«Կարապետ Պալեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 5.
Բարեսիրտ և գթած ըլլալրվ, հետամուտ եղաւ բարենպատակ հաստատութեանց հաստատման և բարգաւաճման: Ունումնասէր` ազգին մէջ դաստիարակութիւն տարածելու համար ջանք չը խնայեց: Կրօնասէր` խստապահանջ եղաւ հաւատալիքներու և աններող անոնց դէմ` որոնցմէ կը կասկածեր թէ չեն հարգեր հայ եկեղեցւոյ աւանդութիւնները:
 
[[1832]]ին, երբ [[Պեզճեան]] ձերնարկեց հիմնել [[Եէտի-Գուլէ]]ի Ազգ. հիւանդանոցը, իր գլխաւոր աջակիցն էր [[Կարապետ]] ամիրեա` որ [[Սէրվէրեան Յովհաննէս]] ամիրայի հետ հիւանդանոցի շէնքին ճարտարապետը եղաւ: Քիչ ետքը [[1836]]ին միշտ իր քեռայրին հետ ''Սկիւտարի'' մէջ բարձրագոյն ուսումնարան մը հաստատելու գաղափարը ունեցաւ: Իրենց նախաձերնութեամբ ժամանակին ամիրաները գումարուեցան Պատրիարքարան` [[Աղաւնի Պատրիարք]]ի նախագահութեան տակ, Օգոստոս [[26]]ին: Այդ ժողովին մէջ որոշուեցաւ ''Սկիւտարի'' Երուսաղէմատան խարխուլ վանքը վերաշինելով բբանալ ճեմարանը: Ամիրաները յանձն առին ճեմարանին տարեկան ծախքին համար Երուսաղէմի վանքը վճարեց [[20000]] ղրուշ: Շէնքին հիմնարկութիւնը կատարուեցաւ Սեբտեմպեր [[18]]ին և երկու տարի ետք [[1838]] Դեկտեմբբեր [[9]]ին Ճեմարանը կը բացուէր:
 
Սկիւտարի ճեմարանը Ազգին առաջին բարձրագոյն վարժարանը եղաւ այսպէս և մանկավարժական նոր սկզբունքներու համաձայն կառավարուելով կարող ուսուցիչներու ձերքով հասցուց զարգացած աշակերտներ: Ծանօթ են նաև դժբաղդաբար այն վէճերը որոնք տեզի տուաւ կրթական սոյն հաստատութիւնը դուռ բանալով ժողովուրդին և ամիրաներուն մէջ եղած կռիւներուն որոնց միջոցին Պալեան ամիրեան [[եսնաբներ]]ուն կողմը կը բռնէր ժիշտ: