Գրիգոր Ակոբեան (14 Դեկտեմբեր 1942(1942-12-14)[1], Պէյրութ, Լիբանան), լիբանանահայ քանատաբնակ անուանի գեղանկարիչ[2]:

Գրիգոր Ակոբեան
Ծնած է 14 Դեկտեմբեր 1942(1942-12-14)[1] (81 տարեկան)
Ծննդավայր Պէյրութ, Լիբանան
Քաղաքացիութիւն  Քանատա
Կրթութիւն Քոնքորտիա Համալսարան
Մասնագիտութնիւն գեղանկարիչ
Կայք agopian.ca(անգլերէն)

Կենսագրութիւն

Խմբագրել

Լիբանանի եւ Քանատայի մէջ իր բնակութիւնը հաստատած Գրիգոր Ակոբեան նկարչական արուեստին մէջ մեծ վաստակ ունի շուրջ 50 տարիներու վրայ տարածուած իր ստեղծագործութիւններով եւ բազմաթիւ ցուցահանդէսներով:

  Ես ճանչցուած եմ որպէս գերիրապաշտ արուեստագէտ: Նուռին հետ ձուկ, պարան, բանալի դրած եմ, նուռը փշրուած եւ օդին մէջ նեկայացուցած եմ: Ուրեմն գործերուս մէջ միշտ իրապաշտութիւն , գերիրապաշտութիւն, վերացականութիւն կայ:[3]
- Գրիգոր Ակոբեան
 


Ցուցահանդէս եւ ստեղծագործական ոճը

Խմբագրել

Ստեղծագործական բոլոր փուլերուն՝ ստեղծագործական կեանքին մէջ Գրիգոր Ակոբեան քանի մը անգամ յետադարձ ակնարկ մը նետելով գործերուն վրայ` ցուցահանդէս կազմակեպած է: Ամէնէն հին գործը 1966 թուականի է, իսկ ամէնէն նորը` 2017-ի:

  Գործերուս մեծամասնութիւնը իմ անձնական հաւաքածոյէս է, որ շատեր չեն տեսած: Գործերուս մէջ կայ կայ փրինթինկ կրաւիւր, այստեղ տպագրութիւնը նոյն բառը չէ, որովհետեւ ձեռքով տպած եմ ես: Ամէն մէկ օրինակէն ամէնէն շատ 6-7 հատ ունիմ: Իմ կրաւիւրներս թիւով 6-7 հատ են, շարք մը կայ, որմէ տասը հատ ըրած եմ: Ամէն մէկէն մէկ-երկու հատ պահած էի:[3]
- Գրիգոր Ակոբեան
 


  Երբ գործ մը տարիներ աշխատիս ու կատարելագործութեան հասցնես, ստորագրութեան պէտք չես ունենար: Տեսնողը կը գիտնայ, որ անոնք գործերդ են: Ես անոնցմէ չեմ, որ 30-40 տարի նոյն ոճը կը գործածեմ: Ես երբեք նոյն ոճը չեմ ըրած գործերուս մէջ։ Գործս շարունակականութիւն ունի: Մէկը 60-ական, 70-ական եւ վերջին գործերս երբ տեսնէ, շարունակականութիւն մը անպայման կը նշմարէ: Ես պտուղներ նկարեցի`նուռ, կիներ, հաւկիթ, ծառ, վերջին գործերս ձիեր են: Ձիին մէջ իմ գերիրապաշտ գործերս են: Երկու-երեք օր իրարու ետեւէ յիշեցի, թէ ինչպէ՛ս հայրս ինծի կարուսել կը տանէր: Այդ ձիերը առի եւ գերիրապաշտ գործերուս մէջը դրի:  


Իր ձեռքով թուղթ շինած եւ արժանացած է Քեպեքի արուեստի կազմակերպութեան մրցանակին

Խմբագրել
  Իսկ նորութիւնը, որ Լիբանանի եւ Միջին Արեւելքի մէջ չկայ եւ Եւրոպա ալ շատ քիչ կայ, այն է, որ ես ձեռքովս թուղթ շինած եմ:[3]
- Գրիգոր Ակոբեան
 

Չիները 2200 տարի առաջ թուղթի գիւտը կատարած են: Մինչեւ այսօր շատ բան չէ փոխուած: Իրենք կ՛առնէին յատուկ բոյսերը եւ կը ծեծէին, ապա հեղուկ մը կը պատրաստէին, որմէ ետք կը ճնշէին, ապա դուրսը կը դնէին, որ չորնայ եւ թուղթ մնայ: 1989-ին, երբ Մոնրէալ գացի երկու ցուցահանդէս ունէի` մէկը Մոնրէալ, միւսը` Թորոնթօ, 3 տարի հոն մնացի եւ չկրցայ վերադառնալ հոս:

  Ես միշտ ալ հետաքրքրուած էի, թէ ինչպէ՛ս կը շինեն թուղթը: Գացի եւ թուղթ շինելու դասընթացի մը հետեւեցայ: Ձեռքով պատրաստուած այդ թուղթին վրայ ի՛նչ գոյն ալ դնես, կը վազէ, չես կրնար կեցնել: Ես ուզեցի գոյնը կեցնել: Ձեռքով շինուած թուղթին վրայ դեռ մէկը չէ կրցած գոյնը կեցնել: Ես կեցուցի, յաջողեցայ: Քանի մը ամիս վերջ զարմացան, թէ ինչպէ՛ս կրցայ ընել այդ իրագործումը : Ինծի մրցանակ տուին Քեպեքի արուեստի կազմակերպութենէն, այս մէկը գիրքիս մէջ ալ դրած եմ: Ատոր վրայ ինծի դպրոցի մը վարի յարկը տեղ տուին, որ մէկ ամիս աշխատիմ, որովհտեեւ, երբ թուղթը հանես ջուրէն, մէկ շաբաթ պիտի նստի, որ ջուրը շոգիանայ, ու թուղթը մնայ:[3]
- Գրիգոր Ակոբեան
 


«ԿԻԼԻԿԻԱ» թանգարանին նուիրեց «Այբ» գիրին շուրջ զարգացուցած իր արուեստի նոր գործը

Խմբագրել

10 Յունիս 2019-ին, Սուրբ Աստուածածին Վանքի Վեհարանին մէջ, Վեհափառ Հայրապետը ընդունեց վաստակաշատ արուեստագէտ Գրիգոր Ակոբեանը: Արուեստագէտը այս առիթով Կաթողիկոսարանի «ԿԻԼԻԿԻԱ» թանգարանին նուիրեց «Այբ» գիրին շուրջ զարգացուցած իր արուեստի նոր գործը:

Իբրեւ գնահատանք նկարչական բնագաւառին մէջ իր բերած կարեւոր նպաստին։

Հրատարակուած ալպոմներ

Խմբագրել
  Գիրքս երկու հատոր է, իւրաքանչիւրը` 180 էջ: Գիրքերուն մէջ ներկայացուցած եմ թանգարաններուն մէջ տեղադրուած գործերս, յետոյ` ստացած մրցանակներս, անկէ ետք ներկայացուցած եմ հին գործերս: Իրականութեան մէջ բոլոր գործերս չեմ կրնար գիրքին մէջ դնել: Անոնք թերեւս 10 հատոր կը կազմեն եւ աւելի: Ասիկա առաջին գիրքս է, կրցածիս չափ իմ ճաշակիս ըրի: Զոյգ հատորներուն մէջ ներառած եմ նաեւ կրաֆիք գործերս:[3]
- Գրիգոր Ակոբեան
 


Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել

Աղբիւրներ

Խմբագրել