«Ֆրետերիք Շոփէն» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Ֆրետերիք Շոբեն''' ({{Լեզու pl|Fryderyk Franciszek Chopin}} [[1 մարտՄարտ]] 1810-[[17 հոկտեմբերՀոկտեմբեր]] 1849) լեհ յօրինող, երգահան։ Ծնած է 1810-ին [[ՎարշվայՎարշաւա]]իյի մօտ գտնուող [[Ժելյազովա]] վոլլյա գիւղը։ Աշխարհահռչակ երաժիշտ եւ տաղանդաւոր դաշնակահար եր, սակայն չեր սիրեր համերգներ տալ։

[[Շոբեն]] կը համարուի «ռոմանդիգ երաժշտութեան» մեծագոյն վարպետներէն մէկը։ Գրած է [[Դաշնամուր (արեւմտահայերէն)|դաշնամուրային]] ստեղծագործութիւններ։ Իր մազուրկները պալատները վալսերը ճանչցուած են բոլորի կողմէ։ Ընկերը՝ [[ՌոբերդՌոպերթ Շումանը]] ըսած է Շոբենի ստեղծագործութիւնները կը նմանին «ծաղիկներով ծածկուած թնդանոթներու։թնդանոթներու»։

Շոբենի հաերը՝հայրը՝ [[ՆիկոլաՆիքոլա Շոբեն]]ըՇոփենը, ֆրանսացի երէր, որ 1787-ին երբ Շոբեն 16 տարեկաներտարեկան էր գաղթած է Լոթարինգայէն։ 1810-ին Շոբեն մկրտուած է այն եկեղեցիին մէջ, ուր իր ծնողքը պսակուած էր։ Նոյն տարուան մէջ, Շոբենի ընտանիքը տեղափոխուեցաւ Վաշավա[[Վարշաւա]], ուր հայրը պիտի դասավանդերդասաւանդեր ֆրանսերէն։[[ֆրանսերէն]]։ Շոբեն հաճախածյաճախած է [[ՎարշավայՎարշաւա]]իյի ճեմարանը 1823-1826 թուականներուն։ Շոբենի ընտանիքի բոլոր անդամները օժտուած էին երաժշտական յատկանիշներով։ Այսպիսով, Շոբենը, փոքր տարիքէն հմտացած էերաժշտութեանէ երաժշտութեան ասպարեզինասպարէզին մէջ։

Շոբենի առաջին [[Դաշնամուր (արեւմտահայերէն)|դաշնամուրի]] ուսուցիչը եղած է [[Wojciech Zywny]]-ն։ Սակայն տաղանդաւոր Շոբենը շատ կարճ ժամանակի մէջ գերազանցեց իր ուսուցիչը։ 7 տարեկան երեխան սկսած եր արդէն մասնակցիլ ելոյթներու եւ ստեղծագործած եր 2 պոլոնեզներ։

Մինջեւ 13 տարեկան Շոբենը կրթութիւնը ստացած է տունը։ 1823-ին տեղափոխուեցաւ Վարշավայի[[Վարշաւա]]յի Վարժարանը։ 1826-ին Շոբեն հետեւեցաւ երրամսիայ երաժշտական դասընթացքներու։ 1826 թուականին Շոբեն սկսաւ պաշտօնապէս ուսումնասիրել Էսների հետ երաժշտական յօրինումներ։ Այս դասընթացգներուդասընթացքներու ժամանակ Շոբեն կրկին բաստեցփաստեց իր տաղանդը։

1828-ին ճամբորդութեան մը ընդացքինընթացքին Շոբեն մասնակցեցաւ մի քանի մը համերգներու։ Տարիներու ընդացքինընթացքին ան շարունակեց յօրինել եւ արժանացաւ մեծ հռջակիհռչակի ոչ միայն որպէս յօրինող այլ նաեւ նուագող։ Աւելի ուշ 1830-ին Շոբեն զգալով [[Լեհաստան (արեւմտահայերէն)|Լեհաստանի]] ողբալի վիճակը (ապստամբուշիւններուապստամբութիւններու պատճառաւ) եւ տեսնելով [[Ֆրանսա]]ի անհոգութիւնը այս վիճակի նկատմամբ գրեց «Յեղափոխական Էդիւտը Սի մինորի մէջ։

Շոբենի փառքը կը նուազեր։ 1848-ին [[Փարիզ (արեւմտահայերէն)|Փարիզի]] մէջ ան տուաւ իր վերջին համերգը, ապա մեկնեցաւ [[Լոնտոն]], ուր մասնկացեցաւմասնակցեցաւ քանի մը համերգի։ Շոբեն կը տառապեր անբուժելի հիւանդուդենէհիւանդութենէ, եւ այդ պատճառաւ չկրցաւ դասաւանդել։ ԱղգատութեանԱղքատութեան հետեւանքով ան չեր կրնար գոհացնել իր կարիքները։ Մահացաւ 1849-ին 39 տարեկանին։