Զարգար Վանէս
Զարգար Վանէս (անհայտ, Ղարաբաղ? - անհայտ), հայ աշուղ, ոսկերիչ։ Իսկական անունը՝ Յովհաննէս[1][2]։
| Զարգար Վանէս | |
|---|---|
| Ծննդեան անուն | հայ.՝ Հովհաննես |
| Ծնած է | անհայտ |
| Ծննդավայր | Ղարաբաղ? |
| Մահացած է | անհայտ |
| Մասնագիտութիւն | աշուղ, ոսկերիչ |
19-րդ դարու կէսերը Արցախէն գաղթած է Շուլաւեր, ուր ապրած է Քամանդար կոչուող թաղամասը։ Ունցած է բազմաթիւ եղբայրներ[1][2]։
Զարգար երգեր գրած է՝ հայերէն եւ թրքերէն լեզուներով։ Ան տարբեր բնակավայրերէ Շուլաւեր հրաւիրած է աշուղներ եւ կազմակերպած՝ մրցումներ[1][2]։
Յովհաննէս զբաղած է նաեւ ոսկերչութեամբ[1][2]։
Շուլաւերի Զագամ կոչուող թաղամասը կառուցած է աղբյիւր մը, որ հետագային, ի պատիւ աշուղին, ժողովուրդին կողմէ ստացած է Զարգար Հանէսի աղբիւր անուանումը[1][2]։
Իր ստեղծագործական անունէն Զարգարի տոհմը կոչուած է Զարգարեաններ կամ Զարգարեանց[1][2]։