Լուքրինա Ֆեթթի
Լուքրինա Ֆեթթի (իտալ.՝ Lucrina Fetti, 1600, Հռոմ, Պապական մարզ - 1651, Մանտովա, Լոմպարտիա) իտալացի նկարչուհի, ծնած է Հռոմի մէջ, ի ծնէ անունը` Գիուստինա[1]: Ան աւելի քիչ յայտնի նկարիչ Փիետրօ Ֆեթթիի դուստրն է եւ ընտանիքի առաւել յայտնի նկարիչ Տոմէնիքօ Ֆեթթիի քոյրն ու աշակերտը[2]: Ան ուղեկցած է իր ընտանիքին, երբ անոր եղբայրը հրաւիրուած է աշխատելու որպէս դատարանի նկարիչ Ֆերտինանդ Գոնզագայի մօտ[2]: 3 Դեկտեմբեր 1614-ին տուքս Ֆերտինանտը Գիուստինային բացառիկ կերպով կը տրամադրէ 150 սկուտօ օժիտ, որու շնորհիւ ան կը կարողանայ դառնալ Սուրբ Օրսոլա կուսանոցի միանձնուհի[1]: ԱԱտկէ ետք ան կը փոխէ իր անունը եւ կը սկսէ կրել Լուքրինա անունը[2]: Ան յայտնի է իր կրօնական աշխատութիւններով: Յայտնի է նաեւ Գոնզագա ընտանիքի անդամներու դիմանկարներով[3]:
Ծնած է | 1600 |
---|---|
Ծննդավայր | Հռոմ, Պապական մարզ |
Մահացած է | 1651 |
Մահուան վայր | Մանտովա, Լոմպարտիա |
Քաղաքացիութիւն | Պապական մարզ |
Մասնագիտութիւն | նկարչուհի |
Լուքրինան եւ անոր արուեստը
ԽմբագրելԵկեղեցի մտնելէ ետք Լուքրինան իր կեանքի մնացեալ մասը անցուցած է կուսանոցի համար զարդարանքներ պատրաստելով կամ այնտեղ դաստիարակուող արքայադուստրերու դիմանկարները նկարելով[1]: Նկարել սորված է իր եղբօրմէն` Տոմէնիքոյէն: Վերջինս արդէն կրթութիւն ստացած էր, այսպիսով իր գիտելիքը կը փոխանցէր ընտանիքի անդամներուն[4]:
Գթութեան քոյր դառնալէ ետք անոր հնարաւորութիւնները նկարչութեան մէջ սահմանափակ կը դառնան: Անոր աշխատանքներու ամբողջական հաւաքածոն միայն վերջերս հաւաքուած է, մինչ այդ անոր նկարներու մեծ մասը կը շփոթուէին եղբօր աշխատանքներու հետ[1]: Լուքրինան դիմանկարը կ՛ընէր առանց որեւէ նիւթական ակնկալիքի: Այս իրավիճակը բնորոշ է միանձնուհի-նկարչուհիներու համար[1]:
Անոր աշխատանքները կը բաժանուէին երկու խումբի. անոնք կամ դիմանկարներ էին, կամ` կրօնական թեմաներով աշխատանքներ: Կը գերակշռէր երկրորդը[5]: Կրօնական թեմաներով Լուքրինայի կողմէ ամբողջապէս կամ մասամբ նկարուած 10 աշխատանք յայտնաբերուած է կուսանոցի եկեղեցւոյ մէջ։ Շատ աշխատանքներ յայտնաբերուած են Սուրբ Մարգարիտի մատուռին մէջ, նկարներու մէկ մասն ալ եղած է եկեղեցւոյ պատերուն: Անոնք բոլորը կը պատկերէին Քրիստոսի կեանքը: Աշխատանքները կը թուագրուին 1629 թուականով[5]:
Անոր նկարներու երկրորդ խումբը, Գոնզագա ընտանիքի կանանց դիմանկարները, մեծապէս գնահատուած է Մարգարիտ Գոնզագայի կողմէ, որ շատ աշխատանքներ գնած է Լուքրինայէն[3]: Այնուամէնայնիւ, անոր աշխատանքներու որակը մեծապէս բարձրացած է 1618-ին, Մարգարիտի մահէն ետք: Ինչպէս յայտնի է, կարեւոր կանանց դիմանկարները մեծ ուշադրութիւն կը պահանջէին մանրամասներուն: Լուքրինան մեծ ուշադրութեամբ ու խնամքով պատկերած է Էլիոնորա Գոնզագայի դիմանկարը Կայսր Ֆերտինանտ Բ.-ի հետ ամուսնութեան ընթացքին[5]: Անոր որոշ այլ դիմանկարներ կը պատկերեն Մարգարիտ Գոնզագային, երբ ան արդէն այրի էր[6]:
Այլ հմտութիւններ
ԽմբագրելՆկարչութիւնէն ազատ ժամանակ Լուքրինան կ՛օգնէր կուսանոցին կազմակերպել ժառանգութեան հարցերը, որոնք կապուած էին Տոմէնիքոյի հետ[4]: Մարգարիտի մահէն 10 տարի ետք, կուսանցը նիւթական դժուարութիւններ ունէր: Այդ ժամանակ Լուքրինան տնտեսական ու քաղաքական գիտելիք ցուցաբերած է եւ կը կարողանայ յաղթել ժառանգականութեան հետ կապուած վէճը: Մահացած է մօտաւորապէս 1673-ին` կեանքի 60 տարին անցնելով որպէս միանձնուհի, նկարիչ եւ տնտեսական հարցերու բանակցող[4]:
Աշխատանքներ
Խմբագրել- "Սուրբ Մարիա Մագդալենա" Archived 2016-03-03 at the Wayback Machine., Սբ. Մարտինի եկեղեցի
- "Ավետում"
- Էլեոնորա Գոնզագայի դիմանկարը (1598-1655)
- Portrait of Քեթրին Մեդիչի Գոնզագայի դիմանկարը[permanent dead link], 1626
Ծանօթագրութիւններ
ԽմբագրելԱրտաքին հղումներ
Խմբագրել- Lucrina Fetti Archived 2014-07-27 at the Wayback Machine. in the Clara database of women artists
- Lucrina Fetti on Artnet
- Sandra Cavallo and Silvia Evangelisti, Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe, 2009 (Vermont: Ashgate 2014), p166-171
- Claudio Strinati and Jordana Pomeroy, Italian Women Artists from Renaissance to Baroque, 2007 (Italy: Skira Editore 2014), p183
- Anne Larsen and Diana Robin and Carole Levin, editors, Encyclopedia of Women in the Renaissance: Italy, France and England (California: ABC-CLIO 2007), 143-145