«Կուսակցութիւն» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Կուսակցութիւն''' մը կազմակերպուած ամբողջութիւնն է քաղաքական կամ ընկերային միեւնոյն ուղութիւնը եւ միեւնոյն առաջդրանքները ունեցող մարդոց:մարդոց։

Ազգային, քաղաքական թէ ընկերային-տնտեսական մեծ ծրագիրներ կարելի չէ իրականացնել իրարմէ անջատ եւ իրարմէ անկախ աշխատող անհատներու ցրուած ճիգերով:ճիգերով։ Ահա թէ ինչո'ւ հիմնական միեւնոյն նպատակներն ու գործելակերպը բաժնող անհատները քով քովի կու գան, կը կազմակերուին, կը համադրեն իրենց ճիգերը, հնարաւորութիւններն ու միջոցները՝ միասնաբար հասնելու համար իրենց հաւաքական առաջադրանքներուն:առաջադրանքներուն։ այս ձեւով է որ կը կազմուին կուսակցութիւնները:կուսակցութիւնները։

Պարզ է, անշուշտ, մեկնակէտը կ'ըլլայ միշտ՝ որոշ իտէալ մը ունեցող գաղափարապաշտ ուժեղ անհատ մը կամ ընկերային-քաղաքական յստակ տեսլականի մը իրականացման ձգտող նուիրեալներու կորիզ մը, որոնք իրենց շունչով եւ հաւատքով կը վարակեն բազմութիւնները, անհատներու ամբողջիւթեան մը կուտան կազմակերպական կառոյց, իրագործելի հստակ առաջադրանքներ եւ, իրենց իսկ նուիրումով, որինակ կը ծարայեն բոլորին:բոլորին։ Եթէ առաջադրանքը ժամանակաւոր է կամ հետապնդուած նպատակը ոչ հիմնական, կազմակերպութիւնը ժամանակի ընթացքին ինքնաբերաբար կը քայքայուի, մանաւանդ հիմնադիր կամ առաջնորդող անհատներու մահէն ետք:ետք։ Իսկ երբ նպատակները հիմնական են, ունին գաղափարական ուժեղ խարիսխ եւ համավարակ բնոյթ, կուսակցութիւնը կը գոյատեւէ եւ կը բարգաւաճի՝ նաեւ հիմնադիրներու մահէն շատ ետք:ետք։

Իւրաքանչիւր [[կուսակցութիւն]] կ'ունենայ իր ծրագիրը:ծրագիրը։ Ծրագիրը կուսակցութեան անդամներուն գաղափարական առաջնորդն է, կուսակցութեան հիմնական առաջադրանքներուն եւ հետապնդաց նպատակներուն տեսական եւ պատճառաբանուած բանաձեւումը:բանաձեւումը։ «Որոշ պահանջների յայտագիր եւ որոշ մտածումի յայտարար»:։

Իւրաքանջիւր կուսակցութիւն կ'ունենայ նաեւ իր [[կանոնագիր]]ը, որ կազմակերպական կանոններու ամբողջութիւնն է:է։ Կանոնագիրն է որ կը ճշդէ կուսակցութեան անդամներու պարտաւորութիւններն ու իրաւունքները, ընդհանուր կերպով՝ գործելու եւ վաուելու եղանակը, անհատ անդամներո եւ անոնցմէ ընտրուած մարմիններու փոխ-հարաբերութիւնները, ժողովական կադգ-կանոնը եւայլն:եւայլն։

Անհատին մասնկացութիւնը կուսակցութեան մը չի կրնար ըլլալ պարտադիր, այլ միայն ինքնական:ինքնական։ Գիտակցօրէն եւ ազատ ընտրութեամբ կատարուած ինքնական այդ մասնակցութիւնը, սակայն, եթէ անկեղծ է, կ'ենթադրէ ամբողջական [[engagement]] մը՝ որոշ մարզերու մէջ զոհելու իր անհատական եսը, զայն միաձուլելու համար յստակ առաջադրանքներով գործող կազմակերպութեան մը հաւաքական եսին հետ:հետ։ Կուսակցութեան մը անդամներուն անհատական վարմունքի եւ գործելակերպի ազատութեան ինքնապարտադիր այդ սահմանափակումը՝ այդ կուսակցութեան ոյժն իսկ է:է։

Արդ, ուրեմն, կոսակցութեան մը անդամակցելու համար հարկ է ամէն բանէ առաջ անկեղծօրէն հաւատացող ըլլալ անոր նպատակներուն եւ առաջադրանքներուն,- այսինքն՝ իւրացնել այդ կուսակցութեան գաղափարական աշխարհը բանաձեւող ու մտածելակերպը տարազող ծրագիրը:ծրագիրը։ Ապա նաեւ նոյնքան անհրաժեշտ է ճանչնալ եւ ընդունիլ անոր կազմակերպական կառոյցը պայմանաւորող կանոնները, անհատ անդամաներու, մարմիններու եւ ժողովներու փոխադարձ պարտաւորութիւններն ու իրաւասութիւնները,- մէկ խօսքով առաջնորդուիլ այդ կուսակցութեան կանոնագրով:կանոնագրով։ Ասով իսկ՝ անհատը ընդունուած կ'ըլլայ կազմակերպութեան հաւաքական տրամադրութիւննեէրը- ժողովներու եւ մարմիններու որոշոմներով արտահայտուող—գերադասել իր անհատական տրամադրութիւններէ՝ հաուանական որեւէ հակադրութեան պարագային:պարագային։ Ան կը դարնա կուսակցութեան մարդ՝ բառին գաղափարական ( ծրագիր, մտածելակերպ) եւ կազմակերպական ( կանոնագիր, որոշումներու ենթակայութիւն) կրկնակ բովանդակութեամբ:բովանդակութեամբ։

Եւ ընդհանրապէս կուսակցութիւնները այսպէս է որ կը պայմանաւորեն անհատ թեկնածուներու ընդունելութիւնը իրենց կազմէն ներս:ներս։ ենթական պէտք է իրը ընէ կուսակցութեան ծրագիրը, ենթարկուի անոր կանոնաքրին եւ կատարէ կազմակերպական պատկան միաւորներուն կողմէ իր վրայ դրուած նիւթական եւ բարոյական պարտականութիւնները:պարտականութիւնները։ Նիւթական պարտաւորութիւնները կը կազմեն ընդհանուր հատկանիշ՝ կազմակերպուած բոլոր հաւաքականութիւններուն համար, իսկ բարոյական պարտաւորութեանց հրամայականը կարեւոր չափով փոփոխական է՝ ժողովական պարզ ներկայութենէն մինչեւ զոհողութեան եւ զոհաբերութեան ծայրագոյն աստիճանները, նաեած տըւեալ կուսակցութեան գաղափարական ուժին, առաջադրանքներուն եւ աւանդութեանց:աւանդութեանց։

Այսքան:Այսքան։ Ընդհանուր առմամբ, կուսակցութիւնները այլ պահանջ չեն ունենար իրենց անդամներէն:անդամներէն։ Եւ ի մասնաւորի՝ անդամներու զուտ անհատական կեանքը, խառնուածքը, անձնական թէ հանրային բարոյական ըմբրնումները, նկարագրային գծերը, արտակուսակցական հարցերու մէչ անոր կեցուածքն ու վարուելակերպը ընդհանրապէս նկատի չեն առնւիր:առնւիր։ Կամ նկատի կարնւին մասնիկի կերպով եւ բացարիկ պարագաներու միայն՝ երբ անհատի նկարագրին այս կամ այն հատկանիշը, անոր մարդկային այս կամ այն տկարութիւնը կրնան զինք ոչ պիտանի դարձնել կուսակցական որոշ առաջադրանքի մը իրականացման մարզին մէջ, պատճառ հանդիսանալ մասնաւոր ծրագրի մը ձախողութեան, հրապարակային գայթակցութեան մը եւ, ատով իսկ, վնասել կազմակերպութեան վարկին:վարկին։ Ան առհասարակ, սակայն, անձնական խարնուածքի եւ վարմունքի նման հատկանիշներ անհատին կազմակերպութեան անդամ լինել թէ չլինելը չէն պայմանաւորէր<ref>Հրաչ Տասնապետեան|Ո՞վ Է Դաշնակցականը|5,6,7,8</ref>:։