու, կին գրող՝ Մէյ Զիատէի եւ եւ Քասիմ Ամինիի հետ։ 17 Հոկտեմբեր 1918-ին Մալաք Հիֆնի Նասէֆ մահացած է հարբուխէ։ Անոր յուղարկաւորութեան ներկայ էին կառավարութեան շարք մը անդամներ, ինչպէս նաեւ կանանց մեծ իրաւունքներ տրամադրելու կողմնակիցները։ Մալաք Նասէֆի մահուան 7-րդ տարելիցին ներկայ էին անոր համախոհները, ինչպէս՝ Մէյ Զիատէն եւ Նապաուիա Մուսան։
