Junkers F. 13 ինքնաթիռի վթարը Թիֆլիսի մօտ

Junkers F. 13 ինքնաթիռի վթարը Թիֆլիսի մօտ, Junkers F. 13 ուղեւորատար ինքնաթիռի վթարը, որ տեղի ունեցած է 22 Մարտ 1925-ին՝ Թիֆլիսի մօտակայքը, որու արդիւնքով զոհուած է հինգ մարդ:

Օդաչու Շպիլը՝ վարորդի Սագարաձէի հետ միասին, Junkers F. 13 մակնիշի ուղեւորատար ինքնաթիռով (կողային համարանիշը՝ R-RECA, գործարանային համարանիշը՝ 590)[1] չուերթ կ՛իրականացնէին Թիֆլիսէն դէպի Սուխում: Ինքնաթիռին մէջ կը գտնուէին երեք ուղեւորներ[2].

  • Ալեքսանտր Միասնիկեան - ԱԽՖՍՀ Ժողովրդական կոմիսարներու խորհուրդի նախագահի տեղակալ, ԽՍՀՄ Կենտրոնական գործադիր կոմիտէի անդամ, ԽՍՀՄ Յեղափոխական ռազմական խորհուրդի եւ Կովկասեան Կարմիր դրօշակակիր բանակի անդամ:
  • Սոլոմոն Մոգիլեվսկի - Անդրկովկասեան արտակարգ յանձնաժողովի նախագահ:
  • Գէորգ Աթարպեկեան - ԱԽՖՍՀ-ի մէջ Բանուորա-գիւղացիական տեսչութեան Ժողկոմի տեղակալ եւ ԱԽՖՍՀ-ի մէջ ԽՍՀՄ փոստի եւ հեռատիպի ժողկոմի լիազօր ներկայացուցիչ:

Կէսօրուան մօտ, ինքնաթիռը օդ բարձրացած է Թիֆլիսի օդանաւակայանէն եւ ուղղութիւն վերցուցած դէպի Սուխում: Սակայն 15 վայրկեանանց, օդանաւակայանին մէջ հաղորդագրութիւն ստացուած է, որ ինքնաթիռը այրած է: Ականատեսներու աչքի առջեւ, երկու մարդ ցատկած են այրուող մեքենայէն եւ տեղին մահացած: Ինքնաթիռը հարուածած է գետնին եւ պայթած[2]:

«Երեկ, ժամը 12:10-ին, Տիտուպիյսկի ձիարշաւարանի մօտակայքը տեղի ունեցած Եունկերս-13 օդանաւի վթարի արդիւնքով զոհուած են ԱԽՖՍՀ Ժողովրդական կոմիսարներու խորհուրդի նախագահի տեղակալ, ԽՍՀՄ Կեդրոնական գործադիր կոմիտէի անդամ, ԽՍՀՄ Յեղափոխական ռազմական խորհուրդի եւ Կովկասեան Կարմիր դրօշակակիր բանակի անդամ Ալեքսանտր Ֆիոտորի Միասնիկովը, Անդրկովկասեան արտակարգ յանձնաժողովի նախագահ Սոլոմոն Գրիգորիի Մոգիլեվսկին եւ ԱԽՖՍՀ-ի մէջ Բանուորա-գիւղացիական տեսչութեան Ժողկոմի տեղակալ եւ ԱԽՖՍՀ-ի մէջ ԽՍՀՄ փոստի եւ հեռատիպի ժողկոմի լիազօր ներկայացուցիչ Գէորգի Ալեքսանտրի Աթարպեկովը, ինչպէս նաեւ երկու օդաչուներ՝ ընկեր Շպիլն ու ընկեր Սագարաձէն»[2]:

Հետեւանքը

Խմբագրել

Վթարի հանգամանքները քննող յանձնաժողովի եզրակացութեան համաձայն, մինչ գետնին բախուիլը, ինքնաթիռի շարժիչն ու միւս համակարգերը աշխատած են անխափան: Բռնկուած հրդեհի պատճառը գտնել չէ յաջողուած: Սակայն բացառուած չէ, որ հրդեհը առաջացած է, երբ ուղեւորներէն մէկը յատակին նետած է այրուող լուցկի, որ հանդիսացած է հրդեհի աղբիւր[2]:

«Մենք կորսնցուցինք ընկերներու եւ եղբայրներու: Յատկապէս դժուար է մտածել, կը կրկնեմ կրկին, որ անոնք զոհուած են ողբերգական պատահարի, օդային աղէտի արդիւնքով: Դժուար թէ մենք երբեւէ մանրամասնօրէն իմանանք անոնց զոհուելու իրական պատճառներու մասին, քանի որ տեղի ունեցածի ողջ մնացած վկաներ չկան: Անոնք բոլորն ալ զոհուած են, եւ երեք ուղեւորները, եւ օդաչու Շպիլը, եւ մեխանիկ Սագարաձէն: Հեռագրին մէջ, որ այստեղ բարձրաձայնեցին մարզային կոմիտէէն, առկայ է աւարտական արտայայտութիւն. «Թող անիծուին այն ճակատագրական օրէնքները, որոնք հանգեցուցին այս աղէտին»: Այդ ճակատագրական օրէնքները մարդկային թուլութեան օրէնքներու էութիւնն են: Այս աղէտը, ինչպիսին ալ որ ըլլան անոր մօտաւոր պատճառները, միաժամանակ կը հանդիսանան եւ մարդու ուժի, եւ անոր թուլութեան ցուցանիշը: Ուժը կը կայանայ անով, որ մարդը սորվեցաւ թռչիլ, սորվեցաւ տեղաշարժուիլ ոչ միայն գետնի եւ ջուրի վրայով, այլ նաեւ օդով: Սակայն անոր հետ միասին, ան կը զոհուի ոչ միայն ջուրի եւ գետնի վրայ, ան սորված է զոհուիլ նաեւ օդին մէջ»[3]:

Ստալինի ցուցումով, Միասնիկեանի անունով կոչուած է Ցարիցինի մէջ գտնուող Օդաչուներու առաջին ռազմական դպրոցը[2]:

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել