Գառնիկ (անձնանուն)

Գառնիկ, հայկական արական անուն։ Հայերէն գառն բառի փաղաքշական ձեւն է։ Կայ նաեւ Գառնուկ ձեւը։ Գառնիկ անձնանունը կը գործածուէր մինչեւ 6-րդ դար, այնուհետեւ դուրս եկած է գործածութենէ եւ կրկին վերականգնուած 19-րդ դարուն[1]:

Գառնիկ
Տեսակ արական եւ անձնանուն
Սեռ Արական
Ծագում
Ծագման լեզու Հայերէն
Գիր Հայերէնի Այբուբեն
Կապուած յօդուածներ «Գառնիկ» սկսող էջեր

Գործածութիւններ

Խմբագրել
  • Գառնիկ, թոռը Գեղամ նահապետի։ Իր անունով կոչուած է Գառնի աւանը։
  • Գառնիկ, թարգմանիչ, աշակերտ Սահակի եւ Մեսրոպի, ընկեր Եզնիկի եւ այլն։
  • Գառնիկ, ճգնաւոր Բասենի Յօրնկայ գիւղէն։ Իր ձեռքին մէջ յայտնուելով Գրիգոր Լուսաւորչի նշխարները՝ բերաւ Թորդան 328 թուականին[2]:
  • Գառնիկ, եպիսկոպոս, երկրորդ առաջնորդ Ցուրտաւի, յաջորդեց Ափոցի շուրջ 490 թուականին։
  • Գառնիկ, եպիսկոպոս Ամարասի, ժամանակակից Վաչագան Գ.-ի։
  • Գառնուկ, հայր մղտեսի Սահակի, որ 1427 թուականին Աստուածատուր քահանայէն գնեց Աւետարան մը 24 փլորինով եւ նուիրեց Ամասիոյ Ղազալա գիւղի Ս․ Սարգիս եկեղեցիին[3][4]:

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել
  1. Հրաչեայ Աճառեան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Ա., Երեւան, էջ 446-447։
  2. Ազգապ․ 136
  3. Նօտարք 82
  4. Թորոս աղբար Ա․ 65