Խաչիկ Փաստրմաճեան
Խաչիկ Հարութիւնի Փաստրմաճեան (1877, Կարին – 1915, Մելիտինէ)։
 | |
|---|---|
| Ծնած է | 1877 |
| Ծննդավայր | Կարին, Էրզրումի վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 1915 |
| Մահուան վայր | Մալաթիա, Թուրքիա |
| Մահուան պատճառ | Հայոց ցեղասպանութիւն |
| Մասնագիտութիւն | դեղագործ |
| Ծնողներ | Յարութիւն Փաստրմաճեան |
Կենսագրութիւն Խմբագրել
Ծնած է 1877 թուականին,Կարնոյ նահանգի, Կարին քաղաքին մէջ՝ մեծատոհմիկ Փաստրմաճեաններու ընտանիքէն ներս։
Ազգային անուանի գործիչ Արմէն Գարոյի (Գարեգին Փաստրմաճեան Յարութիւնի, 1873 - 1923) կրտսեր եղբայրը։ Պապը՝ Խաչատուր էֆենտի Փաստրմաճեանը Կարնոյ մէջ եղած է տաղանդաւոր ու ձեռներեց մարդ եւ առասպելական հարստութիւն ունեցած։ Թուրքերու դէմ ըմբոստութեան համար, Կարնոյ կառավարութեան կարգադրութեամբ եւ ուղղակի հրահանգով, սպանուած է իր կառուցած հոյակապ բաղնիքին դիմաց, նստած ժամանակ։ Հայրը՝ Յարութիւն Փաստրմաճեանն ու Յովհաննէս եղբայրը, ուղղակի մասնակցած են Կարնոյ 1890 թուականի դէպքերուն եւ հայկական ցոյցերուն։ Աւարտած է Կարնոյ Սանասարեան վարժարանը։ Հաւանաբար 1900 թուականին աւարտած է Պէյրութի Սեն Ժոզեֆ Ֆրանսական համալսարանի բժշկական նաժինի դեղագործական ճիւղը։ Ուսանողական տարիներուն եղած է Պէյրութի ՀՅԴ «Զաւարեան ուսանողական միութեան»,ապա՝ ՀՅԴ–ի անդամ։ Աւարտելէ ետք Կարին վերադարձած է։1908 թուականին Կարնոյ մէջ սեփական դեղատուն է ունեցած։ Եղած է նիւթապէս ապահովուած եւ հանրային գործերով մտահոգուած անձնաւորութիւն։ 1908 թուականին՝ Օսմանեան սահմանադրութեան վերահաստատման ժամանակ, եղած է Կարնոյ երիտասարդութեան առողջապահներէն եւ կարեւոր դեմքերէն, ամէնուն կողմէ սիրուած անձնաւորութիւն։ Եղած է վարչութիւններու, ուսումնական խորհուրդներու եւ հանրային մարմիններու անդամ։ Այնուհետեւ Մելիտինէի մէջ որպէս դեղագործ աշխատած է։ Սպանուած է 1915 թուականին, Մածիտինէի մէջ՝ 38 տարեկան հասակին։
Գրականութիւն Խմբագրել
- Հայ բժշկութեան տուժած զոհերը, ցուցակագրուած վաւերական փաստերով, Կ. Պոլիս, 1919։
- Չարըգ Ղազար, Յուշամատեան Բարձր Հայքի. Կարինապատում, Պէյրութ,1957։
- Յուշամատեան Մեծ Եղեռնի (1915-1965), պատրաստեց Գերսամ Ահարոնեան, Պէյրութ, 1965։
- Թէոդիկ, Յուշարձաննահատակ մտաւորականութեան, Ե., 1985։
- Հայրապետեան Վանիկ, Էջեր Հայաստանի դեղագործութեան պատմութիւնից, Երեւան, 1990։
Աղբիւրներ Խմբագրել
Յարութիւն Մինասեան, Օսմանեան կայսրութիւնում Թուրքիայի Հանրապետութիւնում բռնաճնշումների եւ ցեղասպանութեան ենթարկուած հայ բժիշկներ, Երեւան, «Լուսաբաց», 2014 — 520 էջ։