«Մեծ Պահք» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Պահեցողութիւնը մարդ արարածի հոգիին եւ հոգեկան առողջութեան կը նպաստէ։ Եթէ ինքնազրկումը չխախտենք եւ դիմանանք ըստ պատշաճի պահելով պահքը՝ մեր կամքին զօրացման համար մարզանք ըրած եւ օգուտ բերած կ’ըլլանք։ Ուժեղ [[Կամք (արեւմտահայերէն)|կամք]]ի տէր անձն է ան, որ կրնայ պահել պահքը, հեռու պահել իր հոգիէն չար մտածումները եւ կիրքերը։

Քանի որ կը նախորդէ ամենակարեւոր պահքին։ Բարեկենդանը, կենդանական եւ ճոխ ուտելիք գործածելու վերջին օրն է, մարդու երջանկութեան յիշատակն է, ուր դրախտի մէջ Ադամն ու Եւան վայելած էին։ Այն նաեւ [[Դրախտ (արեւմտահայերէն)|դրախտ]]ային կեանքի օրինակ է, ուր մարդուն արտօնուած էր, ճաշակել բոլոր պտուղները. Բարեկենդանը՝ առաքինութիւններու արտայաայտութիւնն է, այդ օրը մարդիկ սուգէն կ’անցնին ուրախութեան, չարչարանքէն խաղաղութեան։ Այս ընկալումով է, որ իւրաքանչիւր [[Քրիստոնէութիւն|Քրիստոնեայ]] անհատի համար, խոնարհումով, ապաշխարութեամբ, պահքով եւ ողորմութեան յոյսով կը սկսի Մեծ Պահքի ճանապարհը, եւ այն կը տեւէ 48 օր, Բարեկենդանէն մինջեւ Սուրբ Յարութեան ( Սուրբ Զատիկի) տօնը։

Քրիստոսի քառասունօրեայ անապատի մէջի աղօթքը, ծոմապահութեան եւ ապաշխարհութեան շրջանը, 40 քառասունօրեայ պահքին կը յաջորդէ մէկ շաբթուայ պահքի շրջան մը որն է «Աւագ Շաբաթ»ը, որ կ’ընդգրէ, Փրկիչի երկրային կեանքի վերջին կարեւորագոյն իրողութիւնները, Յաղթական Մուտքը [[Երուսաղէմ]] ([[Ծաղկազարդ (արեւմտահայերէն)|Ծաղկազարդ]]), Վերջին Ընթրիքը, Մատնութիւնը, Չարչարանքը, Խաղաղութիւնը, [[Մահ (արեւմտահայերէն)|Մահ]]ը, Թաղումը, եւ ի վերջոյ հրաշափառ Յարութիւնը, [[Սուրբ Զատիկ (արեւմտահայերէն)|Սուրբ Զատիկ]]ը: