Իրանագիտութիւն
Իրանագիտութիւն (Պարսկերէն՝ ايرانشناسی Īrānšenāsī, Իրան-շէնասի) միջառարկայական ճիւղ մըն է որ կը վերաբերի իրանական ժողովուրդներու քաղաքակրթութեան, պատմութեան, գրականութեան, արուեստի, եւ մշակոյթի հետազօտութեամբ եւ ուսումնասիրութեամբ։ Անիկա մաս կը կազմէ աւելի ընդարձակ ճիւղի մը, որ կը կոչուի Արեւելագիտութիւն։[1]
Իրանագիտութիւնը աւեի լայն է եւ կը տարբերի Պարսկագիտութենէն, որ յատկապէս կ՛ուսումնասիրէ պարսից (պարսիկներու) լեզուն եւ գրականութիւնը։[2] Իրանագիտութիւնը կը զբաղի ոչ միայն պարսից մշակոյթով, պատմութեամբ, լեզուով եւն․․․ Այլ նաեւ կարգ մը տարբեր պատմական եւ ժամանակակից իրանական ցեղերով, ինչպիսիքն են քիւրտերը, լուրիները (երբեմն լորիներ), կիլանցիները (կամ գիլանցիներ, երբեմն ալ ճիլանցիներ կամ ժիլանցիներ), թալիշները, տաճիկները, փաշթունները, օսերը (կամ օսեթիացիներ), պալուչները, սկիւթացիները, սարմաթները, ալանները, պարթեւները, սողտերը, պագտրիացիները, խուարազմացիներն ու մազանդարանցիները։
Տե՛ս նաեւ
ԽմբագրելԾանօթագրութիւներ
Խմբագրել- ↑ Iranian Studies | Taylor & Francis Online (tandfonline.com)․ Արտագրուած է՝ 10 Սեպտեմբեր 2023-ին։
- ↑ Akbarzadeh, Pejman (December 10, 2005). "معضلى هفتادساله براى شناخت فرهنگ ايران در غرب" [Seventy years of difficulty in understanding Iranian culture in the West]. Shargh Newspaper (in Persian). Archived from the original on 2007-02-24.